Καλλιεργεί τα μούρα της ευτυχίας

Ο ΓΙΑΝΝΟΣ ΝΙΚΗΦΟΡΟΥ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΘΗΚΕ ΣΤΙΣ ΚΕΔΑΡΕΣ ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΛΛΙΕΡΓΗΣΕΙ ΤΟ ΧΩΡΑΦΙ ΤΟΥ ΠΑΠΠΟΥ ΤΟΥ
Στα 33 του αποφάσισε να εγκαταλείψει την πόλη και να στραφεί στη γεωργία. Τόλμησε να καλλιεργήσει γκότζι μπέρι στην Κύπρο και να βγάλει σούπερ καρπούς για τη σούπερ υγεία μας
Στην αρχή μέχρι να πετύχουμε το αποτέλεσμα που θέλαμε πέσαμε σε λάθη, βρήκαμε δυσκολίες. Μπορεί εύκολα να παραγγείλεις κάτι που δεν είναι όπως αυτό που περιμένεις. Να είναι π.χ. μόνο για καλλωπιστικά φυτά ή μια ποικιλία που δεν σου αποφέρει τους καρπούς που θες. Αλλά με τη γνώση, τις σωστές συμβουλές και την υπομονή σιγά-σιγά όλα γίνονται
«Λένε ότι πληρώνουμε τον γιατρό για να μας βελτιώσει την υγεία μας, ενώ θα έπρεπε να πληρώνουμε τον γεωργό για να μας κρατά υγιείς». Με αυτό το μότο προχωρά και ο Γιάννος Νικηφόρου, που στόχο έχει βάλει να πετύχει στον τομέα της γεωργίας και ειδικά στην καλλιέργεια των γκότζι μπέρι, των μούρων που κατατάσσονται στις υπερτροφές, δηλαδή στις τροφές με την υψηλότερη θρεπτική αξία που μπορεί ένα άγριο φρούτο να έχει.

Ο μόλις 33 χρονών Γιάννος άφησε τη ζωή της πόλης και επέστρεψε στο χωριό Κέδαρες για να αφοσιωθεί στην καλλιέργεια βιολογικών προϊόντων και ειδικά των μούρων, που δεν καλλιεργούνται συχνά στην Κύπρο. Λίγο η κρίση, λίγο η ανεργία, λίγο η έλλειψη δράσης, λίγο το χωράφι του παππού που θα μείνει ανεκμετάλλευτο, ωθεί πολλούς νέους να αφήσουν την «όμορφη» ζωή της πόλης και να αγαπήσουν ξανά τη φύση, γεγονός που τους σπρώχνει να ασχοληθούν περισσότερο μαζί της και να της δώσουν τη φροντίδα που χρειάζεται για να δώσει καρπούς. Καρπούς που θα γεμίσουν το τραπέζι και φέρουν έσοδα στο σπίτι. Στην κατηγορία αυτών των νεαρών ανήκει και ο Γιάννος, που μίλησε στη «Σημερινή» για την απόφασή του αυτή, αλλά και για τους στόχους που έχει θέσει για αυτόν και την οικογένειά του.
Από τη Λευκωσία στην επαρχία Πάφου

Στους πρόποδες του Τροόδους, στα 540 μέτρα πάνω από τη θάλασσα, βρίσκεται το χωριό Κέδαρες, στο οποίο ο νεαρός Γιάννος με τη σύζυγό του εγκαταστάθηκαν για να καλλιεργήσουν το αγροτεμάχιο που είχε. Στο πανέμορφο χωριό Κέδαρες προσπαθεί μαζί με τη σύζυγό του να επεκτείνει τη δική του γεωργική μονάδα, που «γεννά» τις πιο διάσημες υπερτροφές του πλανήτη. Η κρίση, όπως δήλωσε ο ίδιος, και η ανεργία στάθηκαν η αφορμή για να πάρει τη μεγάλη απόφαση. «Ασχολήθηκα με διάφορες δουλειές, οι οποίες όμως δεν απέφεραν κάποιο σταθερό εισόδημα ή κάποια ευχαρίστηση σε μένα. Πάντα αγαπούσα τη φύση και από μικρός κοντά στην οικογένειά μου, που ασχολείτο με τη γεωργία, έμαθα πολλά πράγματα».

