Η αξέχαστη Τζένη Καρέζη, το άρωμα μιας ζωής…

Νομίζω πια πως οι παλιές ελληνικές ταινίες είναι η ίδια η ζωή μου. Αναπολώντας από τα παιδικά μου χρόνια, που πήγαινα κινηματογράφο για να δω τις παλιές ελληνικές ταινίες της αξέχαστης μεγάλης κυρίας του ελληνικού κινηματογράφου και θεάτρου Τζένης Καρέζη.

Μερικές από τις ελληνικές ταινίες που την ανέβασαν ψηλά ήταν «Λατέρνα, φτώχια και γαρύφαλλο», με τους αξέχαστους Αλ. Αλεξανδράκη, Μίμη Φωτόπουλο, Βασίλη Αυλωνίτη. Το 1958 «Δελησταύρου & Υιός» το 1958, στο καλοκαιρινό «Πάνθεον» Λευκωσίας με τον αείμνηστο Βασίλη Λογοθετίδη, Ηλία Λυβικού κ.ά. «Το νησί των Γενναίων» στο Λουκούδι το καλοκαιρινό, το 1959 με τον αθάνατο Αλέκο Αλεξανδράκη.

Η αξέχαστη τραγούδησε το «Μην τον ρωτάς τον ουρανό, το σύννεφο και το φεγγάρι», «Αγάπη και αίμα» στο «Αθήναιον» με τον Κώστα Καζάκο το 1963. «Το κοροϊδάκι της Δεσποινίδος» το 1960, στο Λουκούδι το χειμερινό, με τους αξέχαστους Ντίνο Ηλιόπουλο, Διονύση Παπαγιαννόπουλο κ.ά. «Τα κόκκινα φανάρια» το 1963 στο Λουκούδι, με τους ανεπανάληπτους Δημήτρη Παπαμιχαήλ, Μάνο Κατράκη κ.ά. «Λόλα» το 1964 στο μαγικό Παλάτι με τον Νίκο Κούρκουλο, με τους αλησμόνητους Διονύση Παπαγιαννόπουλο, Παντελή Ζαβρό. «Δεσποινίς Διευθυντής», το 1964 στο Μινέρβα το καλοκαιρινό, με τον Αλ. Αλεξανδράκη, Διονύση Παπαγιαννόπουλο. «Κονσέρτο για Πολυβόλα» της Φίνος Φιλμ το 1967, στο καλοκαιρινό «Μινέρβα», με τον αξέχαστο Μάνο Κατράκη και Κώστα Καζάκο. «Μια γυναίκα στην Αντίσταση» με τον Κώστα Καζάκο και Άγγελο Αντωνόπουλο το 1969.

Από το 1954 έπαιξε σε πολλά θεατρικά έργα. «Η ωραία Ελένη» (Η χαρά της ζωής) στο Θέατρο ΡΕΧ (Κοτοπούλη) με τους αθάνατους Μελίνα Μερκούρη, Βασίλη Διαμαντόπουλο. «Η αγριόγατα» το 1978 στο Θέατρο Ακαδημίας (Αθήναιον) με τον Κώστα Καζάκο. «Η Γειτονιά των Αγγέλων» το 1963 στο Θέατρο ΡΕΧ (Κοτοπούλη), Νίκο Κούρκουλο, Δ. Παπαγιαννόπουλο, Δημήτρη Νικολαίδη, «Η Θεοδώρα η μεγάλη» το 1968 στο Θέατρο «Διάνα» με τον Κ. Καζάκο και άλλα πολλά θεατρικά έργα.
Δεν θα ξεχάσω ποτέ, όταν την είδα για τελευταία φορά πριν πεθάνει την 22αν Σεπτεμβρίου του 1990 στο Θέατρο «Αθήναιον»

Ακαδημίας, στο έργο «Διαμάντια και Μπλουζ» με τον Κ. Καζάκο για να της πω πόσο πολύ τη θαύμαζα.
Η αθάνατη Τζένη Καρέζη άφησε αναμφισβήτητα την αρχοντιά της και το άρωμα της ψυχής της. Εγεννήθη στις 26 Σεπτεμβρίου του 1932 και πέθανε στις 26 Ιουλίου του 1992. Έμεινε για πάντα στην καρδιά μου και σε όλες τις καρδιές των απανταχού Ελλήνων.
Θα σε θυμάμαι πάντα, ο θαυμαστής σου, Γιαννάκης Σ. Τσαγγαρίδης.