Όταν ο Ιπποκράτης γίνεται επιχειρηματίας

Όλοι μας γίναμε μάρτυρες της ασύδοτης από αρκετούς από τους γιατρούς εκμετάλλευσης του πόνου των ασθενών. Αχρείαστες εξετάσεις ενίοτε και εγχειρήσεις, υψηλά νοσήλια και μεγάλο κόστος για τις απλές επισκέψεις συνθέτουν σκηνικό τρόμου για τους πολίτες. Οι οποίοι μονολογούν ότι εργάζονται για να δώσουν κάποια στιγμή τα χρήματα στους γιατρούς και στα πανεπιστήμια για τις σπουδές των παιδιών τους.

Κι όλα αυτά, από τη στιγμή που έγινε η ιατρική, όπως και όλα τα υπόλοιπα, επιχείρηση. Στην οποία μοναδική έγνοια είναι το κέρδος. Αντί για όρκο του Ιπποκράτη, θα πρέπει πλέον να ορκίζονται στις καταθέσεις τους...

Άσε το άλλο, που δεν αναγνωρίζουν τα λάθη τους, αφού πιστεύουν όλοι ότι είναι θεοί. Και οπωσδήποτε κανένας από τους συναδέλφους τους δεν αποδίδει ευθύνες στον άλλο γιατρό, όταν χρειαστεί να αποδειχθεί η ανεπάρκεια και τα λάθη λόγω της επικρατούσας συνωμοσίας της σιωπής και ένεκα μιας αρρωστημένης έννοιας συναδελφικής αλληλεγγύης.

Αλλά και το Υπουργείο Υγείας παλινδρομεί και αναμένει το ΓΕΣΥ... Να κλείσετε, κύριε Υπουργέ της Υγείας, και μάλιστα εσείς να βάλετε το λουκέτο σε όσους δεν εξυπηρετούν με ευσυνειδησία τους πολίτες, για να πληρώσουν κόστος και να έχουν τίμημα αυτοί που έμαθαν μόνο να τα παίρνουν και δεν αναλαμβάνουν τα λάθη τους.

Δυστυχώς, όμως, κάποιος θα είναι κουμπάρος ή φίλος κομματάρχη, θα επέμβει και όλα θα καταχωνιαστούν. Αν είναι τυχερά τα παιδιά και ζήσουν... καλώς, διαφορετικά όπως και οι προηγούμενοι, που λόγω εγκληματικών λαθών προκάλεσαν τον θάνατο ανθρώπων, θα γλιτώσουν. Και η συνωμοσία της σιωπής των γιατρών θα συνεχιστεί. Απομένει μόνο η Θεία Δίκη και η συνείδηση.

Έλα, καλέ, όπως λέει και ο μέγιστος τραγουδοποιός, Κώστας Χατζής, «συνείδηση στον κόσμο/ έχουν μόνο τα ανθρωπάκια».