Εξ αρχής οι συνομιλίες που επανήρχισαν πριν από δύο χρόνια ήταν καταδικασμένες σε αποτυχία και ναυάγιο, το οποίο ήδη διαγράφεται ευκρινώς στον ορίζοντα. Γιατί; Πρώτον, επειδή ο Πρόεδρος Αναστασιάδης και το ΔΗΣΑΚΕΛ, που τον στηρίζει, πίστεψαν αφελέστατα ότι με την ανάδειξη του νέου εγκαθέτου της κατοχής θα άνοιγε ο δρόμος για την επίλυση του Κυπριακού. Δεύτερον, καθ' ομολογίαν του Προέδρου, αντιμετώπισε με παραχωρήσεις και υποχωρήσεις τις δήθεν ανησυχίες των Τ/κυπρίων με την ψευδαίσθηση ότι θα διευκόλυνε τη διαδικασία. Τρίτον, ο εγκάθετος της Τουρκίας αποδείχτηκε ως ο ιδεωδέστερος Δούρειος Ίππος της για να αλώσει, να εξαπατήσει και να εξευτελίσει τους αφελείς Έλληνες.
Ο Ν. Αναστασιάδης αναίρεσε όλες τις περί Κυπριακού δεσμεύσεις του και, κυρίως, κονιορτοποίησε τη διαχρονική θέση της ελληνικής πλευράς ότι δεν αποδεχόμαστε πενταμερή. Προσπέλασε και αυτήν τη θέση και μετέβη στην Ελβετία, όπου και υπέστη διπλωματικό και πολιτικό Βατερλώ. Ο Πρόεδρος διακήρυσσε ότι θα εξανάγκαζε την Τουρκία να τοποθετηθεί στις κρίσιμες πτυχές του εδαφικού και της ασφάλειας που συναρτώνται προς τα επεμβατικά και εγγυητικά «δικαιώματα» και τον εποικισμό. Αυτή η εφημερίδα και οι αρθρογράφοι και αναλυτές της δεκάδες φορές υπέβαλαν στον Πρόεδρο ότι οι υποχωρήσεις, το καλόπιασμα, οι γλοιώδεις συμπεριφορές και τα μυστικά δείπνα με τον εγκάθετο δεν θα κατέληγαν παρά σε πιο οδυνηρές υποχωρήσεις. Η πρόταση για το Ενωτικό Δημοψήφισμα, από τη μια επιβεβαίωσε τη γελοιώδη και γλοιώδη συμπεριφορά της πλευράς μας έναντι του υποτελούς. Και από την άλλη κατέδειξε ξανά την πλήρη άρνηση της τουρκικής πλευράς να συναινέσει σε λύση λειτουργική, βιώσιμη, στηριγμένη σε ευρωπαϊκές αρχές και αξίες.
Οι εξελίξεις με τις λαβροβιούσες συνομιλίες, πρώτον, ανέδειξαν το ολέθριο της τουρκοφρενούς διζωνικής για την ύπαρξη και συνέχεια της Κυπριακής Δημοκρατίας. Δεύτερον, επιβεβαίωσαν ότι η Τουρκία απαιτεί λύση τουρκικών προδιαγραφών. Τρίτον, η Τουρκία αξιώνει να χρησιμοποιήσει την Κύπρο ως πολιορκητικό κριό για να εισβάλει στην Ε.Ε. και διά των 4 ελευθεριών που δεν δικαιούται. Τέταρτον, το διαφαινόμενο ναυάγιο πιστοποιεί την πλήρη, παταγώδη και κραυγαλέα αποτυχία της πολιτικής Αναστασιάδη και ΔΗΣΑΚΕΛ, η οποία ακροβατούσε μεταξύ ευσεβών πόθων, πλήρους υποτίμησης της τουρκικής στοχοθεσίας, συνεχούς αναβάθμισης του υποτελούς και του ψευδοκράτους και ενσυνείδητης υποβάθμισης της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Η κρισιμότερη και πιο ολέθρια αποτυχία της πολιτικής Αναστασιάδη είναι η εγγενής αδυναμία αντιμετώπισης της πολιτικής Ερντογάν. Αυτόν τον απρόβλεπτο δικτάτορα, αλαζόνα και δεσπότη, ο Ν. Αναστασιάδης και το ΔΗΣΑΚΕΛ εξέλαβαν ως έναν... πεφωτισμένον ισλαμιστή light, έναν δήθεν δημοκράτη, με τον οποίο θα προήρχοντο σε μια λειτουργική και βιώσιμη λύση στο Κυπριακό. Εξαπατήθηκαν από τις ψευδαισθήσεις και τους ευσεβείς πόθους τους. Στην πολιτική, η ανεπάρκεια και ο ερασιτεχνισμός πληρώνονται ακριβά. Κυρίως, η άγνοια του εχθρού συνιστά συνταγή καταστροφής για έναν λαό και ένα κράτος. Τώρα ο Πρόεδρος Αναστασιάδης κατέθεσε μία «δημιουργική», όπως τη χαρακτήρισε, πρόταση για να σπάσει το αδιέξοδο και να αποτρέψει το ναυάγιο.
Άδικος κόπος! Οι Τούρκοι απαιτούν τα πάντα και την υποταγή μας, με την τουρκοποίηση της Κύπρου. Αύριο, και κατόπιν εορτής, κατά τη συνήθη Αναστασιάδεια πρακτική, θα συγκληθεί το λεγόμενο Εθνικό Συμβούλιο, το οποίο θα τεθεί ξανά, εξευτελισμένο και γελοιοποιημένο, ενώπιον νέων τετελεσμένων. Εδώ που έχουν φτάσει τα πράγματα, δύο τινά απαιτούνται. Πρώτον, μία νέα ξεκάθαρη, μακράς πνοής στρατηγική, η οποία να λαμβάνει σοβαρά και πρώτιστα υπόψη τις κρίσιμες εξελίξεις στην περιοχή μας και ειδικά όσα συμβαίνουν εντός και γύρω από την Τουρκία, με την εμπλοκή και αντιπαράθεση συμφερόντων μεγάλων και μικρότερων δυνάμεων. Δεύτερον, πρόκληση κόστους στην Τουρκία, αφού ο επί δεκαετίες εξευμενισμός και κατευνασμός του τουρκικού θηρίου οδήγησαν στην πλήρη αποθηρίωσή του. Επιτέλους, 40 χρόνια αδιεξόδου, ευσεβών πόθων και ολέθριων υποχωρήσεων δεν δίδαξαν τίποτε στην πολιτική ηγεσία;
