Αυξημένος ο κίνδυνος άνοιας έπειτα από έμφραγμα

Το έμφραγμα αυξάνει τον κίνδυνο αγγειακής άνοιας κατά 35% και ο κίνδυνος παραμένει αυξημένος ακόμη και 35 χρόνια μετά το έμφραγμα από το οποίο επιβίωσε ο ασθενής. Αυτό είναι το συμπέρασμα μιας νέας δανικής επιστημονικής έρευνας. Η άνοια αγγειακής αιτιολογίας προκαλείται από εγκεφαλικές βλάβες που οφείλονται είτε σε θρομβώσεις και μικρά εγκεφαλικά είτε σε αιμορραγικά επεισόδια. Η αγγειακή άνοια είναι διαφορετικής μορφής από τη συνηθέστερη μορφή άνοιας, που οφείλεται στη νευροεκφυλιστική νόσο Αλτσχάιμερ.

Οι ερευνητές του Τμήματος Κλινικής Επιδημιολογίας του Πανεπιστημίου του Ώρχους, με επικεφαλής τον Γιενς Σούντμπολ, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο αμερικανικό ιατρικό περιοδικό «Circulation», ανέλυσαν στοιχεία για περίπου 200.000 περιστατικά άνοιας. Διαπιστώθηκε ότι όσοι είχαν επιβιώσει τουλάχιστον επί ένα χρόνο μετά από έμφραγμα, είχαν αυξημένη πιθανότητα 35% κατά μέσο όρο να εμφανίσουν αργότερα στη ζωή τους αγγειακή άνοια, αλλά όχι άνοια λόγω Αλτσχάιμερ. Ο κίνδυνος άνοιας ήταν πολύ μεγαλύτερος (τετραπλάσιος), αν ο ασθενής, μετά το έμφραγμα, είχε υποβληθεί και σε επέμβαση «μπάι-πας».

Εκτιμάται ότι έως το 2050 περίπου 131 εκατομμύρια άνθρωποι στον κόσμο θα πάσχουν από διάφορες μορφές άνοιας. Η αγγειακή άνοια αποτελεί περίπου το 20% των περιστατικών, ενώ οι άνοιες λόγω Αλτσχάιμερ το 50%. Σε σχέση με τις άλλες μορφές άνοιας, η αγγειακή άνοια θεωρείται αυτή που μπορεί να προληφθεί περισσότερο.
Μεγαλύτερος κίνδυνος κατάθλιψης για τους εφήβους που έχουν πατέρες με κατάθλιψη

Οι έφηβοι των οποίων οι πατέρες έχουν κατάθλιψη, είναι πιθανότερο και οι ίδιοι να εμφανίσουν συμπτώματα κατάθλιψης, στην ηλικία των 13 έως 14 ετών, σύμφωνα με μια νέα έρευνα επιστημόνων στη Βρετανία, μεταξύ των οποίων και μία Ελληνίδα. Τα περιστατικά κατάθλιψης αυξάνονται αισθητά στην αρχή της εφηβείας. Ενώ στο παρελθόν είχε βεβαιωθεί ότι υπάρχει σχέση ανάμεσα στην κατάθλιψη της μητέρας και στην κατάθλιψη των παιδιών, είναι η πρώτη φορά που διαπιστώνεται ότι κάτι ανάλογο ισχύει και με τους πατέρες, ασχέτως με το αν η μητέρα είναι καταθλιπτική ή όχι. Διαπιστώθηκε, επίσης, ότι ο βαθμός επίδρασης της κατάθλιψης των δύο γονιών στα παιδιά τους ουσιαστικά δεν διαφέρει.

Οι ερευνητές, με επικεφαλής τη δρα Τζέμα Λιούις του Τμήματος Ψυχιατρικής του Πανεπιστημιακού Κολεγίου του Λονδίνου (UCL), που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό ψυχιατρικής «The Lancet Psychiatry», ανέλυσαν στοιχεία για περίπου 14.000 οικογένειες, συσχετίζοντας την ψυχική κατάσταση των γονιών με εκείνην των παιδιών τους τόσο στην προεφηβική ηλικία (επτά έως εννέα ετών), όσο και στην εφηβική (13-14 ετών).

«Υπάρχει μια συχνή παρανόηση ότι οι μητέρες είναι πιο υπεύθυνες για την ψυχική υγεία των παιδιών τους και ότι οι πατέρες έχουν λιγότερη επιρροή. Όμως η έρευνά μας δείχνει ότι η σχέση ανάμεσα στην κατάθλιψη του γονιού και του εφήβου δεν σχετίζεται με το φύλο του πρώτου», δήλωσε η δρ Λιούις και πρόσθεσε ότι οι προσπάθειες πρόληψης της κατάθλιψης πρέπει να εστιάζουν και στους δύο γονείς και όχι μόνο στις μητέρες. Στην έρευνα συμμετείχε και η ελληνικής καταγωγής καθηγήτρια αναπτυξιακής ψυχολογίας Ειρήνη Φλουρή του Ινστιτούτου Εκπαίδευσης του UCL.