ΜΟΙΡΑ κοινή, βίοι αντίθετοι

Ενώ η Ιρλανδία βαίνει προς την ένωση, η Κύπρος προχωρεί προς την τουρκοποίηση
«Στόχος της εισβολής ήταν η δημιουργία μιας ομοσπονδίας στην Κύπρο. Η επιχείρηση ήταν επιτυχής, όμως, η δημιουργία της ομοσπονδίας στο τραπέζι ακόμα δεν έγινε κατορθωτή. Ο στόχος αυτός παραμένει απραγματοποίητος», είχε δηλώσει ο Στρατηγός και πρώην Πρωθυπουργός της κατοχικής Τουρκίας, Κενάν Εβρέν («Σημερινή», 12 Φεβρουαρίου 1990)
O Πρωθυπουργός της Ιρλανδίας μιλώντας στις Βρυξέλλες την περασμένη εβδομάδα, ζήτησε όπως οποιαδήποτε συμφωνία για Brexit μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του Ηνωμένου Βασιλείου περιλαμβάνει πρόνοια που να επιτρέπει την επανένωση της Ιρλανδίας, όπως προνοείται και από τη Συμφωνία της Μεγάλης Παρασκευής.
Ο Enda Kenny (Ιρλανδός Πρωθυπουργός) είπε ότι η επανένωση της Γερμανίας προσφέρει αυτό το προηγούμενο, με το οποίο η βόρειος Ιρλανδία μπορεί να μπει στην ΕΕ δίχως χρονοβόρα ενταξιακή διαδικασία. Αυτό υποστήριξε και ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, όταν είπε ότι δεν θέλουν σκληρό σύνορο μεταξύ της βορείου Ιρλανδίας και της Ιρλανδίας.
Με δηλώσεις του στο τηλεοπτικό «Σκάι» (Κυριακή 26.2.2017) ο Αμερικανός Γερουσιαστής Τζορτζ Μίτσελ, που εργάστηκε για τέσσερα χρόνια για την ιστορική συνθήκη, τώρα λέει ότι η συμφωνία δεν διασφάλιζε την ειρήνη και την ευημερία ή τη συμφιλίωση. Τα έκανε δυνατά. Χρειαζόντουσαν πολλές δύσκολες αποφάσεις από θαρραλέους ηγέτες. Ο Μίτσελ σήμερα λέει ότι τα ίδια τα μέρη θα ξέρουν αν είναι η ώρα για power-sharing διαμοιρασιά της εξουσίας κατ’ επιλογήν ή μέσω συνταγματικού συνασπισμού.

