Από μεράκι… οργανοποιός

ΕΝΑΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΛΙΓΟΥΣ ΠΟΥ ΣΥΝΑΝΤΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ, Ο ΑΝΤΡΕΑΣ ΣΑΜΙΩΤΗΣ

Λίγο η περιέργεια για την κατασκευή του μπουζουκιού, λίγο η αγάπη για δημιουργία και η επαφή με το ξύλο, τον έκαναν οργανοποιό!
Αν και μόλις 36 χρονών, εντούτοις εδώ και επτά περίπου χρόνια ασχολείται με την επιδιόρθωση και δημιουργία διάφορων μουσικών οργάνων, όπως είναι το μπουζούκι, η κιθάρα, η κρητική και ποντιακή λύρα, ο μπαγλαμάς και άλλα
Ελάχιστοι είναι πλέον οι παραδοσιακοί οργανοποιοί στο νησί μας. Όσοι ασχολούνται με τη μουσική, είτε επαγγελματικά είτε σε επίπεδο εκμάθησης κάποιου μουσικού οργάνου, τρέχουν να προμηθευτούν το αγαπημένο τους όργανο από τα μεγάλα καταστήματα που εισάγουν από εξωτερικό μουσικά είδη. Ένας από τους λίγους οργανοποιούς που συναντούμε στην Κύπρο είναι ο Αντρέας Σαμιώτης.

Αν και μόλις 36 χρονών, εντούτοις εδώ και επτά περίπου χρόνια ασχολείται με την επιδιόρθωση και δημιουργία διάφορων μουσικών οργάνων όπως είναι το μπουζούκι, η κιθάρα, η κρητική και ποντιακή λύρα, ο μπαγλαμάς και άλλα. Η έκπληξή μου ήταν αρκετά μεγάλη όταν συνομιλήσαμε και ένιωσα την πραγματική αγάπη που τρέφει για αυτό που κάνει. Η γνωριμία του με έναν μουσικό, τα μαθήματα μπουζουκιού που ακολούθησαν, η «εγχείρηση» του οργάνου και τα διάφορα πειράματα τον οδήγησαν στο μονοπάτι της δημιουργίας μουσικών οργάνων.
Από τα τραπέζια στα μπουζούκια

Ο Ανδρέας Σαμιώτης μεγάλωσε στο πελεκανιό του πατέρα του. Από παιδί ήρθε σε επαφή με το ξύλο, το ένιωσε, το έζησε, το σκάλισε, το επεξεργάστηκε και έμαθαν πολύ καλά ο ένας το άλλο! Η ενασχόλησή του με το ξύλο ήταν περισσότερο από αναπόφευκτη και η επαγγελματική του σταδιοδρομία ήταν κατά κάποιο τρόπο προδιαγεγραμμένη. Μαζί με τον πατέρα του διατηρούν ένα εργαστήρι στη Λάρνακα, όπου κατασκευάζουν έπιπλα για το σπίτι και ό,τι άλλο μπορεί να γίνει από ξύλο.

Η αγάπη του όμως για τη μουσική, και ειδικά για τη μελωδία που αφήνει το μπουζούκι, δεν τον άφηναν σε ησυχία. Από νεαρή ηλικία ξεκίνησε τα μαθήματα μπουζουκιού. «Τα μαθήματα με οδήγησαν στο να μάθω καλά πρώτα από όλα το ίδιο το όργανο. Η περιέργεια όμως για την κατασκευή του μπουζουκιού με οδήγησε στο να το ξηλώσω, για να μάθω πώς μπορεί να δημιουργηθεί από την αρχή». Αφού έκανε κομμάτια το μουσικό όργανο, ξεκίνησε δειλά-δειλά, με τη βοήθεια του πατέρα του, να «δένει» ένα-ένα τα κομμάτια που αποτελούσαν το μπουζούκι, για να μάθει όλα τα μυστικά που έκρυβε εκεί στο βάθος του «όστρακού» του.
Μαθήματα και από διαδίκτυο

«Στην αρχή ήταν πολύ δύσκολο. Πέρασε αρκετός καιρός και πολλά πειράματα, ώσπου να πετύχω το επιθυμητό αποτέλεσμα». Με το πείσμα κυρίαρχο και την αγάπη συνοδοιπόρο στον στόχο του, κατάφερε να δημιουργήσει ένα μπουζούκι.

