Ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός και οι Προφητείες για το Κυπριακό

Οι μεγάλες μορφές της ιστορίας του Ελληνικού Έθνους, τόσο της παλαιότερης όσο και της νεώτερης, πρέπει να είναι ζωντανές μέσα μας για να μας τονώνουν στις κρίσιμες στιγμές. Μια τέτοια είναι ο κατ’ εξοχήν μεγάλος, ο τρισμέγιστος ιεραπόστολος και εθναπόστολος της σκλαβωμένης Ελλάδος, ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός, τη μνήμη του οποίου η Εκκλησία μας εορτάζει κάθε χρόνο στις 24 Αυγούστου.

Από τον μαρτυρικό του θάνατο (1779) έχουν περάσει 237 χρόνια. Τον Άγιο Κοσμά ο Θεός τον προίκισε με πολλά χαρίσματα. Κυρίως, όμως, ο Θεός τού έδωσε το χάρισμα να προφητεύει. Και του το έδωσε αυτό προς ενίσχυση του ιεραποστολικού του έργου, πράγμα που είχε μεγάλη επίδραση στις ψυχές των σκλαβωμένων Ελλήνων.

Με τη φλόγα του ιεραποστόλου και τον ενθουσιασμό του μάρτυρος, άλλαξε την πορεία των πραγμάτων του Γένους όσο κανένας άλλος. Οι δε κριτικοί λέγουν ότι αν έλειπε ο Άγιος Κοσμάς μπορούσε σήμερα η Ελλάδα να ήταν απλά μια τουρκική επαρχία.

Πέραν των άλλων προφητειών του, για τα Ελλαδοτουρκικά, είπε τα εξής: το τούρκικο έθνος θα καταστραφεί - το 1/3 θα σκοτωθεί, το 1/3 θα γίνουν Χριστιανοί και το υπόλοιπο 1/3 θα φύγουν και θα πάνε στην κόκκινη Μηλιά (στα βάθη της Ασίας). Για τα προβλήματα Ελλάδος - Τουρκίας λέει επί λέξει τα εξής: «θα προσπαθούν να το λύσουν με την πέννα (διάλογο) μα δεν θα μπορούν. 99 φορές με τον πόλεμο και μια φορά με την πέννα (συνομιλίες)».
Πολύ επίκαιρος ο λόγος του Κοσμά του Αιτωλού, ειδικά αυτήν την περίοδο που γίνεται λόγος για λύση του Κυπριακού εντός του 2016, κάτι βέβαια που όλοι επιθυμούμε. Αβίαστα, όμως, βγαίνει το ερώτημα: Με τη «δίκαιη» και «υπέροχη» αυτή προδιαγραφόμενη λύση μήπως εξασφαλίζεται η επιβίωση του κυπριακού Ελληνισμού και αποφεύγεται ο κίνδυνος τουρκοποιήσεως και ισλαμοποιήσεως της Ελληνικότατης Κύπρου; Μάλλον, όχι. Γιατί, όλα τα στοιχεία μέχρι σήμερα δείχνουν ότι το βάρβαρο κράτος των Τούρκων ουδεμία διεθνώς συμφωνία σεβάστηκε και τίμησε. Μήπως δέχθηκε να εφαρμοσθεί η Συμφωνία της Βιέννης για την Καρπασία ή τώρα για το προσφυγικό;
Κατά την ταπεινή μας γνώμη, το κυπριακό πρόβλημα αφορά στην ανακοπή του ακόρεστου τουρκικού επεκτατισμού και την επιβίωση των Ελλήνων κατοίκων. Μια ματιά στην περίπτωση των ελληνικών νησιών Ίμβρου και Τενέδου πολύ θα μας προβληματίσει. Υπήρχε ποιο ισχυρή συμφωνία από τη Συνθήκη της Λωζάνης (1923), με την οποία είχε παραχωρηθεί στα δύο αυτά νησιά καθεστώς αυτονομίας;

Τι έκαμαν, όμως, οι παμπόνηροι και αξεπέραστοι Τούρκοι σε θέματα γενοκτονίας. Όπου έναν κακούργο, όπου έναν εγκληματία, αντί στη φυλακή, τον έστελλαν στην Ίμβρο και Τένεδο. Με τις λεηλασίες τους, τις κτηνωδίες τους και τις σφαγές τους, βάσει ενός αριστοτεχνικού σχεδίου μεγάλης σατανικής εφευρετικότητας, επετεύχθη η καταστροφή της Ίμβρου και Τενέδου και ο ξεριζωμός των Ελλήνων κατοίκων τους και η πλήρης τουρκοποίηση των δύο αυτών ελληνικών νησιών.

Έτσι, το 1960 οι Έλληνες ήσαν 5.489 και οι Τούρκοι 289 -κι αυτοί οι περισσότεροι κρατικοί υπάλληλοι- ενώ σήμερα στη μεν Ίμβρο υπάρχουν 150 ηλικιωμένοι και στην Τένεδο 10 ψυχές μόνο. Άραγε, όταν με την όποια συμφωνία το ψευδοκράτος των Τούρκων αποκτήσει διεθνή νομιμότητα, ποιος θα τους εμποδίσει να γεμίσουν την Κύπρο με Τούρκους έποικους;

Η τουρκόφιλος Αμερική ή η αίτια κάθε κακού για την Κύπρο, η Αγγλία; Πόσο δίκαιο έχει ο Άγιος Κοσμάς να τονίζει το πόσο δύσλυτο και δυσεπίτευκτο προς του εθνικούς μας πόθους είναι το Κυπριακό. Και ότι μόνο με πόλεμο και την καταστροφή και εξαφάνιση της Τουρκίας θα λυθεί αισίως το κυπριακό ζήτημα.

Και αυτό δεν το λέει μόνο ο Άγιος Κοσμάς, αλλά και ο Άγιος Μεθόδιος, Επίσκοπος Πατάρων, ο Άγιος Παΐσιος αλλά και άλλοι, οι οποίοι μάλιστα τονίζουν ότι απ’ αυτόν τον πόλεμο η Ελλάδα θα δοξασθεί, η δε Κωνσταντινούπολη θα γίνει και πάλιν το Χριστιανικό και το πολιτιστικό κέντρο του κόσμου. Αμήν.
ΑΝΤΡΕΑΣ ΧΡΙΣΤΟΥΔΗΣ