Η λύση θα φέρει εδώ τον εφιάλτη Ερντογάν...

Ούτε δημοψήφισμα χρειαζόταν να γίνει προκειμένου να αποδειχθεί ο βαθύς πολιτικός, οικονομικός και κοινωνικός διχασμός της Τουρκίας. Ούτε, επίσης, να αποδειχθεί ότι ο Ταγίπ Ερντογάν αποτελεί αδίστακτο δικτάτορα, ο οποίος έχει στείλει στη φυλακή τη μισή χώρα, ασκεί τρομοκρατία, διαιρεί τον τουρκικό λαό και απειλεί τους γείτονες.

Όλα αυτά ήταν γνωστά, πολύ πριν διεξαχθεί η παρωδία του δημοψηφίσματος. Και δυστυχώς, καθυστέρησε πολύ να το αντιληφθεί η διεθνής κοινότητα, και πολύ περισσότερο, δεν μπόρεσε να το κατανοήσει η κυπριακή ηγεσία. Μία ηγεσία, η οποία εδώ και τέσσερα χρόνια προσφέρει πολιτικό όπιο στον λαό, εμβολιάζοντάς τον με ψευδαισθήσεις, ψεύτικα οράματα, ανύπαρκτα μομέντουμ και απατηλές υποσχέσεις ότι η λύση είναι εγγύς.

Αλλά ο λαός μέσα στη δίνη της καθημερινότητας, μέσα στη σύγχυση και τη βαβυλωνία που επικρατεί στον πολιτικό χώρο, μέσα στα επικοινωνιακά παιγνίδια που παίζονται, μπορεί να μη συλλαμβάνει το μέγεθος του κακουργήματος, το οποίο δημιουργείται εις βάρος της εθνικής του υπόθεσης, αλλά υπάρχει και η άλλη πλευρά.



Υπάρχει η Τουρκία, ο σατράπης της Άγκυρας με την επιθετική ρητορία του, τις μη αποκρυπτόμενες επεκτατικές βλέψεις του, υπάρχει ο εδώ εγκάθετος, ο οποίος μιλά τη φωνή του κυρίου του, υπάρχουν ευτυχώς οι λόγοι και οι πράξεις των Τούρκων ηγετών, που δημιουργούν και τους ανάλογους προβληματισμούς και τις ανάλογες ανησυχίες.



Ούτε ο Αναστασιάδης, ούτε ο Αβέρωφ, ούτε ο Κυπριανού μπορούν να φιμώσουν τα στόματα της Άγκυρας και των κατεχομένων. Μπορεί, ναι, να τα απενοχοποιήσουν ως έναν βαθμό, αλλά από κει και πέρα, ο λαός ακούει, βλέπει και κρίνει. Και γνωρίζει πλέον ότι λύση θα μεταφέρει στην Κύπρο όλο τον εφιάλτη του τουρκικού νεοθωμανικού οράματος.



Ότι με τη λύση, η τρομοκρατία, οι διώξεις, η δικτατόρευση του πνεύματος και η κατάλυση κάθε αρχής και κάθε αξίας θα διοχετευθούν και στην πατρίδα μας. Μέσω του «τουρκικού συνιστώντος κράτους» και μέσω του ηγέτη του ψευδοκράτους, όποιος και αν είναι αυτός, ο οποίος θα μετεξελιχθεί σε νόμιμο συμπρόεδρο, ακόμη και σε πρόεδρο της διζωνικής Κύπρου.



Τα ψέματα έχουν προ πολλού τελειώσει και όσοι δεν τα έχουν αντιληφθεί πρέπει να τα έχουν συλλάβει μετά τα διαδραματισθέντα στην παρωδία δημοψηφίσματος. Αυτοί που ονειρεύονται την όποια λύση θα φέρουν εδώ τον νεοσουλτανισμό του Ερντογάν. Δεν είναι με τους Τουρκοκυπρίους που θα συγκυβερνήσουν. Είναι με τον Ερντογάν. Και όσοι έπλαθαν μύθους ότι μετά το δημοψήφισμα ο σουλτάνος θα κάμει κινήσεις λογικές, απλώς, ενέπαιζαν τον λαό.



Ο Ερντογάν δεν θα αναγνωρίσει την Κυπριακή Δημοκρατία. Θα τη διαλύσει. Ο Ερντογάν δεν είναι ομόσπονδο κράτος που θα στηρίξει. Είναι διζωνική συνομοσπονδία στη βάση εθνικών και ρατσιστικών κριτηρίων, που θα επιβάλει.



Ο Ερντογάν δεν θα ακυρώσει τουρκικές εγγυήσεις. Θα τις αναβαθμίσει. Ο Ερντογάν δεν θα αποσύρει στρατεύματα. Ήλθαν για να μείνουν. Δεν είναι λύση επανένωσης που θα αποδεχθεί. Είναι λύση νομιμοποίησης των τετελεσμένων γεγονότων. Δεν θα απαλλάξει την Κύπρο από την κατοχή. Θα την καταστήσει παντοτινή και νόμιμη.

Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος και οι ηγεσίες ΔΗΣΥ ΑΚΕΛ, αφού επί μήνες τροφοδοτούσαν τον λαό με ψευδαισθήσεις, πως μετά το δημοψήφισμα θα προκύψουν νέες εξελίξεις, τώρα προβληματισμένοι μιλούν για «ψύχραιμες και ενδελεχείς αναλύσεις» του αποτελέσματος. Ο Νίκος Χριστοδουλίδης συστήνει «αναμονή και αξιολογήσεις των δεδομένων».



Παλιό το ανέκδοτο. Σε δηλώσεις του, πριν από το τελευταίο δείπνο Αναστασιάδη-Ακιντζί, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος μάς είχε δηλώσει πως «παρακολουθούμε τις εξελίξεις στις κατεχόμενες περιοχές, παρακολουθούμε γενικότερα και τις εξελίξεις και στην Τουρκία και τις αξιολογούμε». Αλλά καμία ορθή αξιολόγηση δεν γίνεται, διότι εάν γινόταν, θα συνοδευόταν και από αλλαγή στρατηγικής.

Οι διαχειριζόμενοι το εθνικό θέμα δεν αξιολογούν. Έχουν καθηλωθεί στη χρεοκοπημένη και επικίνδυνη πολιτική τους, στην εμμονή στις ψευδαισθήσεις τους και συνεχώς τροφοδοτούν τον λαό με πολιτικό όπιο.

Αντελήφθησαν ότι η Τουρκία βρίσκεται με το ένα πόδι έξω από την ένταξη στην Ε.Ε.; Αξιολογούν την κατάσταση και μελετούν αλλαγή του δόγματος υπέρ της ένταξης και εγκατάλειψη του απατηλού ονείρου πως η Τουρκία θα εκσυγχρονισθεί και εκδημοκρατικοποιηθεί;