Επιμένει το ΑΚΕΛ και ακολουθεί η ηγεσία του ΔΗΣΥ: Ο Πρόεδρος θα πρέπει να βρει φόρμουλα για να επιστρέψει στις συνομιλίες. Η θέση είναι ατυχής. Διότι, δεν είναι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας που εγκατέλειψε τις συνομιλίες, αλλά ο κατοχικός ηγέτης, Μουσταφά Ακιντζί, λόγω τουρκικών εντολών. Τα περί Ενωτικού Δημοψηφίσματος συνιστούν προφάσεις εν αμαρτίαις. Εάν οι ηγεσίες του ΑΚΕΛ και του ΔΗΣΥ ήθελαν πραγματικά να δώσουν στήριξη στον Πρόεδρο, θα έπρεπε να του εισηγηθούν όπως καταγγείλει την Τουρκίας διεθνώς και δη στον ΟΗΕ και στην Ε.Ε. ως κατοχική χώρα. Τι βλέπουμε, όμως, να συμβαίνει; Η Άγκυρα παραμένει στο απυρόβλητο. Την αφήνουν στο απυρόβλητο. Και δίνουν λαβές στον κ. Έιντε να ισχυρίζεται ότι το κλειδί της λύσης βρίσκεται στη Λευκωσία και όχι στην Άγκυρα. Χάριν συζήτησης θέτουμε το ερώτημα: Πώς μπορεί να επαναρχίσει ο διάλογος; Πρώτο, να αναιρέσει η Βουλή την απόφασή της μετά από νέο νομοσχέδιο που θα καταθέσει ο ΔΗΣΥ και θα ψηφίσει το ΑΚΕΛ. Αυτό σημαίνει άτακτη υποχώρηση και επιβολή της θέσης Ακιντζί. Και, ως εκ τούτου, δικαίως διερωτάται ο πολίτης: Ποιος κυβερνά και ποιος νομοθετεί; Η Κυβέρνηση και η Βουλή ή η κατοχική ηγεσία; Μια τέτοια εξέλιξη επιβεβαιώνει την περί εκλιπούσας Κυπριακής Δημοκρατίας πολιτική θέση, αλλά και κάτι άλλο: Η βιωσιμότητα της ομοσπονδιακής λύσης θα στηριχθεί στην υποταγή των Κυπρίων στην Τουρκία. Δεύτερο, να αποδεχθεί ο Πρόεδρος την εκ Περιτροπής Προεδρία. Μια θέση, την οποία υποστηρίζει το ΑΚΕΛ. Εάν όμως δοθεί η εκ Περιτροπής Προεδρία, θα σημαίνει την τυπική και ουσιαστική διχοτόμηση της εκτελεστικής εξουσίας. Του πολιτειακού συστήματος. Οπότε, ακόμη και αν βρεθεί λύση, δεν θα εγκριθεί από τους Ελληνοκυπρίους. Τι θέλει, λοιπόν, το ΑΚΕΛ, να πάμε σε νέο όχι; Τι εισηγούνται οι ηγεσίες του ΔΗΣΥ και του ΑΚΕΛ στον Πρόεδρο; Να κάνει βήματα προς τη διχοτόμηση και να εξευτελίσει και το κράτος και τον λαό που εκπροσωπεί;
Ερώτημα νέο συναφές: Γιατί δεν καλούν τον Ακιντζί που έφυγε από τις συνομιλίες να επιστρέψει χωρίς όρους; Αλλά ας υποθέσουμε ότι πάμε πίσω στον διάλογο: Είναι ή δεν είναι σε αδιέξοδο, λόγω της τουρκικής στάσης, που εκτός από την εκ Περιτροπής Προεδρία, τον στρατό και τις εγγυήσεις, αξιώνει και τις τέσσερεις βασικές ελευθερίες για τους Τούρκους πολίτες, που σημαίνει την ένταξη της Τουρκίας στην Ε.Ε. από την πίσω πόρτα και τη νομιμοποίηση νέων κυμάτων εποικισμού; Τι άλλο θέλουν για να αποδειχθεί η απαράδεκτη τουρκική στάση; Άλλωστε, την ώρα που πραγματοποιείτο το μυστικό δείπνο Αβέρωφ - Ακιντζί, οι Τούρκοι εξέδιδαν ΝΟΤΑΜ και NAVTEX. Κλιμακώνουν τις προκλήσεις και την ένταση από το Αιγαίο ώς την Κύπρο. Ο ίδιος ο Πρόεδρος φοβάται, όπως είπε, θερμό επεισόδιο. Καθόλου παράξενο δεν είναι με τη φόρα που πήραν οι ηγεσίες του ΑΚΕΛ και του ΔΗΣΥ να εισηγηθούν στον Πρόεδρο να δώσει ό,τι είναι να δώσει, για να αποφευχθεί το θερμό επεισόδιο, το οποίο, απευχόμαστε να συμβεί, αλλά αν συμβεί, θα είναι αποτέλεσμα της δικής τους εξευμενιστικής πολιτικής, της αποδυνάμωσης της Εθνικής Φρουράς και της απουσίας αξιόπιστης αποτροπής.
Στο πνεύμα, λοιπόν, του «ρεαλισμού» δεν αποκλείεται να πουν στον κόσμο και το εξής: Τι θέλετε να κάνουμε; Μας βάζουν το πιστόλι στον κρόταφο. Υπογράψτε. Φόρμουλα, δηλαδή, κουρέματος. Τότε διέλυσαν τις τράπεζες και την οικονομία, τώρα το κράτος...
