Υπερέβη σε ικανότητες, σε διεκδικητικότητα και σε αποφασιστικότητα όλους τους προκατόχους του. Και τον Μακάριο και τον Κυπριανού και τον Βασιλείου και τον πνευματικό του πατέρα Κληρίδη και τον Βασιλείου και τον Τάσσο και τον Χριστόφια! Και μας φέρνει σχέδιο λύσης, το οποίο είναι πολύ καλύτερο από όλα τα σχέδια που απέρριψε ο λαός. Ποιος; Ο Νίκος Αναστασιάδης! Μας περιέγραψε, την Κυριακή, με φωτεινά, αισιόδοξα χρώματα, όλες τις «βελτιώσεις» τις οποίες επέτυχε. Αλλά όταν, μετά την ανάλυσή του, ερωτήθηκε από δημοσιογράφο, ως φυσιολογικό αποτέλεσμα της αισιόδοξης ομιλίας του, «πού στηρίζει την αισιοδοξία του;», απάντησε: «Ακούσατε να μιλώ για αισιοδοξία;». Ο άνθρωπος δεν παίζεται. Ούτε μπορεί να τον παρακολουθήσει κανένας. Δηλώνει πως βελτίωσε το σχέδιο Ανάν, και όσα άλλα προηγήθηκαν. Δηλώνει πως διασφάλισε «σεβασμό» στις βασικές ελευθερίες. Αλλά, εντέχνως, αποφεύγει να μιλήσει εάν διασφάλισε και εφαρμογή τους. Ενώ είναι γνωστό ότι έχουν σταλώσει οι διαπραγματεύσεις για το περιουσιακό, αναφέρεται σε «σεβασμό» στις αρχές. Ούτε και εδώ κατανοεί ότι άλλο «σεβασμός» και άλλο «εφαρμογή». Μιλά για τερματισμό του εποικισμού, αλλά οι κατοχικές Αρχές συνεχίζουν να δίδουν αβέρτα υπηκοότητες σε Τούρκους εποίκους. Μιλά για την «τεράστια ανάπτυξη» που θα ζήσει η Κύπρος μετά τη λύση, αλλά δεν εξηγεί γιατί στο έγγραφο που επέδωσε τον Μπαν Κι-Μουν, στη συνάντηση στο Νταβός, ζητεί να μάθει πώς θα γίνεται η αποπληρωμή των δόσεων του νέου Μνημονίου και ποιες εγγυήσεις πρέπει να δοθούν από το κράτος. Και ενώ μιλά για διασφάλιση της συνέχισης της Κυπριακής Δημοκρατίας, την ίδια στιγμή αρνείται να ασχοληθεί και να απαντήσει στη δήλωση του Μουσταφά Ακιντζί, ότι η λύση θα προνοεί την ύπαρξη δύο ιδρυτικών κρατών. Τα πράγματα δεν είναι απλώς σοβαρά. Είναι τραγικά. Διότι αποδεικνύουν ότι ο ηγέτης που διαχειρίζεται το εθνικό μέλλον του λαού δεν έχει κατανοήσει σε ποια παγίδα έχει εισέλθει αυτοβούλως και ποια τραγική προοπτική προετοιμάζει για το εθνικό πρόβλημα... Αυτή η εφημερίδα, σε πρόσφατο άρθρο της, είχε προκαλέσει τον Πρόεδρο Αναστασιάδη, αφού «ζωγραφίζει» με τόσο αισιόδοξα χρώματα τη λύση, να βιαστεί να πάει και να υπογράψει. Γιατί κωλυσιεργεί και δεν πιέζει τον Ακιντζί να θέσουν τις υπογραφές τους; Τον καλούμε εκ νέου, να σπεύσει. Και να υπογράψει χωρίς άλλες ταλαντεύσεις και προβληματισμούς τη λύση που περιγράφει και που εξασφαλίζει, κατά τον ίδιο, βέβαιο, ασφαλές και φωτεινό μέλλον στον κυπριακό Ελληνισμό. Να μην αφήσει την τελευταία ευκαιρία επιβίωσης του κυπριακού Ελληνισμού να πάει χαμένη. Σπεύσε, λοιπόν, Πρόεδρε. Ποια καλύτερη ευκαιρία αναμένεις να υπογράψεις λύση, να διασφαλίσεις το μέλλον μας στη γη των προγόνων μας και να λάβεις και το περιζήτητο Νόμπελ Ειρήνης; Τι περιμένεις; Αφού όλα τα στοιχεία της λύσης έχουν βελτιωθεί, χάρη στην πολιτική οξυδέρκεια και την αδάμαστη διεκδικητικότητά σου, δεν έχεις και δεν έχουμε καιρό για χάσιμο. Εμπρός, λοιπόν, όλα για τη λύση που ονειρεύεται εδώ και 42 χρόνια ο κυπριακός Ελληνισμός. Όλοι οι πρόσφυγες στα σπίτια τους, έξω και ο τελευταίος Τούρκος στρατιώτης, χωρίς καμία τουρκική εγγύηση, να διακινούμαστε, να εγκαθιστάμεθα, να έχουμε περιουσία όπου επιθυμούμε, να σωθούμε από τους εποίκους. Τι άλλο αναμένεις για να θέσεις την υπογραφή σου;
