Ο μαρτυρικός Κυπριακός Ελληνισμός πρέπει, έστω και σήμερα, να συνειδητοποιήσει πού βρίσκεται το πρόβλημα της επιβίωσής του και πού είναι πολύ πιθανό να ευρεθεί. Ο Ελληνισμός αυτός, από το 1955 μέχρι σήμερα, υπέστη τραγικές συνέπειες στη ζωή και την ασφάλειά του. Έζησε εσωτερικές αιματηρές αναταραχές. Έζησε τις πλέον αλλοπρόσαλλες και καταστροφικές πολιτικές της ηγεσίας του.
Πλήρωσε με αίμα και προσφυγιά και ξεκλήρισμα τις μοιραία λανθασμένες αποφάσεις των ηγετών του, από το 1960 μέχρι σήμερα. Και όμως, τους ψήφιζε, τους ζητωκραύγαζε, τους λάτρευε για τις «προόδους» και τις «επιτυχίες» που για 50 χρόνια εξασφάλιζαν κατά της Τουρκίας. Μιας ισχυρής Τουρκίας που γνώριζε τι ήθελε, πώς θα οργάνωνε την υλοποίηση των στόχων της και πώς, τελικά, θα τους επέβαλλε, όπως και τους επέβαλε.
Έπειτα από 50 χρόνια η Κυπριακή Δημοκρατία είναι, πλέον, «εκλιπούσα», όπως αποφάσισε η Τουρκία. Και αυτό που έμεινε είναι Κυπριακή Δημοκρατία ισάξια, ίση και ισόβαθμη με την τουρκοκυπριακή (κάποτε μειονότητα, αργότερα κοινότητα και τώρα συνιστών κράτος της Διζωνικής Ομοσπονδίας) διοίκηση.
Διαβάστε περισσότερα στην έκδοση της "Σημερινής" της Κυριακής που κυκλοφορεί...
