Από το 1956, διά των γνωστών εκθέσεων Νιχάτ Ερίμ, που ο πρόεδρος Αναστασιάδης αγνοεί πλήρως, οι Τούρκοι σχεδίασαν τον έλεγχο της Κύπρου. Μετά την τουρκική εισβολή το 1974, δεν θέλουν διχοτόμηση, επειδή δεν θέλουν σύνορα με την Ελλάδα στο Λήδρα Πάλας. Δεν θέλουν προσάρτηση επειδή αξιώνουν όλο το νησί διά της υπογραφής μας.
Ανέκαθεν, η Τουρκία και η εκάστοτε πολιτικο-στρατιωτική ηγεσία της και οι εδώ εγκάθετοί της, βροντοφωνάζουν καθημερινά τους ξεκάθαρους, αταλάντευτους και επεκτατικούς στόχους τους κατά της Κυπριακής Δημοκρατίας. Δύο είναι οι ύψιστοι εθνικοί στόχοι της κατοχικής Τουρκίας. Η κατάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας ως υποκείμενο του διεθνούς δικαίου και ο πλήρης έλεγχος της νήσου, διά της υπογραφής της ηγεσίας μας. Η Τουρκία δεν ενδιαφέρεται ούτε για την ασφάλεια των Τ/κυπρίων ούτε για τις ανησυχίες ασφάλειας των Ελλήνων της Κύπρου. Θεωρεί το νησί ως πανίσχυρο τμήμα της εθνικής ασφάλειάς της και ως μέσο για την υλοποίηση της διακηρυγμένης στρατηγικής της να μετατραπεί σε περιφερειακή και, σε κάποιο στάδιο, σε παγκόσμια υπερδύναμη. Αυτή είναι η ωμή, κυνική και ρεαλιστική πραγματικότητα, που ο Πρόεδρος τής ακόμα μη εκλιπούσας Κυπριακής Δημοκρατίας και τα αυτάδελφα ΔΗΣΑΚΕΛ δεν θέλουν να αντιληφθούν.
Οι πολίτες, με την τετράγωνη λογική των δεδομένων και με το αλάθητο ένστικτο της εθνικής και βιολογικής αυτοσυντήρησης, πρώτον, δεν εμπιστεύονται καθόλου έναν εν παντί αναξιόπιστο και έναν ακαταλόγιστο ψεύτη Αναστασιάδη να διαχειρίζεται τις τύχες του Ελληνισμού της Κύπρου. Δεύτερον, δεν εμπιστεύονται καθόλου έναν εγκληματία και δολοφόνο Ερντογάν που, ακόμα προχθές, βροντοφώναξε στους χάσκακες ηγέτες μας ότι απαιτεί και άλλο έδαφος για να... επιστρέψει, δήθεν, το Βαρώσι. Θα ανέμενε κανείς πως μετά το καταστροφικό ολίσθημα του δείπνου της υποταγής στους τουρκικούς όρους, ο Ν. Αναστασιάδης τουλάχιστον θα παρέμενε όρθιος στην τελευταία γραμμή αμύνης του Κυπριακού. Θα ανέμενε κανείς πως οι κλακαδόροι του ΔΗΣΥ και του ΑΚΕΛ θα διέβλεπαν, επιτέλους, την «κωλοσυρμαδκιάν της τουρκικής κουφής» και θα ανέκρουαν πρύμναν από την τυφλή εμπιστοσύνη στον Τούρκο κατακτητή.
Αλλ’ όχι! Γι' ακόμα μια φορά και με απίστευτη αθλιότητα και αχρειότητα, Αβέρωφ και Άντρος επιτέθηκαν στον Υπουργό Εξωτερικών της Ελλάδος, Ν. Κοτζιά, ως δήθεν ευθυνόμενο για το ναυάγιο της κωμικής σύναξης της Γενεύης. Από κοντά, τα κομματικά και δημοσιογραφικά γιουσουφάκια ξανάρχισαν τις ύβρεις και τους χαρακτηρισμούς κατά του Ν. Κοτζιά και της Ελλάδος. Ποιοι; Αυτοί που καθημερινά ψαλμωδούν ότι η Ελλάδα είναι το μόνο στήριγμά μας αλλά σήμερα μετατράπηκαν σε γελοιώδεις χειροκροτητές του δολοφόνου Ερντογάν. Στη Γενεύη ναυάγησαν οι υψηλές προσδοκίες και οι φρούδες ελπίδες του Προέδρου και των κλακαδόρων του ΔΗΣΑΚΕΛ. Ποιος οδήγησε σε ναυάγιο αυτήν την περίεργη σύναξη στην ελβετική πόλη; Ο αδίστακτος Υπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας, Τσαβούσογλου.
Ναι, αυτός που με τον Νταβούτογλου, στις 23/6/2014, μέσα στο σπίτι μας, στην Ε.Ε., με 105σέλιδο επίσημο έγγραφο χαρακτήρισαν την Κυπριακή Δημοκρατία ως «εκλιπούσα». Και ούτε ο, κατά τα άλλα, λαλίστατος σε ψεύδη και ωραιοποιήσεις, Αναστασιάδης, ούτε ο Ι. Κασουλίδης αντέδρασαν και μέχρι σήμερα δεν απαίτησαν απόσυρση εκείνου του επονείδιστου κειμένου. Ο Τσαβούσογλου οδήγησε σε ναυάγιο τη διάσκεψη αλλ’ ο Αβέρωφ και ο Άντρος επέπεσαν λάβροι κατά του Ν. Κοτζιά. Ο Τσαβούσογλου δήλωσε ότι είχε ανειλημμένες υποχρεώσεις και έπρεπε να αποχωρήσει. Ο Τσαβούσογλου επιτέθηκε υβριστικά και με φωνασκίες κατά του Προέδρου της Κομισιόν και ο Τσαβούσογλου επανέλαβε τις γνωστές απορριπτέες τουρκικές θέσεις. Ακόμα και ο Ν. Αναστασιάδης αναγκάστηκε, μπροστά στις τουρκολιγούρικες εκρήξεις του ΔΗΣΑΚΕΛ, να αποδώσει τα λεχθέντα τους σε κουτσομπολιά και να επαναλάβει τις ευχαριστίες του προς τον Έλληνα Πρωθυπουργό και ειδικά προς τον Ν. Κοτζιά.
Η συμπεριφορά των αυτάδελφων ηγετών του ΔΗΣΑΚΕΛ, γι' ακόμα μια φορά, κατά της Ελλάδας και του Ν. Κοτζιά, επιβεβαιώνει κατά θλιβερό τρόπο το κατάντημα δύο ηγεσιών, που έχουν το θράσος να συνδιαχειρίζονται τις τύχες του κυπριακού Ελληνισμού.
