Κ. Σπυριδάκις, 1967: «Ζήτω η Ελλάς, ζήτω η Ένωσις»

Ευχαριστούμε τον Μουσταφά Ακιντζί που μας επέτρεψε όπως εορτάσουμε σήμερα την επέτειο της Εθνικής Παλιγγενεσίας και τη μεγάλη εξέγερση του Έθνους κατά της τουρκικής σκλαβιάς. Ίσως τον ερχόμενο χρόνο, να μην τύχουμε της σχετικής άδειας. Αν και πιστεύουμε πως κάποιοι Ελληνοκύπριοι ηγέτες, κατ' ιδίαν, θα πιστεύουν πως τέτοιοι εορτασμοί δεν πρέπει να πραγματοποιούνται, διότι ενισχύουν το εθνικιστικό αίσθημα και το αντιτουρκικό κλίμα στην ελληνοκυπριακή κοινότητα, και δεν συμβάλλουν στην εμπέδωση εμπιστοσύνης μεταξύ εισβολέως και θύματος...


Εν πάση περιπτώσει, κατόπιν αδείας του Μουσταφά Ακιντζί, ο κυπριακός Ελληνισμός, με τραυματισμένη εθνική αξιοπρέπεια, εξαιτίας της απαξίωσης της εθνικής του ιστορίας από τους «ισότιμους εταίρους», αλλά και δικούς του ηγέτες, θα τιμήσει το μεγάλο Έπος του ́21 και αναβαπτισθεί στα μεγάλα νοήματα και μηνύματα της Ιστορίας του Έθνους. Θα αναβαπτισθεί αλλά και θα αναλογισθεί πού ήταν το Έθνος των Ελλήνων και πού το κατάντησαν άρχοντες και πολιτικοί του.


Τέσσερεις αιώνες σκλαβιάς, απίστευτης βαρβαρότητας και εγκλημάτων, με στόχο την πλήρη εξαφάνιση και αλλοτρίωση των Ελλήνων, δεν μπόρεσαν να κάμψουν το φρόνημα και την πίστη των σκλαβωμένων προς την απελευθέρωση από τον οθωμανικό ζυγό. Καθοδηγούμενοι από φωτισμένους ηγέτες, με μόνο εφόδιο την πίστη, την παλληκαριά και την αυτοθυσία, το σκλαβωμένο γένος των Ελλήνων αγωνίστηκε, μαρτύρησε, έβαψε με το αίμα του κάθε τμήμα της Ελλάδας, και τελικά ύστερα από μακραίωνα αγώνα, ευτύχησε να απαλλάξει την Ελλάδα του πολιτισμού, της δημοκρατίας και των ηρώων, από το μίασμα του οθωμανικού τέρατος.


Τέσσερεις αιώνες σκλαβιάς δεν αλλαξοπίστησαν τους Έλληνες. Δεν τους κατέστησαν ραγιάδες. Δεν προσαρτήθηκαν εδαφικά και πνευματικά στην οθωμανική αυτοκρατορία. Κατέστειλαν κάθε φωνή ενδοτικότητας, συμβιβασμού και παραλυτικού φόβου. Οι Έλληνες θυσιάστηκαν αλλά ελευθερώθηκαν.


Τραγική η σύγκριση με την ιστορία των Ελλήνων Κυπρίων σήμερα. Κατέστησαν ραγιάδες, χωρίς τουρκική σκλαβιά. Οι ηγέτες τους έχουν καταληφθεί από παραλυτικό φόβο, έχουν καταληφθεί από ενδοτισμό, έχουν εθιστεί στην παράδοση. Έχουν καταστεί κήρυκες μίας καταστροφικής φιλοσοφίας διαμοιρασμού των «κερδών» μεταξύ του εισβολέα και του θύματος. Έχουν αχρηστεύσει όλα τα διαπραγματευτικά όπλα της ελληνικής πλευράς. Τους κατέλαβε το πάθος της εξουσίας και της νομής των αγαθών της. Και εμπεδώνουν στους πολίτες μία φιλοσοφία παράδοσης και φόβου. Πως αν η σημερινή παράνομη κατοχή δεν νομιμοποιηθεί, χίλιες πληγές του Φαραώ θα ενσκήψουν στη χώρα.


Αντί αγωνιστικού φρονήματος, καλλιεργείται η παράδοση. Αντί οι αγώνες του Έθνους και οι θυσίες των ηρώων του να αποτελούν πυξίδα, απαξιώνονται οι εθνικοί αγώνες, καλλιεργείται η απαξίωση στην ιστορία, διακωμωδείται η αντίσταση και εμπεδώνεται η φοβία, η κινδυνολογία, η υποταγή στους όρους του κατακτητή.


Αφελληνίζεται η νεολαία, μέσα από επαναπροσεγγιστικές θεωρίες και ωθείται στην αδιαφορία, στην εθνική νωχέλεια, στην αναξιοπρέπεια και στην απεμπόληση εθνικών ιδανικών.


Θυμίζουμε τους παλαιότερους και φέρουμε εις γνώσιν των νεοτέρων, το εμπνευσμένο μήνυμα του τότε Υπουργού Παιδείας Κωνσταντίνου Σπυριδάκι, προς τη μαθητιώσα νεολαία, το 1967, με την ευκαιρία των εθνικών επετείων της 25ης Μαρτίου 1821 και 1ης Απριλίου 1955. Υμνούσε την Ελλάδα και τον επικό αγώνα της ΕΟΚΑ και κατέληγε ως εξής: «Η Ελληνική μαθητική νεολαία της Κύπρου, καλείται να ομόση πίστιν εις αυτήν την Ελλάδα, ως εθνικήν ιδέαν και εις τας εθνικάς της παραδόσεις ως μόνον εχέγγυον εθνικής ευδαιμονίας. Και με αυτόν τον όρκον πίστεως, ας αναφωνήσωμεν 'ζήτω το Έθνος, ζήτω η Ελλάς, ζήτω η Ένωσις».


Με αυτά τα εθνικά ιδανικά εγαλουχούντο οι νέοι εκείνων των εποχών. Σήμερα ο ηγέτης του κυπριακού Ελληνισμού καλεί τους Έλληνες Κυπρίους να αποκόψουν τον ομφάλιο λώρο με την Ελλάδα και ο ηγέτης της «εθνικόφρονος» παρατάξεως αφορίζει το ενωτικό δημοψήφισμα και εκτελεί εντολές του κατοχικού ηγέτη.


Λαοί που απαρνούνται την ιστορία, την εθνικότητα και τους ήρωές τους, δεν επιβιώνουν. Προώρισται να χαθούν...