Σύμφωνα με πληροφορίες της Ευρωπαϊκής Αρχής Τραπεζών, πέντε Κύπριοι τραπεζίτες εισέπραξαν μέσα στο 2015 γύρω στα 11 [έντεκα] εκατομμύρια ευρώ σε μισθούς και ωφελήματα. Από το ποσό αυτό, τα 7,29 εκατομμύρια αφορούν μισθούς και τα 3,65 επί μέρους αντιμισθίες και ωφελήματα. Με μιαν απλή μαθηματική διαίρεση, αντιλαμβανόμαστε ότι ο μέσος όρος των ετήσιων απολαβών του καθενός ανέρχεται στα 2,2 εκατομμύρια ευρώ.
Όλα τούτα τα χρόνια, κανείς επίσημος φορέας δεν θέλησε να σχολιάσει το μείζον αυτό θέμα, το οποίο προκαλεί βάναυσα τη νοημοσύνη και την αξιοπρέπειά μας ως πολιτών της μικρής Κύπρου. Ταυτόχρονα, γεννιούνται αμείλικτα ερωτήματα, τα οποία καλείται η επίσημη πολιτεία να απαντήσει:
· Από ποια ταμεία αντλούνται τα κονδύλια της αντιμισθίας των πέντε μεγαλοτραπεζιτών;
· Ποιο σώμα ενέκρινε την καταβολή ή και την αποδέσμευση των εν λόγω κονδυλίων;
· Ποιο το ύψος της αντιμισθίας πριν από την οικονομική κρίση και ποιο μεσούσης της κρίσης;
Λίγο μετά την τραπεζική κατάρρευση και την οικονομική τραγωδία της Κύπρου, οι πληροφορίες έφεραν ανώτερα διοικητικά στελέχη των τραπεζών «Κύπρου» και «Λαική», τα χρυσωμένα παιδιά [golden boys] όπως αποκαλούνται στην αγγλοσαξωνική οικονομική πιάτσα, να απολαμβάνουν ετήσια εισοδήματα 1-2 εκατομμυρίων ευρώ. Η Πολιτεία, Κυβέρνηση και Βουλή, τι έχουν να πουν γι' αυτά τα σκανδαλώδη γεγονότα; Πώς είναι δυνατόν η Πολιτεία, από τη μια να φορτώνει στους ώμους των φορολογουμένων πολιτών τις τεράστιες ζημιές της κρίσης και από την άλλη να ανέχεται παραχώρηση μυθικών ποσών σε στελέχη τραπεζικών ιδρυμάτων που ευθύνονται τα μέγιστα για την οικονομική καταστροφή του τόπου;
Έχοντας αυτά κατά νουν, καλούμε την Κυβέρνηση και τους εργοδότες, αντί να πυροβολούν την ΑΤΑ και τους μισθούς των εργαζομένων οι οποίοι σήκωσαν το μεγαλύτερο φορτίο της κρίσης, καλύτερα να λάβουν μέτρα περιορίζοντας τα εισοδήματα των κάθε λογής χρυσωμένων παιδιών, είτε τραπεζίτες λέγονται είτε πολυσυνταξιούχοι είτε πολιτειακοί αξιωματούχοι.Σε μια εποχή που χιλιάδες συμπολίτες μας βιώνουν την εξαθλίωση, τη φτώχια και γενικότερα τις επιπτώσεις της οικονομικής κρίσης που έφεραν αδίστακτοι τραπεζίτες, επιτήδειοι κερδοσκόποι και ασύδοτοι πολιτικοί ταγοί, είναι φρόνιμον η Πολιτεία να διορθώσει τις στρεβλώσεις που μετατρέπουν τη χώρα σε Μπανανία.
Αν, παρ' ελπίδα, αφεθεί να αλωνίζει η αλαζονεία της δεσπόζουσας θέσης των εχόντων εξουσία κάθε μορφής, η κραυγαλέα υποτίμηση της νοημοσύνης των πολιτών και η αξιοπρέπεια των πλατιών στρωμάτων της εργατικής τάξης, τότε το τίμημα θα αποβεί ακριβό για όλους, μηδενός εξαιρουμένου. Και, βεβαίως, σε συνδυασμό με την αδυναμία πάταξης της οργιάζουσας διαπλοκής, θα είναι θέμα χρόνου η κοινωνική έκρηξη, και τα σπασμένα θα κληθούν να τα πληρώσουν πρωτίστως οι έχοντες και κατέχοντες.
