Να μη φοβούνται το αδιέξοδο.

Να τρέμουν από την κατάρρευση της λύσης...

Ο βουλευτής του Δημοκρατικού Συναγερμού Ανδρέας Κυπριανού, μιλώντας χθες στο «Πρωτοσέλιδο» της τηλεόρασης Σίγμα, έκαμε μία αξιοπρόσεκτη, λιτή αλλά διδακτική αναφορά στο παρελθόν. Ελπίζουμε να την άκουσαν και στο Προεδρικό και στην Πινδάρου, προκειμένου να εξάγουν και τα ανάλογα συμπεράσματα, στη βάση της σημερινής πραγματικότητας.

Ο βουλευτής του ΔΗΣΥ αναφέρθηκε στις Συμφωνίες Ζυρίχης - Λονδίνου και τόνισε χαρακτηριστικά πως όλα τα μέρη -και η διεθνής κοινότητα- πανηγύριζαν για την επίτευξη συμφωνίας. Κανένας δεν προβληματίστηκε εάν η λύση θα ήταν βιώσιμη. Μετά από τρία, περίπου, χρόνια η λύση κατέρρευσε.



«Πού ήταν όλοι εκείνοι που πανηγύριζαν;», ερώτησε. Πουθενά, είναι η απάντηση. Αφέθη μόνος ο κυπριακός λαός να αντιμετωπίσει την τραγωδία και τα δεινά που επισώρευσε η λύση και να οδηγηθεί πιο κοντά στην εκπλήρωση του τουρκικού στόχου, που ήταν ανέκαθεν η διχοτόμηση.

Σήμερα διαδραματίζεται το ίδιο σκηνικό και επαναλαμβάνεται η ιστορία. Ο Πρόεδρος Αναστασιάδης, και οι ηγεσίες ΔΗΣΥ-ΑΚΕΛ, λύση θέλουν και, με τις ψευδαισθήσεις τους, περιγράφουν ωραιοποιημένες εικόνες, οραματίζονται λύση ευρωπαϊκών προδιαγραφών, μιλούν για επανένωση και απαλλαγή από την κατοχή και υπόσχονται στον λαό πως η λύση που θα προσφέρουν θα καταστήσει την Κύπρο Γη τής Επαγγελίας.



Στους ίδιους ρομαντικούς ρυθμούς «χορεύει» και η διεθνής κοινότητα, τα Ηνωμένα Έθνη, η Ευρωπαϊκή Ένωση, η Ουάσιγκτον, το Λονδίνο, οι Βρυξέλλες, η Μόσχα. Όλοι θέλουν λύση, όλοι εξυμνούν τα καλά της λύσης, αλλά κανένας δεν γνοιάζεται ούτε εδώ, ούτε στο εξωτερικό, εάν η λύση που συζητείται είναι βιώσιμη ή θα καταρρεύσει. Λύση να ́ναι κι όπως να ́ναι...

Αλλά πού θα βρίσκονται όλοι αυτοί αύριο, όταν θα δουν τη λύση της διζωνικής ομοσπονδίας να μην αντέχει ούτε μήνα ζωής; Ποιος ξένος θα ενδιαφερθεί να τρέξει και να βοηθήσει τον κυπριακό λαό, όταν θα βρεθεί αντιμέτωπος με τα δεινά της κατάρρευσης της λύσης; Ερώτησε ποτέ ο Πρόεδρος Αναστασιάδης τους ξένους αξιωματούχους με τους οποίους συναντάται, τι είναι έτοιμες οι χώρες τους να πράξουν σε περίπτωση κατάρρευσης της λύσης;



Έθεσαν αυτό το αδυσώπητο ερώτημα στον Έιντε και στους ξένους Πρεσβευτές, με τους οποίους έχουν συχνότατες επαφές ο Αβέρωφ Νεοφύτου και ο Άντρος Κυπριανού; Ερώτησαν τον Έιντε πού θα βρίσκεται και ποία βοήθεια θα προσφέρει στον κυπριακό λαό, όταν και αυτήν τη φορά βρεθεί προ της ολοκληρωτικής καταστροφής; Ούτε καν τόλμησαν να υποβάλουν τέτοια ερώτηση...

Όσοι κασσανδρολογούν και τρομοκρατούν τον λαό με τις δέκα πληγές του Φαραώ, εάν υπάρξει νέο αδιέξοδο (όπως έπρατταν και το 2004), αντιλαμβάνονται και συνειδητοποιούν τι θα επακολουθήσει της κατάρρευσης της λύσης που διαπραγματεύονται; Θα επακολουθήσει ο Αρμαγεδδών. Το 1963, χάρις στη γενναιότητα του κυπριακού Ελληνισμού, απετράπη η πλήρης κατάρρευση.



Αλλά σήμερα, μπροστά στη βεβαία κατάρρευση της λύσης των προδιαγραφών που έχουν συμφωνηθεί, δεν θα υπάρξει δεύτερη ευκαιρία. Ο πλήρης βιολογικός και εθνικός αφανισμός του κυπριακού Ελληνισμού θα είναι μία εφιαλτική πραγματικότητα. Κανένας ξένος δεν θα προστρέξει σε βοήθειά μας. Και ο Νίκος Αναστασιάδης, ο Αβέρωφ Νεοφύτου και ο Άντρος Κυπριανού ούτε καν την ευκαιρία δεν θα έχουν να αναφωνήσουν «Νενικήκαμεν», επί του πτώματος του κυπριακού Ελληνισμού.

Τους καλούμε, συνεπώς, να συμπεριφερθούν υπεύθυνα. Να μην κολακεύονται από τις φιλοφρονήσεις του Έιντε και των ξένων διπλωματών. Και να αλλάξουν μυαλά. Να μη σκέπτονται τι θα επακολουθήσει έπειτα από ένα ναυάγιο των συνομιλιών. Να σκέφτονται και να τρέμουν τι θα επακολουθήσει της κατάρρευσης της λύσης...