«Για πλάκα το έδειχνα σε δικούς μου ανθρώπους και φίλους. Ο ένας στον άλλο όμως με έμαθαν. Έρχονταν πολλοί να τους επιδιορθώσω τα μουσικά όργανα, ενώ παράλληλα προχωρούσα στη δημιουργία μπουζουκιών αλλά και κιθάρας. Πολλοί τα έβλεπαν και στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, στα οποία προωθούσα τη δουλειά μου και έτσι άρχισαν να με προσεγγίζουν». Γνώρισε πολλούς μουσικούς και κάθε φορά φρόντιζε να ικανοποιεί για λίγο τη δίψα του για μάθηση όσο περισσότερων στοιχείων, που θα τον βοηθούσαν να πετύχει τον στόχο του.

«Ο πατέρας μου με βοήθησε στην προσπάθειά μου αυτή, αλλά και το διαδίκτυο. Μελέτησα πολλές τεχνικές, βρήκα διάφορα σχέδια και τώρα προσαρμόζω τις δικές μου ιδέες στα όργανα που δημιουργώ». Όσον αφορά τη διαδικασία, έχει κι αυτή τις δικές της δυσκολίες. Όπως έγραψε και ο Μάρκος Βαμβακάρης στη βιογραφία του, «το μπουζούκι, τα ταξίμια και μυστήριά του είναι πράγματα που δεν τα ξέρει ο καθένας», όμως ο Ανδρέας Σαμιώτης βάλθηκε να τα μάθει, να ξεγυμνώσει όλη την ιστορία του, να του φανερώσει όλα τα σώψυχα και να το δημιουργήσει, βάζοντας τη δική του πινελιά.

Για την κατασκευή ενός μπουζουκιού ο Ανδρέας χρειάζεται περίπου δύο με τρεις μήνες. Τα μουσικά όργανα που δημιουργεί θέλει να έχουν άριστη ποιότητα ήχου αλλά και μια γοητεία που θα προσελκύσει τον επόμενο ιδιοκτήτη τους. «Κατασκευάζω μπουζούκια, κιθάρες, μπαγλαμά, λύρα κρητική και ποντιακή και επόμενός μου στόχος είναι το βιολί. Ξέρω ότι δεν είναι εύκολη δουλειά, αλλά σιγά-σιγά και με σταθερά βήματα θα προσπαθήσω να το πετύχω, τουλάχιστον για μένα. Ήδη εδώ και ένα χρόνο κάνω μαθήματα βιολιού».
Πρωί πελεκάνος, απόγευμα οργανοποιός, βράδυ μπουζουξής

Μπορεί για κάποιον να ακούγεται πολύ βαρετή όλη αυτή η διαδικασία. Μόνο η σκέψη ότι ένα μόνο μουσικό όργανο μπορεί να σου «τρώει» χρόνο μηνών ακούγεται τρομακτική. Αλλά η αγάπη και η αφοσίωση που δείχνει ο Ανδρέας Σαμιώτης τον έκαναν υπηρέτη της μουσικής για πάντα. Όσον αφορά στις τιμές, αυτές κυμαίνονται από τις απαιτήσεις του πελάτη. «Ένα απλό μπουζούκι μπορεί να έχει τεράστια διαφορά στα χρήματα από ένα άλλο μπουζούκι, που έχει διαφορετική φιγούρα.

Επίσης εξαρτάται και από το ξύλο που χρησιμοποιήθηκε και από τη λεπτή δουλειά που θα έχει. Τα ξύλα που χρησιμοποιώ συνήθως είναι της τριανταφυλλιάς, της καρυδιάς, το μαχόκανι και άλλα». Όπως δηλώνει ο ίδιος, είναι κάτι που δεν πρόκειται να βαρεθεί να κάνει ποτέ. Την ημέρα τον βρίσκεις στο εργαστήρι που διατηρεί με τον πατέρα του, το απόγευμα «κρύβεται» στον δικό του μαγικό κόσμο της δημιουργίας, ενώ το βράδυ θα τον συναντήσεις σε χώρους εστίασης μαζί με την «παλιοπαρέα», να παίζει το μπουζούκι του και να σε παρασέρνει μελωδικά στους δικούς του ρυθμούς.