Ο Αντόνιο Γκουτέρες, για τον οποίο ο Κυβερνητικός Εκπρόσωπος διαβεβαίωνε ότι «κατανοεί τις ανησυχίες μας», «άδειασε», κατά το κοινώς λεγόμενο, τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας για όσα καταμαρτύρησε κατά του Έιντε. Ούτε καν κατανόησε τις δικαιολογημένες, κατά τα άλλα, ανησυχίες της ελληνοκυπριακής πλευράς.
Ούτε καν τις έλαβε υπ' όψιν. Αντίθετα, δήλωσε διά του εκπροσώπου του, όπως και στην περίπτωση της επιστολής Κοτζιά, ότι ο κ. Έιντε απολαύει της μεγίστης εμπιστοσύνης του. Και προχωρεί μάλιστα και κατανέμει ευθύνες και στις δύο πλευρές, επειδή και οι δύο, κατά καιρούς, επέκριναν το έργο του απεσταλμένου του ΟΗΕ. «Αυτό πάει με τη δουλειά να είναι απεσταλμένος και να μεσολαβεί», κατέληξε ο Εκπρόσωπος του Γ.Γ.
Εν μέρει, η Γραμματεία των Ηνωμένων Εθνών μπορεί και να έχει δίκαιο.
Πρώτο: Τον κ. Έιντε τον επέλεξε η τέως Υφυπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Βικτώρια Νούλαντ. Και τον υποδέχθηκαν μετά βαΐων και κλάδων το Προεδρικό και ο ΔΗΣΥ. Ουδεμία ένσταση υπέβαλαν, ούτε καν μελέτησαν το βιογραφικό και τις ενασχολήσεις του. Μάλιστα ο Αβέρωφ Νεοφύτου χαιρέτισε το γεγονός ότι ο κ. Έιντε ήταν επιλογή της κ. Νούλαντ.
Δεύτερο: Όλες οι επιλογές απεσταλμένων του ΟΗΕ τα τελευταία χρόνια ήταν αποκλειστική αρμοδιότητα τής υπό την κυριαρχία και επιρροή των αγγλο-αμερικανών Γραμματείας των Ηνωμένων Εθνών. Δεν τους στέλλουν να αποδώσουν το δίκαιο σε αυτόν που το δικαιούται, αλλά να εφαρμόσουν πολιτικές και μεσολαβήσεις στη βάση της αγγλο-αμερικανικής αντίληψης περί λύσεως του Κυπριακού.
Ντε Σότο, Ντάουνερ, Έιντε, αυτή την αντικυπριακή και φιλοτουρκική αντίληψη εφάρμοσαν στη μεσολάβησή τους. Και αυτή η αντίληψη ήταν αποδεκτή από όλες τις κυβερνήσεις. Μία μόνο φορά ατύχησαν οι αγγλοαμερικανοί στον διορισμό, και ο Μάικλ Μόλερ ανακλήθηκε μόλις η Τουρκία ζήτησε ανάκληση.
Τρίτο: Πώς ξαφνικά αποφάσισε ο Πρόεδρος Αναστασιάδης να καταγγείλει τον Έιντε, όταν ο Νορβηγός διπλωμάτης για χρόνια δεν έκαμνε τίποτε άλλο, παρά να δημιουργεί πλαστές εικόνες των συνομιλιών, να προαναγγέλλει λύσεις και ευθυγράμμιση των άστρων, να διευθετεί συναντήσεις του κατοχικού ηγέτη με τον Γ.Γ. του ΟΗΕ, χωρίς να ενημερώνει την κυπριακή κυβέρνηση, να διαμεσολαβεί με την Ε.Ε. στο θέμα της τουρκικής απαίτησης, όπως ο τέσσερεις βασικές ελευθερίες ισχύσουν και για τους Τούρκους υπηκόους, να διαβάλλει ελληνοκυπριακές πολιτικές δυνάμεις ότι δεν θέλουν λύση και υπονομεύουν τις συνομιλίες, και γενικά να ενεργεί σαν λομπίστας της Τουρκίας;
Γιατί με τόση μεγάλη καθυστέρηση ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας αποφάσισε να καταγγείλει τον Έιντε; Επειδή κατέρρευσαν οι ανύπαρκτες ψευδαισθήσεις για λύση και υπάρχει ανάγκη ικανοποίησης του ελληνοκυπριακού δημοσίου αισθήματος, ενόψει προεδρικών εκλογών;
Αυτά όσον αφορά την ευθύνη της ελληνοκυπριακής πλευράς, στην όλη ιστορία Έιντε...
Όμως, από πλευράς Ηνωμένων Εθνών, πρέπει να γίνει κατανοητό το αυτονόητο: Οι απεσταλμένοι των Ηνωμένων Εθνών δεν νομιμοποιούνται να λειτουργούν ως ψυχροί τρίτοι, οι οποίοι το μόνο που έχουν να πράξουν είναι να φέρουν σε συμφωνία το θύμα και τον θύτη, ακόμη και με παραβίαση των αρχών του Καταστατικού Χάρτη και του διεθνούς δικαίου.
Οι απεσταλμένοι των Ηνωμένων Εθνών είναι υποχρεωμένοι να αναζητήσουν λύση στη βάση του Καταστατικού Χάρτη του Διεθνούς Οργανισμού και του διεθνούς δικαίου. Αλλά δυστυχώς, και με απαθή ανοχή των κυπριακών ηγεσιών, αφέθησαν οι απεσταλμένοι των Ηνωμένων Εθνών να αναζητούν την όποια λύση, έξω από τις αρχές του Διεθνούς Οργανισμού, έξω από τις αρχές μη παραβίασης της ανεξαρτησίας και της κυριαρχίας των κρατών, αρκεί αυτή η λύση να είναι προϊόν της αποδοχής των δύο μερών.
Και από τη στιγμή που η ελληνοκυπριακή πλευρά είναι το αδύνατο μέρος, και η φιλοσοφία της είναι να προβαίνει σε συνεχείς παραχωρήσεις προκειμένου να βρεθεί λύση, είναι φυσικό και επακόλουθο να φθάσουμε σε μία παραμόρφωση του τρόπου μεσολάβησης και σε μετατροπή του σε μεσολάβηση υπέρ του ισχυρού.
Εφόσον, λοιπόν, συνεχίζουν να λειτουργούν τέτοιες παραμορφωμένες αντιλήψεις στη Γενική Γραμματεία των Ηνωμένων Εθνών και τέτοιες ενδοτικές τάσεις στην ελληνοκυπριακή πλευρά, εκατόν απεσταλμένοι του ΟΗΕ να έλθουν, και πάλιν θα αποτύχουν να λύσουν το Κυπριακό...