«Νομίζω», είπε, «όλοι προέβλεπαν ότι αυτές οι διευθετήσεις είχαν γίνει για να αντιμετωπιστούν τα προβλήματα και οι ανάγκες της εποχής... Είναι φυσικό μέρος των εξελίξεων κάθε κοινωνίας, ότι με το πέρασμα του χρόνου όλα πρέπει να αναθεωρούνται, διαδικασίες πρέπει να αναθεωρούνται».
Κυπριακό
Για 43 χρόνια, από τις δύο τουρκικές εισβολές και την υιοθέτηση από το Βρετανικό Υπ. Εξωτερικών και Κοινοπολιτείας (Φόρεϊν Όφις) της βρετανο-τουρκικής δι-κοινοτικής, δι-ζωνικής ομοσπονδίας για λύση, μετά και την απαίτηση του Ραούφ Ντενκτάς στις 12.8.1974 στη Γενεύη 2 για ΔΔΟ και την παταγώδη αποτυχία όλων των προσπαθειών τους, είναι καιρός τόσο για το Φόρεϊν Όφις να αναθεωρήσει και να επανεξετάσει την πολιτική του έναντι της Κύπρου, όσο και για τους εν Κύπρω κυβερνώντες, που δεν τόλμησαν για 43 χρόνια, να αντισταθούν στις φιλο-τουρκικές υποδείξεις του Λονδίνου.
Ένωση Ιρλανδίας
Το έχουμε ξαναπεί και ξαναγράψει ότι, ειρωνικά, το Ηνωμένο Βασίλειο ίσως αντιμετωπίσει τη διχοτόμηση της Μεγάλης Βρετανίας μέσω της ανεξαρτησίας της Σκοτίας, όμως, δεν είναι μόνο αυτό (το οποίο είχε προβλέψει εξάλλου και ο Ζακ Ντελόρ εδώ και δεκαετίες σε έκθεσή του το 1990), αλλά και την ένωση της Ιρλανδίας μέσω της επανένωσης της βορείου Ιρλανδίας με τη Δημοκρατία της Ιρλανδίας. Ίσως η ένωση της Ιρλανδίας να ήλθε λιγάκι πιο κοντά αυτές τις μέρες με τη δήλωση του Ιρλανδού Πρωθυπουργού...
Η ένωση της Κυπριακής Δημοκρατίας
Τίποτα δεν είναι στατικό στην πολιτική και οι πρώτοι που οφείλουν να κάνουν αυτή την υπέρβαση, βέβαια, δεν είναι το ξένο Φόρεϊν Όφις, το οποίο άφησαν να κηδεμονεύει τη μοίρα της πατρίδας μας ανίκανοι, άτολμοι, αδιάβαστοι και υποτακτικοί ξενόδουλοι πολιτικοί, «ανθυποτενεκέδες», όπως τους αποκαλούσε ο μ. Κώστας Κύρρης, αλλά ο ίδιος ο λαός, ξεπερνώντας τις δουλοπρεπείς υποταγές των ηγετών του. Και παραμερίζοντας τις καταγέλαστες κινδυνολογίες και δικαιολογίες των για το τι θα πει τάχατες η διεθνής κοινότητα!

