Αλληλοκατηγορίες, φθόνος και κτυπήματα κάτω και πάνω από τη μέση, συστατικά των τηλεοπτικών συζητήσεων Πραγματικά πήραμε μια γεύση που μας ρίχνει στο δάπεδο. Απ’ αυτές τις γεύσεις που δεν μπορείς να ανεχθείς. Και νιώσαμε ότι θα υποφέρουμε, άλλοι από επαγγελματική διαστροφή και οι υπόλοιποι από την αίσθηση-«υποχρέωση» ότι οι πολίτες πρέπει να έχουν γνώση για τους πολιτικούς που ψηφίζουν. Με τον έναν ή τον άλλο τρόπο τα περιθώριά μας είναι λίγα και δεν έχουμε και αρκετές επιλογές, αφού μας προϊδέασαν κατάλληλα οι άνθρωποι.
Οριστικά και αμετάκλητα η επικείμενη προεκλογική περίοδος στα κανάλια θα κυλήσει με εκπομπές ΑΛΟΓΟΥ και σίγουρα όχι λόγου ή talk show, όπως συνηθίζεται στην τηλεοπτική αργκό. Γιατί ο λόγος είναι κάτι συναρπαστικό και δεν εμπεριέχει στοιχεία που προκαλούν την αποστροφή των ανθρώπων, αφού αποτελεί το κατ’ εξοχήν επικοινωνιακό τους μέσο. Όμως με τις εκπομπές λόγου που βλέπουμε στην τηλεόραση, όπου επικρατούν οι αλληλοκατηγορίες, ο φθόνος και τα κτυπήματα κάτω και πάνω από τη μέση δεν προσφέρουν σε κανένα σημείο αυτό που είναι και η αποστολή τους. Δηλαδή η ενημέρωση των πολιτών για τις προτάσεις των κομμάτων σε σημαντικά θέματα που τους απασχολούν, αλλά και η διαπίστωση του επιπέδου τους για να μπορεί να επιλέξει τον καλύτερο.
Η μοναδική έγνοια των κομματαρχών και υποψηφίων Προέδρων είναι να αναδείξουν τα αρνητικά των αντιπάλων τους χωρίς να μας παρουσιάζουν τα δικά τους θετικά και τις δικές τους προτάσεις για την αντιμετώπιση των κοινωνικών προβλημάτων. Μεγάλο μερίδιο ευθύνης για την κατάσταση έχουν και οι δημοσιογράφοι που επιμελούνται τέτοιες εκπομπές. Οι οποίοι και αφήνουν τους πολιτικούς να λένε τα δικά τους και να τσακώνονται χωρίς να παρεμβαίνουν και χωρίς να τους βάζουν σε κάποια πλαίσια ευπρέπειας. Αφού οι ίδιοι δεν το αντιλαμβάνονται, όσο και αν είναι προσβλητικό γι’ αυτούς, πρέπει να γίνεται.
Η επικέντρωση των δημοσιογράφων στις προτάσεις των κομμάτων και οι συνεχείς ερωτήσεις περί αυτών θα υποβοηθήσουν έτσι ώστε η συζήτηση να γίνει ενδιαφέρουσα και να μπορέσει ν’ αποκομίσει κάτι ο τηλεθεατής. Διαφορετικά, στον συρφετό που δημιουργείται πάει και ο δημοσιογράφος θύμα και στιγματίζει την καριέρα του με εκπομπές ΑΛΟΓΟΥ και σίγουρα όχι λόγου.
Ακόμη καλά θα ήταν, πέραν των εκπροσώπων των υποψηφίων, να φιλοξενούνται στις εκπομπές και άνθρωποι που δεν είναι ενταγμένοι σε κόμματα και θα μπορούσαν να προσφέρουν μιαν άλλη διάσταση στις συζητήσεις. Θα μπορούσαν να διατυπώσουν τις απόψεις τους με περισσότερη σαφήνεια και καθαρότητα, έχοντας τις περισσότερες φορές και καλύτερη γνώση του αντικειμένου. Γιατί δημοσιογράφοι-παντογνώστες δεν υπάρχουν και καλά θα ήταν κάποιες φορές να έχουν και συμπαραστάτες στην προσπάθειά τους.
Όσον αφορά την επιλογή τους, μπορεί να γίνεται ανάλογα με το θέμα που είναι προς συζήτηση. Αυτά όλα φυσικά μπορεί να είναι θεωρητικά και δύσκολα θα εφαρμοστούν, καθότι οι εκλογές είναι προϊόν που πωλείται πανάκριβα.