Η Μίλαν τα λούσα, η Ίντερ τη χάρη

ΚΟΝΤΡΑ ΣΤΙΣ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΕΣ ΠΡΟΒΛΕΨΕΙΣ, ΟΙ «ΝΕΡΑΤΖΟΥΡΙ» ΚΕΡΔΙΖΟΥΝ ΤΙΣ ΕΝΤΥΠΩΣΕΙΣ ΣΤΟ ΜΙΛΑΝΟ
Η μία ξόδεψε πολλά εκατομμύρια. Απέκτησε Μπονούτσι κάνοντας το μπαμ. Πήρε Αντρέ Σίλβα, Μπίλια, Τσαλχάνογλου, Κεσί, Κάλινιτς, Κόντι. Για τα δεδομένα της Ιταλίας, τεράστιες μετεγγραφές. Υποτίθεται ότι είχε έναν εξαιρετικό κορμό από ντόπιους παίκτες και κυρίως νεαρούς με λαμπρά προσόντα. Φυσιολογικά όλοι μίλησαν για τη μεγάλη επιστροφή της Μίλαν. Φυσιολογικά οι περισσότεροι την έχρισαν ως την κύρια ανταγωνίστρια της Γιουβέντους για το πρωτάθλημα. Όλος αυτός ο μετεγγραφικός ντόρος προκάλεσε ντελίριο στην «κόκκινη» πλευρά του Μιλάνου.

Ήταν και μία επικοινωνιακή νίκη απέναντι στην Ίντερ. Και αυτή αντιμετωπίζει αγωνιστική κρίση και αυτή ψάχνει τρόπο να επανέλθει. Στην «μπλε» οι τόνοι ήταν χαμηλοί σε ολόκληρη την περίοδο μετεγγραφών. Όλοι αναρωτιούνταν πως ο Σπαλέτι, παρά την τεράστιά του ικανότητα, θα έφτιαχνε δυνατή ομάδα. Για να ανταγωνιστεί και τη Μίλαν (και για λόγους γοήτρου), αλλά και τις ήδη ισχυρές Γιουβέντους, Νάπολι και Ρόμα. Μετεγγραφές χαμηλού κόστους. Παντέλι, Βαλέρο (στα 32 του), Σκρίνιαρ. Δανεικός από τη Βαλένθια ο αξιόλογος, αλλά ασταθής Κανσέλο.

Την ίδια ώρα, ο Σπαλέτι έδιωχνε έμπειρους παίκτες όπως ο Μπανέγα (περσινό απόκτημα με τεράστιες προσδοκίες) και έδινε δανεικούς ποδοσφαιριστές που υποτίθεται αποτελούσαν το παρόν και μέλλον της ομάδας, όπως ο Μουρίγιο, ο Κοντογμπιά και ο Μπαρμπόσα. Με τη σέντρα της σεζόν, η Μίλαν έδειχνε λαμπερή, η Ίντερ χλωμή. Δεν χρειάστηκαν παρά 8 αγώνες για να αντιστραφεί πλήρως η εικόνα.

Διψήφια διαφορά

Η Μίλαν έχει τέσσερεις νίκες και ισάριθμες ήττες. Με 12 βαθμούς, είναι ακριβώς μία ντουζίνα πόντους πίσω από την πρωτοπόρο Νάπολι και δέκα, παρακαλώ, πίσω από την Ίντερ. Που μετρά εφτά νίκες και μία ισοπαλία. Η ψαλίδα πήγε σε διψήφιο αριθμό την περασμένη εβδομάδα, μετά τη νίκη της Ίντερ στο ντέρμπι της πόλης με 3-2. Νίκη βαθμολογικής, αλλά περισσότερο ψυχολογικής σημασίας. Τι πήγε στραβά στον έναν «πρώην γίγαντα» και γιατί ο άλλος εκπλήσσει, είναι κύριο θέμα ανάλυσης στην Ιταλία.

Οι μετεγγραφές της Ίντερ έπιασαν τόπο. Αθόρυβοι, αλλά πολύ ουσιαστικοί οι «καινούργιοι». Στη Μίλαν, ο Μπονούτσι είναι τραγικός, η άμυνα μπάζει. Δέχτηκε 13 γκολ, ένα παραπάνω απ' όσα πέτυχε (12, κακή απόδοση). Ο Μοντέλα δεν μπορεί να δέσει την ομάδα, να βγάλει το αναμφισβήτητο ατομικό ταλέντο των παικτών. Ο Σπαλέτι, σαφώς πιο επιτυχημένος τεχνικός, κατάφερε από την άλλη, με εξαιρετικό ροτέισιον, κυρίως στη μεσαία γραμμή και γύρω από τον Βαλέρο, να προσαρμόζει την ομάδα του, ανάλογα με τον αντίπαλο.

Η Ίντερ δεν εντυπωσιάζει, αν και το διπλό μέσα στη Ρώμη επί της Ρόμα, ήταν αποτέλεσμα μίας θαυμάσιας εμφάνισης. Σκοράρει σαφώς με μεγαλύτερη ευκολία (17 γκολ), αξιοποιώντας στο απόλυτο το ταλέντο του Ικάρντι (9 γκολ), δέχεται δύσκολα γκολ (μόλις πέντε στα οκτώ παιχνίδια). Πρέσινγκ, αυτοματισμοί, εναλλαγές θέσων τα χαρακτηριστικά της, ομάδα καθαρά του Σπαλέτι. Μέχρι πού μπορεί να φτάσει; Δεν καβαλάνε το καλάμι στην Ίντερ. Θα είναι επιτυχία αν βγουν στο Τσάμπιονς Λιγκ, λένε.

Στη Μίλαν κάνουν επανεκτιμήσεις. Η Διοίκηση δεν έδειξε να πανικοβάλλεται και στήριξε τον Μοντέλα, θεωρώντας πως έχει το πακέτο για να φέρει σε βάθος χρόνου την ομάδα εκεί που της αξίζει. Η αλλαγή είναι στο χρονικό περιθώριο. Στην Μίλαν ανέμεναν τεράστιες βελτιώσεις και πολύ καλύτερη πορεία. Τώρα μιλούν για την ανάγκη υπομονής, λόγω των τεράστιων αλλαγών και κάνουν λόγο για μεταβατική χρονιά.