Οι Έλληνες απ' εδώ και οι Τούρκοι απ' εκεί...

ΠΩΣ Η ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΤΗΣ ΤΡΙΤΗΣ ΒΙΕΝΝΗΣ ΘΕΜΕΛΙΩΣΕ ΤΗ ΔΙΖΩΝΙΚΗ ΠΡΙΝ ΓΙΝΕΙ ΕΠΙΣΗΜΑ ΑΠΟΔΕΚΤΗ ΩΣ ΛΥΣΗ
Προέβλεπε τη μεταφορά των Τουρκοκυπρίων του νότου στον βορρά και την παραμονή των Ελληνοκυπρίων στα κατεχόμενα. Τελικά ο Ντενκτάς εξασφάλισε τη μεταφορά των Τουρκοκυπρίων στον βορρά και εξεδίωξε τους Ελληνοκυπρίους των κατεχομένων στον νότο!
Ανίκανοι μέχρι σήμερα οι ηγέτες μας να αντιληφθούν τη δολιότητα της τουρκικής πολιτικής
Στις 2 Αυγούστου 1975 υπογράφηκε στη Βιέννη, μεταξύ του Γλαύκου Κληρίδη και του Ραούφ Ντενκτάς, η αποκληθείσα «Συμφωνία Τρίτης Βιέννης». Εκείνη η συμφωνία ερμηνεύθηκε και ερμηνεύεται ώς σήμερα κατά δύο τρόπους. Έχει δύο αναγνώσεις. Κόμματα είχαν καταγγείλει τον Γλαύκο Κληρίδη για «προδοσία», επειδή στην ουσία υπέγραψε μία συμφωνία ανταλλαγής πληθυσμών. Το δεύτερο σκέλος της Συμφωνίας επικαλούνται σήμερα κόμματα, και ιδιαίτερα οι πρόσφυγες Καρπασίας, ως συμφωνία επιστροφής στη γη τους, την οποία ουδέποτε τήρησε η τουρκική πλευρά, αλλά ούτε και επέμειναν πολύ οι κυπριακές κυβερνήσεις για να εφαρμοσθεί.

Όντως το ένα σκέλος της Συμφωνίας μπορεί να ερμηνευθεί ως ανταλλαγή πληθυσμών, αφού γίνεται αποδεκτό από την ελληνοκυπριακή πλευρά, όπως οι Τουρκοκύπριοι που διαμένουν στις ελεύθερες περιοχές μετακινηθούν στις κατεχόμενες. Ενώ στο δεύτερο σκέλος, το οποίο ουδέποτε εφάρμοσε η τουρκική πλευρά, γίνεται αποδεκτό από την τουρκοκυπριακή πλευρά, όπως «αριθμός Ελληνοκυπρίων» που διαβιούν στις ελεύθερες περιοχές μεταφερθούν στον βορρά, μέσα στο πλαίσιο «επανασύνδεσης οικογενειών». Προς καλύτερη γνώση των αναγνωστών, παραθέτουμε αυτούσια τη σχετική αναφορά της συμφωνίας.

«1. Στους Τουρκοκυπρίους, τους επί του παρόντος διαμένοντας στο νότιο τμήμα της νήσου, θα επιτραπεί, εάν το επιθυμούν, να μετακινηθούν στον βορρά, μετά των υπαρχόντων τους, στη βάση οργανωμένου προγράμματος και με τη βοήθεια της Ειρηνευτικής Δύναμης.

»2. Ο κ. Ντενκτάς επανέλαβε, και συμφωνήθηκε, ότι οι Ελληνοκύπριοι, οι επί του παρόντος διαμένοντες στο βόρειο τμήμα της νήσου, είναι ελεύθεροι να παραμείνουν και ότι θα παρασχεθεί σ' αυτούς κάθε βοήθεια για να μπορούν να διάγουν μία ομαλή ζωή, περιλαμβανομένων διευκολύνσεων στον εκπαιδευτικό τομέα και για την άσκηση της θρησκείας τους, όπως επίσης και ιατρικής περιθάλψεως από δικούς τους ιατρούς και ελεύθερης διακίνησης στον βορρά.