Η απόφαση πάρθηκε μετά από διάφορες μελέτες και έρευνα για τη διαδικασία καλλιέργειας των συγκεκριμένων μούρων. Όταν είδε ότι το κλίμα της περιοχής, το έδαφος και όλες οι συνθήκες ήταν ευνοϊκές, ξεκίνησε τις δοκιμές. Μαζί με μια ομάδα βιοκαλλιεργητών έκαναν την πρώτη τους απόπειρα να καλλιεργήσουν και να βγάλουν τον πιο περιζήτητο για τις ευεργετικές του ιδιότητες στον οργανισμό καρπό, που αλλιώς ονομάζεται και «μούρο της ευτυχίας».

Στόχος του Γιάννου σήμερα είναι να επεκτείνει τις δραστηριότητές του και στην καλλιέργεια των αρωματικών βοτάνων αλλά και στη μεταποίηση των προϊόντων. «Εκτός από τους γνήσιους κυπριακούς καρπούς των γκότζι μπέρι και άλλων μούρων, βρίσκουμε στην αγορά και τις μαρμελάδες από τα βιολογικά μας προϊόντα και διάφορα άλλα μεταποιημένα προϊόντα. Σύντομα θα έχω κοντά μου και αποξηραντή για τα βότανα».
Από την Ασία στην Κύπρο

Τα συγκεκριμένα μούρα γκότζι είναι γνωστά εδώ και αιώνες στην Κίνα και στην περιοχή του Θιβέτ. Μέχρι πρόσφατα τα βρίσκαμε στο εμπόριο ως εισαγόμενα κατευθείαν από την Κίνα, αλλά η καλλιέργειά τους επεκτάθηκε σε όλη την Ευρώπη. Πρόσφατα η καλλιέργεια των συγκεκριμένων μούρων ξεκίνησε και στην Ελλάδα και οι ενδιαφερόμενοι καλλιεργητές ολοένα και αυξάνονται.

Ωστόσο η έρευνα και η διαδικασία δεν είναι καθόλου εύκολες, καθώς τα συγκεκριμένα μούρα δεν ευδοκιμούν όπου να 'ναι. «Στην αρχή μέχρι να πετύχουμε το αποτέλεσμα που θέλαμε πέσαμε σε λάθη, βρήκαμε δυσκολίες. Μπορεί εύκολα να παραγγείλεις κάτι που δεν είναι όπως αυτό που περιμένεις. Να είναι π.χ. μόνο για καλλωπιστικά φυτά ή μια ποικιλία που δεν σου αποφέρει τους καρπούς που θες. Αλλά με τη γνώση, τις σωστές συμβουλές και την υπομονή σιγά-σιγά όλα γίνονται».

Οι ενδιαφερόμενοι θα πρέπει να παίρνουν τις σωστές οδηγίες από ειδικούς για να προετοιμαστεί το αγροτεμάχιο κατάλληλα, ώστε να δεχθεί για την φύτευση των δενδρυλλίων. Οι οδηγίες αυτές αφορούν στη βελτίωση του εδάφους με οργανικές ουσίες, τη βασική λίπανση με κατάλληλα λιπάσματα που πρέπει να γίνει, το όργωμα, τη χάραξη γραμμών φυτεύσεως κ.λπ. Η καλύτερη εποχή για τη φύτευση των δενδρυλλίων κατ' αρχάς σε γλάστρα είναι από τον Οκτώβριο μέχρι και τον Μάρτιο, ανάλογα με την περιοχή. Τα φυτά θα πρέπει να είναι πιστοποιημένα, να έχουν παραχθεί από μοσχεύματα, να είναι υγιή και της ποικιλίας που έχει καθοριστεί με γεωπόνο.
Η ιστορία των γκότζι μπέρι

Έχουν καταγωγή από την Ασία. Ανακαλύφθηκαν στις κορυφές των Ιμαλαΐων και του Θιβέτ από τους Κινέζους και αναφέρονται σε λαϊκές παραδόσεις από το 2.800 π.Χ. Μάλιστα στην κινέζικη ιατρική χρησιμοποιούνται από αρχαιοτάτων χρόνων για την τόνωση της λειτουργίας του ήπατος και των νεφρών. Είναι γνωστά πλέον σε όλο τον κόσμο και η καλλιέργειά τους επεκτείνεται παντού. Ανήκουν στην οικογένεια των σολανωδών. Οι πορτοκαλοκόκκινοι καρποί του μοιάζουν με μούρα και έχουν γλυκιά και ελαφρώς όξινη γεύση. Επειδή οι καρποί τους είναι μαλακοί και οξιδώνονται εύκολα, δεν αγγίζονται με τα χέρια, αλλά συλλέγονται με ειδικό είδος υφάσματος μέσα σε ψάθες και μετά αποξηραίνονται. Γενικά το συγκεκριμένο μούρο αναζωογονεί και δίνει ενέργεια σε ολόκληρο τον οργανισμό.

