«Οι χορωδοί μου τραγουδούν με την ψυχή και όχι με τη φωνή…»
Τη μουσική δεν τη μαθαίνεις για να γίνεις απαραίτητα μουσικός. Τη μουσική τη διδάσκεσαι, γιατί είναι η μόνη τέχνη που απαιτεί να συνδυάσεις πολλές δεξιότητες ταυτόχρονα, οπότε είναι η καλύτερη εκγύμναση του εγκεφάλου
Παρασκευή 23 Μάρ 2018
Μαέστρος της ιστορικής χορωδίας “Αδούλωτη Κερύνεια”, μιας χορωδίας που κουβαλά έναν απέραντο συμβολισμό, δημιουργός του νέου μουσικού σχήματος "Sifonia Magistrale" και ιδιοκτήτρια Μουσικής Σχολής... Τόσες πολλές ενασχολήσεις μέσα από την τεράστια αγάπη που η ίδια έχει για τη μουσική και τις τέχνες γενικότερα. Αυτή είναι η Ρούλα Τυρίμου! Με παρέα ελληνικό καφέ κι ελληνική μουσική βγήκε αυτή η συζήτηση που καταγράψαμε!...
Πώς κατάφερες να παντρέψεις τον χορό με τη μουσική; Πώς αποδεσμεύτηκες από το ένα εκ των δύο και γιατί;
Τη μουσική την ξεκίνησα στην ηλικία των 5 ετών, έπειτα από δική μου επιμονή και μη αφήνοντας άλλη επιλογή στους γονείς μου και τη δασκάλα μου, οι οποίοι πίστευαν ότι πρέπει να μεγαλώσω ακόμα λίγο. Ο χορός και το μπαλέτο ήρθαν αργότερα στη ζωή μου, που, αν και τα αγαπούσα ιδιαίτερα, ένιωθα ότι η μουσική ήταν η τέχνη μέσω της οποίας μπορούσα να εκφραστώ καλύτερα.
Ευθύνες στο εκπαιδευτικό σύστημα
Ποια είναι η γνώμη σου για τη μουσική παιδεία της Κύπρου;
Η μουσική παιδεία, όπως και οι τέχνες γενικότερα στην Κύπρο, νοσούν και γι’ αυτό που συμβαίνει ευθύνεται, κατά κύριο λόγο, το εκπαιδευτικό μας σύστημα, που εργοδοτεί μη καταρτισμένους εκπαιδευτικούς στα δημοτικά σχολεία για να διδάσκουν τις τέχνες και μετά έρχεται το σύστημα, το οποίο επιτρέπει την διδασκαλία μουσικής στον ιδιωτικό τομέα από τον οποιονδήποτε, χωρίς να υπάρχει κανένας έλεγχος από το κράτος και χωρίς να προστατεύει όλους εμάς που έχουμε φοιτήσει σε πανεπιστήμια.
Για να καταπιαστείς με τη διδασκαλία παιδιών, πέρα από τη γνώση στο αντικείμενο, επιβάλλεται να έχεις διδαχτεί και να γνωρίζεις παιδοψυχολογία, παιδαγωγικά και μεθόδους διδασκαλίας. Τέλος, ευθύνονται και οι γονείς, που δεν απαιτούν να γνωρίζουν ποιος διδάσκει τα παιδιά τους. Επιπλέον, πρέπει να βρεθούν τρόποι με τους οποίους ο κόσμος να ενημερωθεί και να διαφωτιστεί για το πόσο ευεργετικό είναι για ένα παιδί να ασχοληθεί με οποιαδήποτε μορφή τέχνης.
Ένα μεγάλο ποσοστό παιδιών φοιτούν σε ωδεία. Στη συνέχεια, πολλά από αυτά τα παιδιά δεν ακολουθούν τον δρόμο της μουσικής. Πώς το μεταφράζεις εσύ αυτό το φαινόμενο;
Το κάθε παιδί, μεγαλώνοντας, πρέπει να αναπτύσσει μια πολύπλευρη προσωπικότητα, να έχει ενδιαφέροντα και να αποκτά όσον το δυνατό περισσότερες γνώσεις προτού αποφασίσει ποια θα είναι η επαγγελματική του κατεύθυνση. Τη μουσική δεν την μαθαίνεις για να γίνεις απαραίτητα μουσικός. Τη μουσική τη διδάσκεσαι, γιατί είναι η μόνη τέχνη που απαιτεί να συνδυάσεις πολλές δεξιότητες ταυτόχρονα, οπότε είναι η καλύτερη εκγύμναση του εγκεφάλου.
Με τη μουσική εκπαιδεύεσαι να σκέφτεσαι πρακτικά, γρήγορα και οργανωμένα. Να συγκεντρώνεσαι απόλυτα και να κάνεις δύο και τρία, ίσως και περισσότερα πράγματα μαζί, και, την ίδια ώρα, να εκφράζεις συναισθήματα, σου διευρύνει τους ορίζοντες και λειτουργεί ως αγχολυτικό. Αυτά τα χαρακτηριστικά που αποκτάς μέσω της μουσικής σε ακολουθούν εφ’ όρου ζωής, όποιο επάγγελμα και αν επιλέξεις.
