Ναι, Αιδώς Αργείοι, Κυριάκο Σάββα Σέπο

Πραγματικά, Αιδώς Αργείοι! Τι άλλο να απαντήσεις σ’ έναν άνθρωπο που μια ζωή εκείνο που τον ενδιέφερε ήταν ο εαυτός του και η προσωπική του ανέλιξη; Τι άλλο να πεις για έναν άνθρωπο, που, όπως λέει, υπηρέτησε για 35 χρόνια στα σχολεία, αλλά όλα αυτά τα χρόνια δεν αντιλήφθηκε ότι οι συνάδελφοί του δεν έχουν απαλλαγές στα σχολεία, αλλά επιπρόσθετα καθήκοντα:

Ναι, επιπρόσθετα καθήκοντα, τα οποία, για να φέρουν σε πέρας, δεν εργάζονται μόνο τις μη διδακτικές τους ώρες στο σχολείο, αλλά και απογεύματα και βράδια. Επιμένει στις ανεδαφικές θέσεις του και με προσβλητικό άρθρο του (Σημερινή 29 Ιουλίου 2016) υβρίζει και μου αποδίδει πράγματα που δεν είπα, γιατί έτσι κατάλαβε.

Αναφέρεται σε «συνδικαλιστικές μαριονέττες», «συνδικαλιστική φυγοπονία», «κωμικοτραγική ανεπάρκεια», «απελπιστική ιδιοτέλεια δασκαλοπατέρων», «επαγγελματίες συνδικαλιστές», κ.ά.
Φαίνεται ότι κρίνει εξ ιδίων τα αλλότρια ο κ. Σάββα, ένας άνθρωπος, που όσο κι αν προσπαθεί να το διαψεύσει, ευνοήθηκε από το σύστημα. Κι αυτό δεν το λέω εγώ, αλλά πρώην συνάδελφοί του, που μου περιέγραψαν τον βίο και την πολιτεία του μέσα στα σχολεία.

Μιλά για παρατεταμένη αργομισθία και απουσία από την έδρα και για επαγγελματία συνδικαλιστή. Δυστυχώς, ο αργόσχολος συνταξιούχος με την παχυλή σύνταξη, είναι ανενημέρωτος. Μετά την υπηρεσία μου ως Πρόεδρος της ΟΕΛΜΕΚ, υπηρετώ στα σχολεία. Μάλιστα τα τελευταία τέσσερα χρόνια υπηρετώ στην ύπαιθρο.
Τώρα, αν έχασα τη φιλολογική μου δεινότητα, όπως ισχυρίζεται, αυτό δεν θα το κρίνει ο ίδιος, αλλά οι εκατοντάδες μαθητές μου. Και γερούς φιλολόγους είχα την ευτυχία να έχω ως μαθητής, αλλά και κορυφαίους πανεπιστημιακούς ως φοιτητής, που δεν είναι άξιος να τους αναφέρει ούτε ονομαστικά. Για το μάθημα που προσπαθεί να μου κάνει με την πρόθεση συν, ευτυχώς έχω τα χειρόγραφα του άρθρου μου και μπορεί να φανεί αν έγραψα λάθος ή σωστά τη συγκεκριμένη φράση.
Επειδή δεν είχα την ευτυχία να υπηρετήσω με τον «γερό» φιλόλογο Κυριάκο Σάββα Σέπο, εταίρο του London Institute of Education, ρώτησα παλαιότερους συναδέλφους και μερικούς μαθητές του, για να μάθω.
Μεταφέρω αυτούσιες τις απαντήσεις τους: «Άχρωμος, άοσμος, άγευστος, ανιαρό μάθημα, δεν μαθαίναμε τίποτε, μιλούσε συνέχεια αλλά δεν τον ένοιαζε αν καταλαβαίναμε». Και σε τελευταία ανάλυση «γερέ» φιλόλογε, καλός δάσκαλος δεν είναι αυτός που γνωρίζει δέκα και δίνει στους μαθητές του ένα ή τίποτα, αλλά αυτός που γνωρίζει πέντε και δίνει στους μαθητές του τέσσερα.

Είναι αυτός που εμπνέει τα παιδιά, που είναι καθημερινά δίπλα τους, που ακούει τα προβλήματά τους. Κάτι τέτοιο, για τον κύριο με την παχυλή σύνταξη, είναι άγνωστο, αν κρίνουμε από τα όσα μου είπαν μαθητές και πρώην συνάδελφοί του.
Να τον πληροφορήσω ότι δεν είμαι επαγγελματίας συνδικαλιστής.