Και ποια είναι άραγε αυτή η «διεθνής κοινότητα» εκτός των κηδεμόνων Βρετανών που γράφουν και το κάθε ψήφισμα του Συμβουλίου Ασφαλείας από το 1974, που σε κανένα δεν ονομάζεται η Τουρκία ως η κατοχική δύναμη που έκανε δύο φορές εισβολή στην Κύπρο και ακόμα βρίσκεται στα κατεχόμενά μας εδάφη; Και οι οποίοι (Βρετανοί) ευθύνονται, επίσης, για την αναφορά στο κατάπτυστο ψήφισμα του Σ.Α 649/90 επί Γ. Βασιλείου για λύση ΔΔΟ; Το οποίο και... η λεγόμενη υπόλοιπη «διεθνής κοινότητα» ψήφισε δίχως δεύτερη σκέψη και χωρίς να έχει οποιαδήποτε έγκριση από τον λαό ή να γνωρίζει τι σημαίνει αυτή η αντιδημοκρατική, άδικη και ρατσιστική λύση;
Ενιαίο Κράτος
Το Φόρεϊν Όφις τα τελευταία χρόνια σε κάθε ανακοίνωση ή δήλωσή του αποποιείται ευθύνης, επικαλούμενο ότι θα δεχθεί οποιαδήποτε απόφαση του λαού. Ε, λοιπόν, αυτός ο λαός, εφόσον απορρίπτει την ΔΔΟ, ας προχωρήσει να απαιτήσει ξεκάθαρα και αυτός την ένωση της πατρίδας του, τη σωστή επανένωση των κατεχομένων με τη Δημοκρατία σε ΕΝΙΑΙΟ κράτος, μια κοινωνία, ένας άνθρωπος, μία ψήφος, απελευθέρωση από όλα τα τουρκικά στρατεύματα κατοχής, όλους τους κουβαλητούς εποίκους και επιστροφή όλων των προσφύγων στα σπίτια τους.
Τι θα πει, λοιπόν, το Φόρεϊν Όφις, επικεφαλής κατά τα άλλα της λεγόμενης «διεθνούς κοινότητας», όταν ο λαός απαιτήσει τα αυτονόητα που οι ηγέτες του απαγόρευαν για 43 χρόνια με την αποτυχημένη υιοθέτηση της βρετανο-τουρκικής διαιρετικής ΔΔΟ; Που είναι παράνομη, άδικη, ρατσιστική και το γνωρίζουν και ομολογούν και οι ίδιοι οι Τούρκοι (δηλώσεις Ο. Κεϊμάκ σε σεμινάριο στο Λονδίνο, 8 Φεβρουαρίου 2017 σε χώρο της Βουλής των Λόρδων, διοργανωθέν από το Κέντρο Τουρκικών Σπουδών στο Λονδίνο, προεδρεύοντος του λόρδου Ντέιβιντ Χάνεϊ - ιδέ πρόσφατο δημοσίευμα της «Σημερινής»).
Η θέληση του λαού
Εκείνο που διαλαλεί σε κάθε περίπτωση! Να σεβαστεί τη θέληση της πλειοψηφίας του λαού! Και, για πρώτη φορά, ως καλός εγγυητής, να προβεί στο ξήλωμά του, ότι επέτρεψε να γίνει εις βάρος αυτού του νησιού το 1974. Οι υπόλοιποι της «διεθνούς κοινότητας» είναι απλώς θεατές και συμπορεύονται, κάποιοι γιατί τους συμφέρει η κατάσταση και άλλοι γιατί είναι σύμμαχοι της πολιτικής του Φόρεϊν Όφις και υποστηρικτές της βρετανο-τουρκικής ομόσπονδης «λύσης»...
Και στην Κύπρο, όπως επεσήμανε ο Δρ Γ. Χαραλαμπίδης στη «Σημερινή», 28.2.2017, «ρεαλιστικές επιλογές υπάρχουν. Το δύσκολο, όμως, είναι να παραδεχθεί το κομματικό κατεστημένο ότι η πολιτική του εξευμενισμού και της ομοσπονδίας απέτυχαν. Πώς θα συμβεί κάτι τέτοιο, όταν ο κομματικός πατριωτισμός υπερτερεί παντός άλλου; Δυστυχώς...».
Η πατρότητα της ομοσπονδίας
Και ένα τελευταίο: Να μην ξεχνούν οι διάφοροι των πρεσβειών στην Κύπρο ότι η Κυπριακή Δημοκρατία και η πλειοψηφία του λαού στην Κύπρο ποτέ δεν εισηγήθηκε «λύση» ομοσπονδίας, ούτε πριν ούτε μετά τις δύο τουρκικές βάρβαρες εισβολές στο νησί.

Αυτή η «λύση» προωθήθηκε κατ' αρχήν το 1964 παρασκηνιακώς από την «εγγυήτρια» Βρετανία (απότοκο των μυστικών διαβουλεύσεων με τον Δρα Νιχάτ Ερίμ πριν από την «Ανεξαρτησία») και φανερά από την τουρκική μειοψηφία στο νησί και την Τουρκία, και έτυχε και υποστήριξης από τη Μόσχα και στη συνέχεια μπήκε προς εφαρμογή με τις δύο τουρκικές εισβολές (μαρτυρία Κενάν Εβρέν, 1990).

Όταν υποστηρίχτηκε και από τα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας ως Δι-κοινοτική, Δι-ζωνική Ομοσπονδία με το κατάπτυστο ψήφισμα 649/90 επί Γιώργου Βασιλείου. Δεν ήταν και δεν είναι πρόταση της ελληνικής πλειοψηφίας του λαού, που την απέρριψε εν πάση περιπτώσει στις 24.4.2004...
ΦΑΝΟΥΛΑ ΑΡΓΥΡΟΥ
Ερευνήτρια/δημοσιογράφος
Λονδίνο, 28.2.2017