Συντρίψαμε, λοιπόν, τον Μουσταφά Ακιντζί στη Νέα Υόρκη και πανηγυρίζουν, μαζί με τον Νίκο Αναστασιάδη και τον περίγυρό του, και οι ηγέτες της αντιπολίτευσης. Έκανε καλή δουλειά η κουστωδία που συνόδευε τον Πρόεδρο στη Νέα Υόρκη, διοχέτευε όσα ήθελε στους δημοσιογράφους, τα οποία οι τελευταίοι μετέδιδαν χωρίς να κάνουν τον κόπο να τα διερευνήσουν, και όλη η Κύπρος των κρετίνων παρουσιάζεται να πανηγυρίζει για τον μεγάλο «θρίαμβο» της Νέας Υόρκης. Ο Πρόεδρος, λένε, απέτρεψε προσπάθεια του Μουσταφά Ακιντζί να λάβει έγκριση για καθορισμό χρονοδιαγραμμάτων, για επιδιαιτησία και για πενταμερή. Αλλά, κορόιδα, χρονοδιαγράμματα υπάρχουν. Το επεσημάναμε και στο χθεσινό άρθρο μας. Υπάρχει δέσμευση του Προέδρου Αναστασιάδη και του Μουσταφά Ακιντζί να βρουν λύση εντός του 2016.
Αυτό δεν αποτελεί χρονοδιάγραμμα; Τι μας εκλαμβάνουν; Για κρετίνους; Και γιατί πανηγυρίζουν; Χρονοδιάγραμμα το καθόρισε από μόνος του, χωρίς καμία πίεση, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Αύριο, εάν δεν έλθει η τουρκική λύση που βρίσκεται στα σκαριά, τι θα πει στη διεθνή κοινότητα, η οποία έδεσε και αυτή στο ψιλό μαντήλι ότι η λύση έρχεται εντός του έτους;
Θα τα ρίξει στην Τουρκία, την οποία ώς σήμερα ακόμη αποενοχοποιεί, και ήδη θεωρείται από τη διεθνή κοινότητα ότι έχει τη βούληση να αποδεχθεί λύση; Το λέει ο Έιντε, ο Μπάιντεν, η Μογκερίνι, οι πάντες. Ή μήπως θα φορτώσει την ευθύνη στον Ακιντζί, για τον οποίο έλεγε πως έχουν κοινά οράματα; Χρονοδιαγράμματα υπάρχουν και κανένα χρονοδιάγραμμα δεν απέτρεψε ο Πρόεδρος. Και μηδένα προ του τέλους μακάριζε. Ο κύκλος δεν έχει κλείσει ακόμη και ούτε η επιδιαιτησία, ούτε η πενταμερής έχουν αποκλεισθεί.
Οι συνομιλίες συνεχίζονται, θα γίνει νέα τριμερής συνάντηση, προεξοφλεί ο Έιντε, θα ακολουθήσουν πολλά και τίποτε δεν διασφαλίζει ότι δεν θα υπάρξει επιδιαιτησία και δεν θα συγκροτηθεί πενταμερής.
Θα περιμένουμε να δούμε το τέλος και εκεί θα κρίνουμε πόσους μηχανισμούς αντίστασης διαθέτει ο Νίκος Αναστασιάδης, και πόσο αντελήφθη σε ποία καταστροφική λύση οδηγεί το εθνικό θέμα. Ούτε θρίαμβος επετεύχθη στη Νέα Υόρκη, ούτε τροπαιούχος επέστρεψε στα πάτρια εδάφη ο Πρόεδρος Αναστασιάδης. Ακόμη και ο έχων τις ίδιες αντιλήψεις με αυτόν, Μιχάλης Παπαπέτρου, σημειώνει σε άρθρο του. «Εδώ και πολλές δεκαετίες, οι Ελληνοκύπριοι έχουμε επιτύχει σωρεία "θριάμβων" αναφορικά με το Κυπριακό.
Το εύλογο ερώτημα είναι πώς τα καταφέρνουμε, μετά από τόσες νίκες, να πηγαίνουμε από το κακό στο χειρότερο, με την κατοχή να εμπεδώνεται, τους πρόσφυγες να πεθαίνουν πρόσφυγες και τις περιουσίες να τις θυμόμαστε μόνον για σκοπούς της περιβόητης Επιτροπής Αποζημιώσεων στα κατεχόμενα; Έναν τέτοιο "θρίαμβο" έχουμε καταγάγει προχθές το βράδυ στη Νέα Υόρκη». Έστω και αν οι θέσεις της εφημερίδας μας διαφέρουν κατά πολύ από τις θέσεις Παπαπέτρου, εμείς θα συμφωνήσουμε με τη συγκεκριμένη αναφορά. Όπως και με την άλλη, που αναφέρει ότι πριν προλάβουν οι ηγέτες να βγουν από το γραφείο του Μπαν Κι Μουν, «ολόκληρη η Κύπρος άκουγε ότι ο Μουσταφά Ακιντζί έσπασε τα μούτρα του και αποχώρησε με την ουρά στα σκέλια. Το τραγικό είναι ότι, αυτοί που διαδίδουν αυτές τις ανοησίες, βρίσκονται στον στενό περίγυρο του Προέδρου της Δημοκρατίας». Πλέον, ούτε και αυτοί που ανήκουν στην ίδια σχολή σκέψης με τον Νίκο Αναστασιάδη δεν τον εμπιστεύονται. Γιατί να τον εμπιστευθεί ο λαός;