Ασχολούμαι με τον συνδικαλισμό και με άλλα θέματα, χωρίς να αδιαφορώ για τα διδακτικά και τα άλλα εκπαιδευτικά μου καθήκοντα. Μπορεί να ρωτήσει και να μάθει γι’ αυτό στα σχολεία που υπηρέτησα και υπηρετώ. Δεν αντιλαμβάνομαι, όμως, το μένος του για τους συνδικαλιστές. Μήπως έχει απωθημένα από τον καιρό που υπηρετούσε;
Για μένα η ενασχόληση με τα κοινά, όχι μόνο με τον συνδικαλισμό, είναι τρόπος ζωής. Εκείνο που συμβαίνει, αντίθετα με τον Κυριάκο Σάββα Σέπο, είναι ότι μια ζωή ενδιαφερόταν για τον εαυτό του, για την ανέλιξή του και τίποτε άλλο. Για τα 10 χρόνια υπηρεσίας στην ύπαιθρο, να τον ενημερώσω ότι συνάδελφοι σήμερα, με 15 και 20 χρόνια υπηρεσία, έχουν περισσότερα από δέκα χρόνια στην ύπαιθρο. Εγώ, με 24 χρόνια υπηρεσίας και όχι 35, έχω υπηρετήσει ώς τώρα εφτά χρόνια εκτός. Άρα, αυτό να μην το χρησιμοποιεί ως επιχείρημα.
Ψεύδεται, όταν ισχυρίζεται ο κ. Σάββα ότι δεν απάντησα στους ισχυρισμούς του. Με τα τρία άρθρα μου τους ανέτρεψα μέχρι και το τελευταίο ιώτα. Φαίνεται, όμως, ότι απευθύνομαι εις ώτα μη ακουόντων, αφού και στο συγκεκριμένο άρθρο συνεχίζει να μιλά για τους «πιο ακριβοπληρωμένους καθηγητές του πλανήτη».

Τον προκαλώ να ψάξει λίγο τα ευρωπαϊκά στοιχεία και θα διαπιστώσει ότι ο μισθός των εκπαιδευτικών της Κύπρου, καθώς και ο διδακτικός τους χρόνος, δεν ξεπερνά τον μέσο όρο των χωρών της Ευρωζώνης. Και του επαναλαμβάνω: Όταν, έπειτα από 35 χρόνια στα σχολεία, δεν κατάλαβε ότι οι εκπαιδευτικοί δεν έχουν απαλλαγές, αλλά επιπρόσθετα καθήκοντα, τι άλλο πρέπει να κάνω, για να το καταλάβει;
Τις προγραφές ο κ. Κυριάκος Σάββα Σέπος να τις αναζητήσει αλλού και πιο συγκεκριμένα στον δικό του ιδεολογικό χώρο. Να ψάξει στο παρελθόν του, στη θητεία του ως επιθεωρητής και τότε τα ξαναλέμε. Προσπαθεί ο κ. Σάββα να μας βγει και αντιστασιακός στην εκπαίδευση και ισχυρίζεται ότι κυνηγήθηκε από το σύστημα. Ποιος; Ο άνθρωπος που έπαιρνε τις προαγωγές τη μια μετά την άλλη, βγαίνει και παραπονούμενος. Η Κύπρος είναι μικρή και γνωρίζει τον καθένα μας.

Το κομματικό κατεστημένο υπηρετούσες, όσο και αν το αρνείσαι. Εμείς κάνουμε συνδικαλισμό, μακριά από κόμματα και σκοπιμότητες. Και αν ρωτήσεις θα σου πούνε ότι η Νέα Κίνηση Καθηγητών, της οποίας έχω την τιμή να είμαι Πρόεδρος, είναι η μοναδική ακομμάτιστη, αυτόνομη κίνηση που μοναδική έγνοια των μελών της είναι τα συμφέροντα των παιδιών, του δημόσιου σχολείου και των εκπαιδευτικών.