Δεν είναι λίγοι που πιστεύουν ότι το γκότζι μπέρι αποτελεί το μυστικό της μακροζωίας. Μάλιστα ο φημισμένος για τη μακροζωία του και όχι μόνο, Li Ching Yun, που λέγεται ότι έζησε μέχρι την ηλικία των 256 ετών (αν και αμφισβητείται από πολλούς η ημερομηνία γέννησής του, εντούτοις σίγουρα έζησε πάνω από 180 χρόνια), κατανάλωνε καθημερινά γκότζι μπέρι. Τα γκότζι μπέρι είναι φυλλοβόλα πολυετή φυτά, με ξυλώδη κορμό και φτάνουν σε ύψος από 1 μέχρι και τα 4 μέτρα.

Μπορεί κανείς να τα ακούσει με διάφορες ονομασίες, ανάλογα με την προέλευσή τους. Η γεύση τους μοιάζει με της σταφίδας. Μπορούν να φαγωθούν ωμά ή και να μαγειρευτούν. Οι Κινέζοι παρασκευάζουν σούπες με αυτά αλλά και κρασί. Χρησιμοποιούνται σε τονωτικές σούπες σε συνδυασμό με κοτόπουλο ή χοιρινό κρέας, με λαχανικά ή μαζί με άλλα βότανα.
Μια θρεπτική «βόμβα» στο πιάτο μας

Είναι το πρώτο σε περιεκτικότητα αντιοξιδωτικών ουσιών φρούτο. Περιέχει περισσότερες από 25 χιλιάδες αντιοξιδωτικές μονάδες, γεγονός που το τοποθετεί πρώτο στη λίστα με εξαιρετικά σημαντική διαφορά του δεύτερου, που είναι το βατόμουρο και το οποίο περιέχει 2.400 αντιοξιδωτικές μονάδες. Χαρακτηρίζεται ως «υπερτροφή», καθώς αποτελεί μια από τις πλουσιότερες πηγές βιταμινών και θρεπτικών ουσιών.

Περιέχει υψηλά ποσοστά βιταμινών του συμπλέγματος Β (Β1, Β2, Β6) και περισσότερο β-καροτένιο από τα καρότα, περισσότερη βιταμίνη C από τα πορτοκάλια, περισσότερο σίδηρο από το σπανάκι αλλά και βιταμίνη Ε, που σπάνια τη συναντάς στα φρούτα. Οι διάφορες μελέτες που έχουν γίνει έδειξαν πως εκχυλίσματα και συστατικά του γκότζι μπέρι παρουσιάζουν σημαντικές φαρμακολογικές ιδιότητες, καθιστώντας το ως ένα πολύ ευεργετικό τρόφιμο για την πρόληψη και θεραπεία χρόνιων ασθενειών. Θεωρείται ότι βελτιώνει την κυκλοφορία του αίματος και προστατεύει από καρδιακές παθήσεις.

Πιστεύεται ότι ενισχύει το ανοσοποιητικό σύστημα και αποτοξινώνει τον οργανισμό, ενώ παράλληλα προστατεύει το ήπαρ και τους νεφρούς. Συμβάλλει στην καλή όραση, βελτιώνει τη λειτουργία του πεπτικού συστήματος. Εκτός αυτού φαίνεται ότι βοηθά πολύ και τους ηλικιωμένους. Έρευνα έδειξε ότι βελτιώνει την ψυχική τους υγεία και τη νοητική τους λειτουργία και όχι μόνο. Βελτίωσε τη σεξουαλική τους δραστηριότητα και την ποιότητα του ύπνου τους. Δεν είναι τυχαίο που πολλοί πιστεύουν πως είναι το μυστικό της ευεξίας και της μακροζωίας.