ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ η «Στρατηγική» του Λίντελ Χαρτ για να πληροφορηθεί κανείς την αρχή ότι «ο ηθικός παράγων σε σχέση με το φυσικό είναι σε σχέση τρία προς ένα». Η ιστορία όλων των Λαών και όλων των εποχών άφησε ανεξίτηλα γραμμένα μερικά διδάγματα με απρόσβλητη διαχρονική δύναμη. Ένα από αυτά τα διδάγματα είναι ότι η καταρράκωση της ψυχολογικής ισορροπίας είναι το πρελούδιο στην τελική κάμψη και υποδούλωσή του. Είναι ήδη από χρόνου πολλού ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΣ στην Κύπρο η καταρράκωση της ψυχικής ισορροπίας και αντίστασης του Κυπριακού Ελληνισμού.
ΤΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ 30 χρόνια ο Τούρκος προγραμμάτιζε και υλοποιούσε αυτήν τη Στρατηγική. Η δική μας πλευρά μιλούσε και η τουρκική έπραττε. Άκουαν οι Έλληνες (και της Ελλάδος και της Κύπρου) εδώ και 30 χρόνια τους υπεύθυνους ηγέτες τους να διακηρύττουν: Πάμε καλά. Κερδίζουμε έδαφος. Νικήσαμε. Γονατίσαμε τον Ντενκτάς. Καταρρέουν οι Τούρκοι. Ο διεθνής παράγων είναι μαζί μας. Ο κόσμος όλος κατάλαβε το πρόβλημά μας...
ΤΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ είναι ακόμη πιο τραγικά: «Για πρώτη φορά πείσαμε τους Τρίτους». «Λύση μέχρι τον Ιούνιο του 1989». «Η Θάτσερ ξέρει τι θα κάμει...». Το αποκορύφωμα βέβαια της επιτηδευμένης αφέλειας υπήρξε η πρόσφατη γραφική δήλωση εξ Αθηνών για «νίκες» που πετύχαμε προχθές στη Νέα Υόρκη.
ΤΟ ΡΕΦΡΑΙΝ ήταν πάντοτε ότι Ελλάς και Κύπρος εμμένουν στις αρχές των Ηνωμένων Εθνών για ειρηνική λύση του Κυπριακού. Η πολιτική αυτή, η μετά το 1974, έγινε πιο έντονη. ΕΞΙΣΩΘΗΚΕ με τη βολική θεωρία «σφάξε με αγά μου ν’ αγιάσω». Μας έσφαξε! Και αγιάσαμε! Από το 1969 νικούμε και κερδίζουμε έδαφος, αλλά η Κύπρος έμεινε η μισή και απειλείται ο εκτουρκισμός ολόκληρης. Και ενώ έγιναν όλες αυτές οι εθνικές τραγωδίες, οι μεν «νίκες» μας συνεχίζονται, οι δε Τούρκοι πανηγυρίζουν όχι τόσο για τις δικές τους νίκες, όσο για το δικό μας... άγιασμα!
ΤΟ 1954 προσφύγαμε στα Ηνωμένα Έθνη για την εφαρμογή, στην υπόδουλη Κύπρο, της Αρχής της Αυτοδιάθεσης. Τι συνέβη μετά; Το 1955 άρχισε εδώ ο αγώνας της Ελευθερίας... Σε λίγους μήνες ήλθε η ιταμή εντολή του Ντάλες να καταπιούν οι Έλληνες τις κτηνωδίες του τουρκικού όχλου στην Κωνσταντινούπολη. Χάριν της Ειρήνης. Της μονόπλευρης ειρήνης. Το 1957 η διχοτόμηση (ΤΑΞΙΜ) μεθοδευόταν με τις γνωστές βρετανικές αποικιοκρατικές δολιότητες. Το 1959 από την Αυτοδιάθεση φθάσαμε στη Ζυρίχη, απαρχή των μετέπειτα δεινών της Κύπρου. Χάριν και πάλιν της ειρήνης, το 1963 κατέρρεε η Ζυρίχη, και κατέφθαναν πρόσφυγες στην Ελλάδα οι Έλληνες της Κωνσταντινουπόλεως. Χάριν και πάλιν της ειρήνης, το 1964 αφήνονταν άταφα τα πυρίκαυστα κόκκαλα των Ελλήνων στις βουνοκορφές της Τηλλυρίας από τις τουρκικές βόμβες Ναπάλμ. Το 1967 απόλεμη, ντροπιασμένη έφευγε η Ελληνική Μεραρχία από την Κύπρο, που ήλθε εδώ για να μας σώσει από τον Τούρκο. Το 1974 ήλθε η Τραγωδία...
ΔΕΚΑΠΕΝΤΕ χρόνια μετά την Εθνική της τραγωδία, η Κύπρος είναι ανυπεράσπιστη. Αιχμάλωτη των Τούρκων. Σ’ αυτήν τη σκλαβωμένη και πανταχόθεν εμπαιζόμενη Κύπρο, ΑΡΧΙΖΕΙ ΚΑΙ ΤΕΛΕΙΩΝΕΙ Η ΕΛΛΑΣ. Αυτή η Ελλάς από ετών πολλών βάπτισε τον Εθνικό εκμαυλισμό της ηγεσίας της και την καλοπέρασή της με το όνομα «ΑΠΟΣΤΑΣΗ». Απόσταση που απαγορεύει την προστασία και σωτηρία της Κύπρου... Ο Τούρκος πήρε είδηση τους Έλληνες. Κάθε χρόνο αναβαθμίζει τις αξιώσεις του. Θέλει να κάμει το Κράτος της Κύπρου Ελληνική Κοινότητα. Και μετά τους Έλληνες ασήμαντη ΜΕΙΟΝΟΤΗΤΑ, για να τους ξεκληρίσει μ’ ένα ανώδυνο πλήγμα την ώρα που θα επιλέξει...
ΥΠΟΒΑΛΑΜΕ στον «νικητή» Πρόεδρο ότι κι αν ακόμα πει στον Ντενκτάς «χθες» ότι δέχεται ΟΛΕΣ τις αξιώσεις του, ο Τούρκος θα ζητήσει κι άλλα. Και αν δεχθούμε και τα άλλα, θα ζητήσει κι άλλα. Γιατί; Aπλούστατα επειδή τα θέλει ΟΛΑ. Και επειδή η Τουρκία ήδη έβαλε την Κύπρο ολόκληρη στον Γεωγραφικό της Χάρτη σαν τουρκική επαρχία. Το Έθνος των Ελλήνων, δυστυχώς, συνεχίζει να παραπαίει. Ούτε μετρά τους κινδύνους, ούτε αναμετράται με τον Κατακτητή του. Τι πράττει; Τρώγεται φύλλο-φύλλο... Κ. Ν. ΧΑΤΖΗΚΩΣΤΗΣ 18/3/1990 YΓ: Πρόεδρος τότε ήταν ο Γιώργος Βασιλείου, ο οποίος ήθελε «λύση χθες» και ο οποίος διακήρυττε ότι ήθελε να υπηρετήσει τα Στρατηγικά Συμφέροντα της Τουρκίας, με ανάλογη λύση του Κυπριακού... Πέρασαν έκτοτε 27 αδιέξοδα και μοιραία χρόνια για τον Κυπριακό Ελληνισμό. Οι αυταπάτες της πολιτικής ηγεσίας συνεχίζονται!..
