Η ψήφος της Απελπισίας

Η Τουρκία εδώ και δεκαετίες επαναλαμβάνει τι θέλει στην Κύπρο. Θέλει όλη την Κύπρο. Όσα εισηγήθηκε ο Νιχάτ Ερίμ από το 1956 σχεδιάστηκαν και υλοποιήθηκαν. Η Τουρκία ήδη κατέλαβε, κατέκτησε, κατέχει τη μισή Κύπρο. Εδώ, όμως, δεν τελειώνει το Σχέδιό της. Θέλει έλεγχο όλης της Κύπρου. Γιατί; Επειδή έχει τη ΔΥΝΑΜΗ. Και επειδή Might is Right. Το Δίκαιο, το έχει ο ισχυρός.


Ο Ερντογάν επανέλαβε και προχθές στην Ελλάδα το Σχέδιό του: Η Τουρκία θέλει ΔΙΚΑΙΗ λύση στο Κυπριακό, είπε. Όταν λέγει δίκαιη, εννοεί τουρκική λύση. Λύση, όπως τη θέλει ο Δυνατός. Δηλαδή, να κρατήσει την κυπριακή γη που κατέλαβε και να προωθήσει, εν καιρώ, την κατάληψη της υπόλοιπης. Πώς; Να συμφωνηθεί μια μεταβατική Διζωνική ΔΙΕΥΘΕΤΗΣΗ. Να μη λειτουργήσει η Διζωνική Ομοσπονδία και τότε να προχωρήσει, με τους δικούς της τρόπους, να «σώσει» ολόκληρη την Κύπρο... από τους Έλληνες!


ΓΙΝΟΝΤΑΙ τώρα εκλογές και πάλι στην Κύπρο. Για ανάδειξη του 8ου Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας. Οι προηγούμενοι κατάφεραν, με πράξεις και παραλείψεις τους, με τις «επιτυχίες» και αποτυχίες τους, να μείνει εδώ ο Τουρκικός Στρατός για 43 χρόνια, αφού διά της βίας διχοτόμησαν την Κύπρο. Και να επαναλαμβάνεται από την Άγκυρα ότι ουδέποτε θα φύγει. Και ουδέποτε θα δεχθεί ύπαρξη, πλέον, Κυπριακής Πολιτείας, η οποία εξέλιπε. Επειδή, για να γίνει Διζωνική, Δικοινοτική Ομοσπονδία, πρέπει η Κυπριακή Πολιτεία να συρρικνωθεί, να υποβιβασθεί σε κρατίδιο ισότιμο με το τουρκοκυπριακό.
ΟΙ υποψήφιοι για την Προεδρία αυτής της Πολιτείας, προεκλογικά τουλάχιστον, δεν λέγουν τι θα πράξουν για να ματαιώσουν τα εξελισσόμενα και διακηρυγμένα Τουρκικά Σχέδια. Και ούτε λέγουν πώς θα ανατρέψουν την Τουρκική Κατοχή και θα επιτύχουν την απελευθέρωση του Κυπριακού Εδάφους, που είναι τώρα και Ευρωπαϊκό Έδαφος. Οι υποψήφιοι Πρόεδροι δεν αναφέρουν τι θα πράξουν. Ο Λαός, όμως, θα τους ψηφίσει και θα τους χειροκροτεί, χωρίς να ενδιαφέρεται γιατί χειροκροτεί.


ΤΟ συμπέρασμα είναι ευνόητο. Οποιοσδήποτε κι αν εκλεγεί, θα συνεχίσει την πεπατημένη. Συνομιλίες με αδιέξοδα. Ρεαλιστική διαχείριση με περαιτέρω παραχωρήσεις. Με την... αποστομωτική ατάκα: Τι θέλετε να γίνει; Πώς θα λυθεί το Κυπριακό χωρίς Συνομιλίες; Η απάντηση δόθηκε από τα αποτελέσματα που έφεραν 7 Πρόεδροι με τις Συνομιλίες. Τα αποτελέσματα που έφεραν 43 χρόνια Συνομιλιών. Μετά τα 43 χρόνια Συνομιλιών και αδιεξόδων, υπάρχουν οι γνωστές μοιραίες συνέπειες. (1) Η διχοτόμηση του Κυπριακού Εδάφους. (2) Η δημιουργία του Τουρκοκυπριακού Κρατιδίου. (3) Η πολιτική ισότητα των 2 κρατιδίων που θα συστήσουν το ομοσπονδιακό πολιτειακό τερατούργημα. (4) Η διακήρυξη για την «εκλιπούσα» Κυπριακή Δημοκρατία. (5) Η δήλωση ότι η Τουρκία δεν φεύγει στρατιωτικά από την Κύπρο. Η Τουρκία δεν εγκαταλείπει τα Εγγυητικά της Δικαιώματα κ.τ.λ.


Ο Λαός, λοιπόν, καλείται να ψηφίσει... Ποιον ηγέτη να ψηφίσει; Ποια νέα πολιτική να ψηφίσει; Ποια ελπίδα να αναζητήσει; Ποιαν αλλαγή σε στόχους; Για ποια καλύτερα, ουσιαστικά, λειτουργήσιμα αποτελέσματα να ψηφίσει; Απαντήσεις δεν δίνονται από τους υποψηφίους. Δίνονται κούφιες μικροπολιτικές ρητορείες και υποσχέσεις. Αυτά όλα γεννούν, δυστυχώς, όχι βάσιμη ελπίδα για καλύτερο μέλλον. Όλα αυτά εκτρέφουν απελπισία.