Η μυστική διπλωματία ευνοεί τους ισχυρούς και συνθλίβει τους αδύνατους. Εκτός και αν οι αδύνατοι είναι τόσο διεκδικητικοί και σταθεροί στις θέσεις τους οπότε επισύρουν τουλάχιστον τον σεβασμό του ισχυρού. Αυτό δεν συμβαίνει με την Κυπριακή Δημοκρατία. Οι ηγέτες μας, από την εποχή του Μακάριου μέχρι και -ειδικά- σήμερα, ούτε καν τον σεβασμό των εχθρών μας Τούρκων δεν κέρδισαν. Είναι αμάχητη αρχή στις διεθνείς και διακρατικές σχέσεις ότι, αν σέβεσαι τον εαυτό σου, έχεις αξιοπρέπεια, εθνική τιμή και είσαι σταθερός και μαχητικός στις διεκδικήσεις σου, μπορεί να κερδίσεις τουλάχιστον τον σεβασμό του αντιπάλου σου. Οι ηγέτες μας απέτυχαν και σε αυτόν τον κρίσιμο τομέα. Απόδειξη τραγική και θλιβερή; Στις 23/6/2014, μέσα στην καρδιά της Ευρώπης, οι Τσαβούσογλου-Νταβούτογλου, με 105σέλιδο επίσημο κείμενο, χαρακτήρισαν την Κυπριακή Δημοκρατία, κράτος-μέλος της ΕΕ, ως «εκλιπούσα».
Λογικά, η τότε προεδρεύουσα της ΕΕ, Ελλάδα και η Κυπριακή Δημοκρατία όφειλαν να απαιτήσουν ΑΜΕΣΗ απόσυρση του επονείδιστου εκείνου τουρκικού εγγράφου. Ουδέν έγινε! Και όταν η ευρωβουλευτίνα, Ε. Θεοχάρους, ζήτησε να μάθει τι η Αθήνα και η Κύπρος θα έκαναν, η Λευκωσία εισέπραξε -άκουσον! άκουσον!- ρηματική διακοίνωση από τον άθλιο Ε. Βενιζέλο. Έκτοτε, κατ’ επανάληψη Τούρκοι πολιτικοί και ο εδώ εγκάθετός τους αναφέρθηκαν σε εκλιπούσα Κυπριακή Δημοκρατία και η εκλεγμένη κυβέρνηση Αναστασιάδη ακόμα σφυρίζει στον αέρα. Γράφουμε ξανά αυτά (υπάρχει πλειάδα και άλλων παρόμοιων περιπτώσεων...) για να ρωτήσουμε δημόσια τον πρόεδρο Αναστασιάδη: Πότε θα απευθυνθεί στους πολίτες και θα τους παραθέσει, με λεπτομέρεια, τις όποιες τουρκικές ουσιαστικές και πραγματικές υποχωρήσεις στο Κυπριακό;
Ρωτάμε και προκαλούμε τον Πρόεδρο επειδή όσα ο ίδιος δημόσια διακηρύσσει δεν έχουν καμία σχέση με όσα διαπραγματεύεται στο τραπέζι των συνομιλιών. Μερικά δεδομένα. Πρώτον, ο εκ των συμβούλων του, έγκριτος και διακεκριμένος νομικός, Π. Πολυβίου, εκφράζει έντονες ανησυχίες και προβληματισμούς για την επιδιωκόμενη λύση, με ιδιαίτερη έμφαση σε θέματα διακυβέρνησης. Με απλά λόγια, ανησυχεί ότι η λύση που πιθανόν να συμφωνηθεί δεν θα είναι λειτουργική, βιώσιμη και δημοκρατική. Δεύτερον, οι ανησυχίες Πολυβίου διαψεύδουν παταγωδώς τις καθημερινές διαβεβαιώσεις Αναστασιάδη ότι η λύση θα στηρίζεται στο κοινοτικό κεκτημένο, στις τέσσερεις βασικές ελευθερίες και στις αρχές και αξίες της ΕΕ. Όσα λέγει ο Πρόεδρος διαψεύδονται και από τον πεφιλημένο του, εγκάθετο της κατοχής, Ακιντζί. Τρίτον, θα το ξαναπούμε, με την ελπίδα ο Ν. Αναστασιάδης να το αντιληφθεί: Ο Ακιντζί είναι ο ιδεωδέστερος Δούρειος Ίππος της Τουρκίας.
Σε αυτόν τον πράκτορα της κατοχής, ο Ν. Αναστασιάδης, ο Αβ. Νεοφύτου και ο Ά. Κυπριανού επενδύουν τις ελπίδες τους για λύση. Οι αφελείς... Τέταρτον, ο Τ/κ υποτελής, συνεπής στον ρόλο που του ανατέθηκε από τον σουλτάνο, καθημερινά βροντοφωνάζει τους τουρκικούς στόχους, ειδικά στις κρίσιμες πτυχές της ασφάλειας. Απαιτεί τουρκικές εγγυήσεις και μετά τη λύση, παραμονή του Αττίλα εσαεί, πολιτογράφηση εποίκων, εγγυημένη πλειοψηφία πληθυσμού και περιουσίας στο τ/κ συνιστών κρατίδιο, εγκατάσταση μόνο μερικών χιλιάδων ηλικιωμένων προσφύγων, καμία παραχώρηση στο εδαφικό, δικαιώματα στον κλέφτη στο περιουσιακό κ.λπ.
Όσα ο πρόεδρος Αναστασιάδης διαβεβαιώνει είναι άνευ αντικρίσματος από τη στιγμή που δεν επιβεβαιώνονται από την τουρκική πλευρά. Χειρότερα: Στην ασίγαστη εμμονή του να μας μπήξει το σχέδιο Ανάν, παρά τις φλύαρες δεσμεύσεις ότι δεν επρόκειτο ποτέ να επαναφέρει ή να φέρει παρόμοιο σχέδιο, τι αποκαλυπτικό είπε προχθές; Ότι πέτυχε... «βελτιώσεις» στο σχέδιο Ανάν! Επειδή ο Ν. Αναστασιάδης θεωρείται πλέον ο πιο αναξιόπιστος Πρόεδρος και ηγέτης, οι τραγικοί πολίτες αυτού του τόπου θα μάθουν, ως συνήθως, από τους Τούρκους ποιες παραχωρήσεις ο ίδιος έχει κάνει μέχρι σήμερα, όχι το αντίθετο. Ο Ακιντζί, κατ’ εντολήν της Τουρκίας, τα θέλει όλα. Δεν παραχωρεί τίποτε. Ο Ν. Αναστασιάδης γιατί παραχωρεί, ακόμα και στο αδιαπραγμάτευτο μέγα ζήτημα των εγγυήσεων; Ποιος τον εξουσιοδότησε να τουρκέψει τον τόπο;
