Η τελευταία συνεδρία (30.7.16) του Εθνικού Συμβουλίου ουσιαστικά αποτέλεσε την ταφόπλακα για την αναβάθμισή του και την ενίσχυση της προοπτικής διαμόρφωσης ενιαίας εθνικής πολιτικής για την αντιμετώπιση του τουρκικού επεκτατισμού. Για το τελικό αποτέλεσμα η ευθύνη δεν ανήκει μόνο στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, αλλά και σε αυτούς που συναίνεσαν. Έστω και αν ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας απέσυρε κάποιους από τους όρους που είχε θέσει με την επιστολή της 4ης Ιουλίου 2016 για τη δήθεν επαναλειτουργία του Ε.Σ, όπως:
τη συνυπογραφή δεσμευτικού πρωτοκόλλου για την ορθή λειτουργία και
την υποχρέωση των κομμάτων να αποδεχθούν πλαίσιο συζήτησης, στο οποίο να περιλαμβάνονται και οι κατά καιρούς «συμφωνίες που επιτεύχθηκαν» ανάμεσα στους δύο ηγέτες, η ουσία εξακολουθεί να είναι πως:
1. Το Ε.Σ θα είναι συμβουλευτικό σώμα,
2. ο εκάστοτε Πρόεδρος θα διαχειρίζεται το Κυπριακό στη βάση των προεκλογικών του δεσμεύσεων και εξαγγελιών,
3. τις εισηγήσεις των κομμάτων, εάν θέλει θα τις λαμβάνει υπόψη, όπως φυσικά και τις εισηγήσεις των θεματικών επιτροπών που θα συγκαλούνται για τη μελέτη διαφόρων θεμάτων.
Στην πραγματικότητα το Εθνικό Συμβούλιο θα αποτελεί συνάθροιση των Προέδρων ή Εκπροσώπων των κομμάτων για περιοδική, επιλεκτική ενημέρωση από τον Πρόεδρο και σώμα προσχηματικής κάλυψης ή και συγκάλυψης, εκ των υστέρων, των επιλογών του Προέδρου για ένα θέμα που άπτεται της φυσικής και εθνικής επιβίωσης του κυπριακού Ελληνισμού.
Όταν το 1975 συγκροτήθηκε το Ε.Σ. από τον Εθνάρχη Μακάριο οι συνθήκες ήταν εντελώς διαφορετικές. Στην πορεία του χρόνου και λόγω των διαφοροποιήσεων που εισήλθαν η ΕΔΕΚ σε τρεις περιπτώσεις, το 1997, το 2008 και πρόσφατα, υπέβαλε προτάσεις για την αναβάθμιση του θεσμού, ώστε να δημιουργούνται συνθήκες διαμόρφωσης εθνικής πολιτικής, ενιαίας έκφρασης των πολιτικών κομμάτων, συνέχειας μιας πολιτικής ανεξάρτητης από τον εκάστοτε Πρόεδρο και ουσιαστικής ανταπόκρισης στις προσδοκίες αλλά και τις απαιτήσεις του λαού. Δυστυχώς, οι προσπάθειες αυτές δεν καρποφόρησαν. Είναι λυπηρό:
60 χρόνια μετά την υιοθέτηση των εκθέσεων του Νιχάτ Ερίμ για την επανάκτηση της Κύπρου,
42 χρόνια μετά την τουρκική εισβολή και συνεχιζόμενη κατοχή,
τη συστηματική προσπάθεια για αλλοίωση του δημογραφικού χαρακτήρα με τον εποικισμό,
την προσάρτηση των κατεχομένων με τη μεταφορά νερού και ηλεκτρισμού και της ισλαμοποίησής τους με τη συστηματική ανέγερση τζαμιών και ισλαμικών κέντρων,
την προκλητική συμπεριφορά της Τουρκίας έναντι της Κυπριακής Δημοκρατίας (ως εκλιπούσας Κ.Δ.), ο Ελληνισμός της Κύπρου όχι μόνο να μην έχει κατορθώσει να υιοθετήσει μια ενιαία εθνική πολιτική, αλλά η πλειοψηφία των κομμάτων να μην συναινούν στη διαμόρφωση των προϋποθέσεων για την υλοποίηση αυτού του στόχου.
Η ΕΔΕΚ, όπως τόνισε και κατά τη συνεδρία του Ε.Σ., θα συνεχίσει να ενημερώνει τον λαό αντικειμενικά και αληθινά για όλα όσα τεκταίνονται, όποτε το κρίνει αναγκαίο και με τον τρόπο που η ίδια θα επιλέξει. Η προσπάθεια επιβολής συνθηκών «σιωπής» δεν θα γίνει αποδεκτή. Η ΕΔΕΚ θα καταβάλει κάθε δυνατή προσπάθεια για δημοκρατική λύση. Συνένοχη όμως στην παραπληροφόρηση και τη συσκότιση δεν πρόκειται να γίνει.