Είναι στον σωστό δρόμο η Γιουνάιτεντ;

ΟΙ "ΚΟΚΚΙΝΟΙ ΔΙΑΒΟΛΟΙ" ΚΕΡΔΙΣΑΝ 4 ΘΕΣΕΙΣ ΣΤΗ ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ, ΑΛΛΑ ΠΟΣΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΕΙΝΑΙ Η ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΗ ΚΑΙ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΤΟΥΣ ΠΡΟΟΔΟΣ ΣΕ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΠΕΡΣΙ
Εκεί που όλοι έλεγαν ότι η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ πήρε τα πάνω της, εκεί που η απόκτηση Σάντσεζ θα της έδιδε και άλλη δυναμική, ήρθαν δύο ήττες με Τότεναμ, Νιουκάσλ και ενδιάμεσα μία όχι και τόσο πειστική παρουσία με τη Χάντερσφιλντ για να επαναφέρει το γνωστό θέμα. Είναι οι "Κόκκινοι Διάβολοι" στον σωστό δρόμο για να επανέλθουν στην κορυφή; Δουλεύει το μοντέλο Μουρίνιο; Κανένας δεν έχει τολμήσει να αμφισβητήσει σοβαρά τον Πορτογάλο τεχνικό έχοντας υπόψη το πρότερό του βίο, αλλά και πώς κατάφερε όταν ζορίστηκε, να επανέλθει. Αρκετοί επίσης σχολιάζουν θετικά την αμυντική ικανότητα της Γιουνάιτεντ, αλλά και τη μεγάλη της ισχύ όταν βρει ανοικτό γήπεδο.

Επί Μουρίνιο η Γιουνάιτεντ πήρε πέρσι τρία τρόπαια. Σημαντικό. Η κατάληψη μέχρι σήμερα της 2ης θέσης είναι μία δραστική πρόοδος, αν σκεφτεί κάποιος ότι πέρσι σε 27 αγώνες ήταν 6η (εκεί έμεινε μέχρι τέλους). Τα εξωπραγματικά νούμερα της Σίτι είναι αυτά που δεν της επιτρέπουν να ελπίζει σε τίτλο. Υπάρχουν όμως και οι άλλες παράμετροι. Αλήθεια πόση είναι η πραγματική πρόοδος σε αριθμούς και απόδοση; Είναι δε η αμυντική της ικανότητα πραγματική;

Πέρσι σε 27 αγώνες η Γιουνάιτεντ ήταν 6η. Είχε μαζέψει 51 βαθμούς. Φέτος έχει μέχρι στιγμής 56. Δεν είναι και καμία σούπερ πρόοδος. Η παρουσία της στη 2η θέση είναι ένας συνδυασμός δικής της αύξησης και μείωσης βαθμών άλλων ομάδων σε σχέση με πέρσι. Η Γιουνάιτεντ έκανε 3 νίκες παραπάνω (17 έναντι 14), μείωσε στο μισό τις ισοπαλίες (5 έναντι 10), αλλά έχασε 2 φορές παραπάνω (5 ήττες φέτος, 3 πέρσι). Επιθετικά έχει δέκα γκολ παραπάνω (51 έναντι 41) και δέχτηκε τέσσερα λιγότερα (19 έναντι 23).

Περί άμυνας

Ο Ντε Χέα κράτησε περισσότερες φορές απ' όλους την εστία του ανέπαφη. Οι απίστευτες επεμβάσεις του Ισπανού και γενικά η συντηρητική τακτική της ομάδας αποφέρουν καλές επιδόσεις, παρά η καλή αμυντική της γραμμή. Η Γιουνάιτεντ έχει δεχτεί αρκετά εύκολα γκολ, κυρίως σε στατικές φάσεις. Μιλώντας περί Ντε Χέα, ας θυμηθεί κάποιος την απίθανη απόδοσή του με την Άρσεναλ. Σ' έναν αγώνα που η Γιουνάιτεντ αιφνιδίασε, προηγήθηκε με 2-0. Λογικά μία ομάδα με άριστη αμυντική λειτουργία δεν θα είχε πρόβλημα.

