Η επένδυση του Προέδρου…

Επενδύει ακόμη στον Ερντογάν ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Μετά την πρώτη χθεσινή κρίσιμη συνάντησή του με τον κατοχικό ηγέτη Μουσταφά Ακιντζί, ερωτηθείς σχετικά, ο Πρόεδρος απάντησε ότι ο Ερντογάν θέλει λύση στο Κυπριακό. Και είναι πρόδηλη η ατυχής τοποθέτηση του Προέδρου, ο οποίος επιμένει να δίνει άλλοθι σε έναν δικτάτορα. Και πότε μάλιστα;
Όταν οι πάντες γνωρίζουν, πόσω μάλλον ο ίδιος ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, ότι ο νέος Σουλτάνος της Άγκυρας δεν επιθυμεί λύση αλλά διάλυση και διχοτόμηση, διά της αντικατάστασης του σημερινού ενιαίου πολιτειακού συστήματος από δυο ισότιμου καθεστώτος συνιστώντα κρατίδια, επί τη βάσει πρωτογενούς δικαίου και εγγυήσεων.

Επί των οποίων εγγυήσεων, όπως παραδέχεται ο Πρόεδρος, κληθείς να σχολιάσει το δημοσίευμα της «Μιλιέτ» για διεθνή δύναμη με ελληνικά και τουρκικά στρατεύματα και με εγγυητικά δικαιώματα στο βόρειο τμήμα από την Άγκυρα, απάντησε ότι πρόκειται όντως για ιδέες που έχουν συζητηθεί.

Και όλα αυτά τα οποία τονίζει ο Πρόεδρος είναι σε αντίθεση με τις αρχικές προχθεσινές δηλώσεις του Κυβερνητικού Εκπροσώπου, περί προβοκατόρικου δημοσιεύματος!
Όσο, δε, για την «Τριμερή» στη Νέα Υόρκη μεταξύ των ηγετών των δυο κοινοτήτων και του ΓΓ του ΟΗΕ μάλλον είναι κλειστή, αφού ό,τι και αν συμβεί ώς το ορόσημο της 14ης Σεπτεμβρίου, η διαδικασία αυτή θα συνιστά μια πλατφόρμα είτε αποφυγής του αδιεξόδου είτε θα αποτελεί άλμα για μια «Πενταμερή». Ή για μια μορφή διεθνούς διάσκεψης, στην οποία λογικά και με όσα η Κυβέρνηση διακηρύσσει μόνο ένα πράγμα θα μπορεί να συζητηθεί:

Πώς θα καταργηθούν άπαξ και διά παντός οι παραλογισμοί και οι αναχρονισμοί των εγγυήσεων και του συστήματος ασφάλειας του ́60. Οι ιδέες όμως που ρίχνονται στο τραπέζι δεν είναι περί τούτου που ασχολούνται, αλλά με τον τρόπο που θα εφαρμοστεί μια φόρμουλα νέων εγγυήσεων της λύσης για μεταβατικό ή μόνιμο στάδιο.

Και ο κίνδυνος πλέον είναι ότι εφόσον οι Τούρκοι δεν υποχωρούν, αυτό το νέο σύστημα ασφάλειας θα κλειδώσει είτε μέσω μια διεθνούς δύναμης του ΝΑΤΟ, ή ευρωπαϊκών χωρών υπό τη σφραγίδα του ΟΗΕ και του Συμβουλίου Ασφαλείας...

Δηλαδή είναι ανοιχτή η πιθανότητα να επιτρέψουμε αυτή τη φορά την παραμονή τουρκικών στρατευμάτων με τη βούλα και της ΕΕ και του ΟΗΕ ή και του ΝΑΤΟ. Μακάρι ο Πρόεδρος να μην την πατήσει και να μη βρεθεί με το πιστόλι στον κρόταφο. Υπάρχει διέξοδος. Και στο χέρι του είναι.

Δύναται δηλαδή να προβεί σε μια ξεκάθαρη δήλωση προς τη διεθνή κοινότητα: Ότι δηλαδή δεν αποδέχεται καμιά φόρμουλα εγγυήσεων και ασφάλειας με ξένους στρατούς, και δη με τον τουρκικό. Πού είναι η δυσκολία; Στις ενστάσεις του Ερντογάν;