»3. Οι Ελληνοκύπριοι, οι επί του παρόντος διαμένοντες στον βορρά, οι οποίοι, κατόπιν αιτήσεώς τους και χωρίς να υποστούν οποιασδήποτε πίεση, θα εκδηλώσουν επιθυμία να μεταβούν στον νότο, θα μπορούν να το πράξουν.

»4. Η Ειρηνευτική Δύναμη των Ηνωμένων Εθνών θα έχει ελεύθερη είσοδο στα ελληνοκυπριακά χωριά και τόπους διαμονής των Ελληνοκυπρίων στον βορρά.

»5. Προς εφαρμογή της ανωτέρω συμφωνίας, θα δοθεί προτεραιότητα στην επανασύνδεση οικογενειών, πράγμα το οποίο μπορεί να συνεπάγεται τη μεταφορά αριθμού Ελληνοκυπρίων, οι οποίοι, επί του παρόντος, διαμένουν στο νότιο τμήμα, στον βορρά».

Είναι φανερό, από την πρώτη πρόνοια της Συμφωνίας, ότι πρόκειται για συμφωνία ανταλλαγής πληθυσμών. Οι Τουρκοκύπριοι στον βορρά και οι Ελληνοκύπριοι στον νότο. Εμπέδωνε επί εδάφους τη διζωνική, προτού καν η μορφή αυτής της λύσης γίνει αποδεκτή από την ελληνοκυπριακή πλευρά, δοθέντος ότι η Συμφωνία Μακαρίου-Ντενκτάς, διά της οποίας επισήμως γινόταν αποδεκτή η «δικοινοτική ομοσπονδία», συνομολογήθηκε πολύ αργότερα, τον Φεβρουάριο του 1977. «Το εμείς απ' εδώ και οι Τούρκοι απ' εκεί», το οποίο χρησιμοποιείται σήμερα από τον ΔΗΣΥ και το ΑΚΕΛ για να κατηγορηθούν όσοι Ελληνοκύπριοι επιδιώκουν, δήθεν, διχοτόμηση, ουσιαστικά είχε εμπεδωθεί από το 1975, με βάση τη Συμφωνία Τρίτης Βιέννης.
Ερωτήματα

Το κρίσιμο ερώτημα όμως είναι: Η συμφωνία έγινε με τη σύμφωνο γνώμη του Μακαρίου, ή και πάλιν ο Γλαύκος Κληρίδης είχε ενεργήσει κατά τρόπο που ο ίδιος πίστευε ορθότερο και θα οδηγούσε το Κυπριακό σε λύση; Δεν δόθηκε ποτέ απάντηση στο ερώτημα αυτό. Το μόνο βέβαιο είναι ότι ο Κληρίδης δέχθηκε τα πυρά για «προδοσία», ενώ η στάση του Μακαρίου παραμένει αινιγματική. Έδωσε τη συγκατάθεσή του, ή ευρέθη προ τετελεσμένων; Και εφόσον τότε ο Μακάριος υποστήριζε πολυφερειακή ομοσπονδία, πώς αποδέχθηκε τελικά μία Συμφωνία, η οποία παρέπεμπε ευθέως σε διζωνική;

Και ακόμη: Ένας έμπειρος πολιτικός, όπως ο Γλαύκος Κληρίδης, δεν μπορούσε να διαγνώσει ότι ο Ντενκτάς, με παγιωμένες αντιλήψεις περί χωριστής διαβίωσης, αφού θα εξασφάλιζε τη μεταφορά των Τουρκοκυπρίων στον βορρά, στη συνέχεια θα εξεδίωκε τους Ελληνοκυπρίους από τον βορρά, ώστε να διασφαλίσει τη μετέπειτα διζωνική πλειοψηφίας πληθυσμού και γης;

Πρέπει, πάντως, να επισημανθεί ότι την εποχή εκείνη υπήρχαν έντονες απειλές εκ μέρους της Τουρκίας, ότι σε περίπτωση κατά την οποία η ελληνοκυπριακή πλευρά δεν επέτρεπε στους Τουρκοκυπρίους που διαβιούσαν στις ελεύθερες περιοχές («νότο» τις αποκαλεί η συμφωνία), τότε ο τουρκικός στρατός θα επενέβαινε και, διά της χρήσεως βίας, θα οδηγούσε τους Τουρκοκυπρίους στον «βορρά». Δεν αποκλείεται και η απειλή αυτή να υποχρέωσε τον Μακάριο και τον Κληρίδη, ή τον ένα από αυτούς, να αποδεχθεί την ανταλλαγή πληθυσμών. Η αιμάσσουσα, ακόμη, από δύο Αττίλες, Κύπρος δεν μπορούσε να αντέξει και τρίτο Αττίλα, ο οποίος ήταν δυνατόν να κατέληγε και σε πλήρη κατάλυση του κυπριακού κράτους...
Αντί να τους εξασφαλίσει ομαλή ζωή, τους εξεδίωξε!