Εντούτοις σε ένα απόλυτο κατενάτσιο, δέχτηκε 36 τελικές προσπάθειες από την Άρσεναλ. Υπάρχουν και παραδείγματα όπου η ομάδα του Μουρίνιο έκατσε πίσω αμέσως μετά που προηγήθηκε, κόντρα σε μικρότερες ομάδες και δέχτηκε μεγάλες πιέσεις. Μιλώντας περί Άρσεναλ, το θέμα με τα ντέρμπι υπάρχει. Έχασε από Τότεναμ καθαρά, από Τσέλσι (έκανε μία τελική σε 90 λεπτά), από Σίτι, πήρε με τακτική λεωφορείου λευκή ισοπαλία στο Άνφιλντ, κέρδισε πέρα από την Άρσεναλ και τους "Πετεινούς" έχοντας κάνει δύο φάσεις σε 90 λεπτά. Σε όλα τα παιχνίδια, είχε περισσότερο παθητικό ρόλο.
Προβλεπτή

Την ίδια στιγμή παραμένει η σοβαρή δυσκολία στο να σπάσει άμυνες, να σκοράρει σχετικά νωρίς. Παρόλο που είναι ομάδα με εξαιρετικά καταρτισμένους παίκτες και αρκετά γρήγορα πόδια, με τίποτα δεν μπορεί να φτάσει το τέμπο της Σίτι, της Λίβερπουλ και της Τότεναμ, ακόμη και των Τσέλσι, Άρσεναλ στη καλή τους μέρα. Η Γιουνάιτεντ είναι γενικά στατική και προβλεπτή, με κάποια εντυπωσιακά, αλλά περιστασιακά, σύντομα ξεσπάσματα.

Σε σχέση με τη περσινή ομάδα, αφού πάντα υπάρχει η σύγκριση, η φετινή είναι πολύ πιο ενισχυμένη. Ο Λουκάκου, ο Μάτιτς, τελευταία ο Σάντσεζ είναι μετεγγραφές πρώτης γραμμής. Ο Μαρσιάλ είναι εσωτερική μετεγγραφή. Μιλώντας για μονάδες, υπάρχει ένα θέμα. Παίκτες με τεράστια τεχνική κατάρτιση, λες και "μαγκώνουν" στο πλάνο Μουρίνιο. Ο Πογκμπά έκανε κάποια μεγάλα παιχνίδια, αλλά απέχει από το επίπεδό του στη Γιουβέντους. Ο Σάντσεζ θέλει χρόνο προσαρμογής, αλλά είναι εμφανές ότι δυσκολεύεται να απλώσει το ταλέντο του σε αυτό το μοντέλο. Ο Μικιταριάν έκανε φοβερά πράγματα στην Ντόρτμουντ, αλλά στη Γιουνάιτεντ εξαφανίστηκε. Έχει ευθύνη και ο ίδιος, αλλά όχι αποκλειστική. Ο Λουκάκου δεν σκοράρει όσο ο Ζλάταν, αλλά προσφέρει περισσότερη ταχύτητα και δύναμη. Είναι όμως πολλές οι στιγμές που είναι εκτός παιχνιδιού.

Όπως και να 'χουν τα πράγματα, αυτήν τη στιγμή η Γιουνάιτεντ έχει σαν στόχο να τερματίσει τουλάχιστον 4η, να κτυπήσει το κύπελλο, ενώ η αναμέτρηση με τη Σεβίλη μεσοβδόμαδα θα δείξει πού στέκει και στην Ευρώπη (στον όμιλο είχε εύκολο έργο).

Όμως ο μεγάλος στόχος είναι το πρωτάθλημα. Ο Μουρίνιο έκανε λόγο για ετοιμότητα τίτλου την 3η χρονιά, του χρόνου δηλαδή. Δεδομένο 1ο, θα κάνει και άλλες μετεγγραφές. Ερώτημα βασικό. Αρκούν οι μονάδες ή μήπως πρέπει ν' αλλάξει και το προφίλ; Σοβαρή υπενθύμιση. Η Σίτι έχει ξεφύγει και η απόσταση που έχει να καλύψει είναι τεράστια.