Δεν αντιλαμβάνομαι και δεν με ενδιαφέρει σε τι αποσκοπεί το γλείψιμο του κ. Σάββα προς τον Γ. Ελεγκτή. Ανακαλύψαμε, όμως, και άλλες ικανότητές του. Προλέγει ή καλύτερα προβλέπει το μέλλον, έχει μαντικές ικανότητες. Άκουσον, άκουσον. Δεν γνωρίζει, λέει, τον Γ. Ελεγκτή και αναφέρει:
«Θυμάμαι όμως στο Λύκειο Ακροπόλεως τη δεκαετία του ’80 με το ίδιο ονοματεπώνυμο σοβαρό και ντροπαλό μαθητή με μάτια που άφηναν αστραπές, να κρίνει, να ελέγχει, να αμφισβητεί, να διακρίνεται για το ήθος και την επίδοση, να μπαίνει πρώτος στο Μετσόβιο και στις εισαγωγικές οι βαθμοί του να ξεπερνούν εκείνους των προφορικών, την ώρα που η παγκύπρια απόκλιση ήταν στο πλην οκτώ. Μου είναι εντελώς αδύνατο να πιστέψω ότι ο άνθρωπος αυτός «θέλει να πλήξει το δημόσιο σχολείο και τους λειτουργούς του». Τουναντίον».
Θα έμπαινα στον κόπο να συναντήσω τον κ. Σάββα, ώστε να με κοιτάξει στα μάτια και να μου πει για το μέλλον μου. Πάντως, αστραπές τα μάτια μου δεν θα αφήνουν. Να ξεκαθαρίσω εδώ, για να μην παρεξηγηθώ, ότι δεν έχω τίποτα με τον Γ. Ελεγκτή. Εκτιμώ το έργο του στον ευρύτερο δημόσιο τομέα. Πιστεύω, όμως, ότι στην περίπτωση της εκπαίδευσης έχει λανθασμένες πληροφορίες και γι’ αυτό με σχετικά άρθρα μου παρέθεσα τα πραγματικά στοιχεία.

Αν δεν τον ενοχλεί που η κ. Βρεττού, ατεκμηρίωτα, κατηγορεί πάνω σε συστηματική βάση τους εκπαιδευτικούς, δικαίωμά του. Εμάς μας ενοχλεί και θα συνεχίσουμε να της κάνουμε κριτική. Αν με την υπόσκαψη των εκπαιδευτικών και τις ατεκμηρίωτες κατηγορίες της η κ. Βρεττού, για τον κ. Σάββα, «ξεμπροστιάζει κάθε φορά τη συνδικαλιστική φυγοπονία, την κωμικοτραγική ανεπάρκεια και την απελπιστική ιδιοτέλεια των δασκαλοπατέρων», τι άλλο να του πούμε.

Φαίνεται ότι δεν καταλαβαίνει ή ότι το μένος του εναντίον της ΟΕΛΜΕΚ και των εκπροσώπων της δεν τον αφήνει να καταλάβει. Την κωμικοτραγική ανεπάρκεια, τη φυγοπονία και την ιδιοτέλεια ξέρει πού θα τα αναζητήσει. Ας κοιτάξει πρώτα στον καθρέφτη και μετά ας κάνει την αυτοκριτική του.
Παρεμπιπτόντως, με το να κάνουμε κριτική δεν σημαίνει ότι αμφισβητούμε την επάρκεια και τον επαγγελματισμό της κ. Βρεττού. Αυτά είναι επινόηση του κ. Σάββα. Για το τι γίνεται στο ΡΙΚ, ας ρωτήσει ανθρώπους, ακόμη και του στενού του περιβάλλοντος και θα ενημερωθεί.

Κότσια έχω και το γνωρίζει ο κ. Σάββα. Χρόνο, όμως, δεν έχω να απαντώ σε συνταξιούχους με παχυλές συντάξεις, που δεν σέβονται την οργάνωση και τους εκπροσώπους της, που για χρόνια αγωνίζονται, για να καλοπερνούν κάποιοι σήμερα. Προτιμώ να ασχολούμαι με άλλα πιο σοβαρά θέματα (και με συνδικαλιστικά, όσο και αν δεν αρέσει σε κάποιους). Γι’ αυτό και δεν θα ασχοληθώ ξανά με τον κ. Σάββα.

Τον αφήνω να ζει στον κόσμο του και να απολαμβάνει την παχυλή του σύνταξη (δεν καταλαβαίνω, γιατί αυτό είναι ρατσιστικό) έστω και αν κατηγορεί αυτούς που αγωνίστηκαν, για να την έχει. Κακία δεν του κρατώ. Μακάρι να είναι καλά να την απολαμβάνει.
ΘΕΜΗΣ ΠΟΛΥΒΙΟΥ
Πρόεδρος Νέας Κίνησης Καθηγητών