Το δεύτερο σκέλος της συμφωνίας σαφώς θεωρήθηκε θετικό για την ελληνοκυπριακή πλευρά. Ο Ντενκτάς δεσμεύθηκε ότι όσοι Ελληνοκύπριοι παρέμεναν στις κατεχόμενες περιοχές μπορούσαν να παραμείνουν, εάν το επιθυμούσαν, και μάλιστα ο κατοχικός ηγέτης τούς υποσχόταν ομαλή ζωή, εκπαιδευτικές και θρησκευτικές διευκολύνσεις, ιατρική περίθαλψη και ελεύθερη διακίνηση. Ακόμη δεσμευόταν να αποδεχθεί επιστροφή «αριθμού Ελληνοκυπρίων» (δεν καθοριζόταν πόσοι) στις κατεχόμενες περιοχές, στο πλαίσιο επανασύνδεσης οικογενειών.

Αυτό το θετικό σκέλος για την ελληνοκυπριακή πλευρά, το οποίο με υπογραφή του ο Ντενκτάς δεσμευόταν ότι θα εξασφαλίζετο η επιστροφή Ελληνοκυπρίων, κυρίως Καρπασιτών, στη γη τους, ουδέποτε υλοποιήθηκε. Αντίθετα, με διώξεις, βασανισμούς, στέρηση βασικών ανθρώπινων δικαιωμάτων, οι ολίγοι εναπομείναντες στις κατεχόμενες περιοχές, Ελληνοκύπριοι, υποχρεώθηκαν να εγκαταλείψουν τη γη τους και να έλθουν να ζήσουν στις ελεύθερες περιοχές. Αφού ο Ντενκτάς πήρε τα πάντα και θεμελίωσε, με ελληνική υπογραφή, τη μετακίνηση πληθυσμών και τη διζωνική, εξεδίωξε και τους εναπομείναντες Ελληνοκυπρίους στον βορρά.
Ακόμη οι ηγέτες μας να καταλάβουν...

Παρά το γεγονός ότι η γεωγραφική διχοτόμηση, άλλως διζωνική, είχε συντελεσθεί με τη μεταφορά των Τουρκοκυπρίων στον βορρά και την εκδίωξη των Ελληνοκυπρίων στον νότο, ουδέποτε σε διακοινοτικές συνομιλίες οι ηγέτες μας έθεσαν επιτακτικά την εφαρμογή του δευτέρου σκέλους, της συμφωνίας, την έστω και σε μικρό βαθμό επανεγκατάσταση των Καρπασιτών στη γη τους. Βεβαίως, το μεγάλο κακό είχε συντελεσθεί, οι Τούρκοι για άλλη μία φορά δεν σεβάστηκαν τις συμφωνίες που υπέγραψαν και, για άλλη μία φορά, οι ηγέτες μας αποδείχθηκαν ανίκανοι να διαγνώσουν τις τουρκικές σατανικές προθέσεις και τα ευρύτερα σχέδιά τους.

Ακόμη μέχρι σήμερα, 41 χρόνια μετά, προσφυγικές οργανώσεις ζητούν εφαρμογή της Συμφωνίας της Τρίτης Βιέννης. Ποιος τους ακούει, ή το κυριότερο, ποιος ηγέτης μας έχει συλλάβει την τουρκική δολιότητα και έχει αντιληφθεί τα καταχθόνια σχέδια της Τουρκίας; Μεριμνούν για μία λύση, χωρίς να αντιλαμβάνονται ότι αυτή η λύση δεν θα γίνει σεβαστή από την Τουρκία, θα ανατιναχθεί και θα αποτελεί τον τελευταίο σταθμό πριν από την ολοκλήρωση της τουρκοποίησης της Κύπρου...