Η «Αδούλωτη Κερύνεια»
Μίλησέ μας για την ενασχόλησή σου με την υπόθεση που λέγεται χορωδία. Πώς προέκυψε η τόσο συναισθηματική σου σχέση με τη μεικτή χορωδία της "Αδούλωτης Κερύνειας"; Σκιαγράφησέ μας την εμπειρία σου με αυτήν τη χορωδία, η οποία κουβαλά ένα όνομα με τόση βαρύτητα.
Κατ’ αρχήν πιστεύω ότι η συνάντησή μου με την χορωδία της Αδούλωτης Κερύνειας ήταν καρμική, καθόλου τυχαία. Με πήραν οι ίδιοι τηλέφωνο και μου είπαν να πάω να μιλήσουμε... Αμέσως κατάλαβα ότι εκπέμπουμε στα ίδια μήκη κύματος. Είδα στα μάτια τους τον πόθο για επιστροφή στις πατρογονικές τους εστίες, τη φλόγα για να παραμείνουν στις επάλξεις και να αγωνιστούν για ό,τι δικαιωματικά τους ανήκει, χωρίς να κάνουν καμιά έκπτωση και για κανένα λόγο, και τη θέλησή τους να κρατήσουν τη φωνή της Κερύνειας ζωντανή.
Οι απόψεις μας συγκλίνουν σε όλα τα θέματα που αφορούν την κατεχόμενη γη μας και, επειδή και εγώ είμαι ανήσυχο πνεύμα και υπέρμαχος του δικαίου, πλέον θεωρώ ότι είμαστε αδερφές ψυχές. Αναλογιστείτε μόνον ότι η χορωδία δημιουργήθηκε το 1981, για να μπορεί να υπάρχει και ένας αντίλογος στα κακώς συμβαίνοντα και να γνωστοποιηθεί το πρόβλημα της Κύπρου και στο εξωτερικό.
Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που είναι μέλη της χορωδίας από τότε και έρχονται και συμμετέχουν με τον ίδιο ζήλο. Δεν μπορείς παρά να νιώθεις δέος και σεβασμό για τους ανθρώπους αυτούς... Οι χορωδοί μου τραγουδούν με την ψυχή και όχι με την φωνή. Αυτό είναι που τους διαφοροποιεί.
«Παίζοντας» μουσική στο ραδιόφωνο
Ανάμεσα σε άλλα, βρέθηκες κάποια στιγμή να εργάζεσαι ως ραδιοφωνική παραγωγός. Εκεί μεταδίδεις ποιοτικά τραγούδια, έντεχνα και ροκ. Τι εκφράζει για σένα αυτό το είδος της μουσικής;
Ήταν μια πολύ όμορφη εμπειρία και ευχαριστώ τον διευθυντή του Ραδιοφώνου του Λόγου, Μιχάλη Σπύρου, γι’ αυτό, όμως, λόγω των πολλών υποχρεώσεων, έπρεπε να αφήσω κάτι πίσω, και αυτό ήταν το ραδιόφωνο, δυστυχώς. Η μουσική και τα διάφορα είδη της εκφράζουν την προσωπικότητα των ανθρώπων που την ακούν, τα βιώματα και την αισθητική τους. Θα αντιστρέψω την πρόταση, λοιπόν. Το συγκεκριμένο είδος δεν εκφράζει κάτι από μόνο του, απλώς με εκφράζει εμένα προσωπικά.
Μεγάλωσα με τραγούδια του Θεοδωράκη, του Ξαρχάκου, του Τσιτσάνη και άλλων σπουδαίων. Άκουγα Νταλάρα, Παπακωνσταντίνου, Αλεξίου, Μπιθικώτση και ευχαριστώ τους γονείς μου γι’ αυτό. Μέσω των βιωμάτων μου και των ακουσμάτων μου έμαθα να εκτιμώ και να ξεχωρίζω την καλή από την κακή μουσική και τον στίχο που έχει να σου πει κάτι από αυτόν που δεν έχει να σου πει απολύτως τίποτα. Οπότε, οτιδήποτε ευτελές και φθηνό με αφήνει παγερά αδιάφορη και, δυστυχώς, αυτό είναι που χαρακτηρίζει το μεγαλύτερο μέρος της σημερινής δισκογραφίας.
Τι σημαίνει να έχεις την ευθύνη μιας Μουσικής Σχολής; Ίδρυσες το “Melody Music School’’, το οποίο λειτουργεί μέχρι σήμερα. Ξαφνιάστηκες με κάποιο ταλέντο μέσα από αυτήν τη σχολή;
Το να έχεις μουσική σχολή, σημαίνει απόλυτα και αμετάκλητα ΕΥΘΥΝΗ. Οτιδήποτε έχει να κάνει με παιδιά, χαρακτηρίζεται μόνο από ευθύνη. Οι γονείς σού εμπιστεύονται ό,τι πολυτιμότερο έχουν, τα παιδιά τους. Ο ρόλος ο δικός μας είναι, πρώτα απ’ όλα, να τα κάνουμε να αγαπήσουν τη μουσική, να διευρύνουμε τους ορίζοντές τους, να μάθουν τρόπους να εκφράζονται μέσω της μουσικής και να αποκτήσουν μια επιπλέον μόρφωση που τα εφόδιά της θα τους ακολουθούν μια ζωή.
Τα παιδιά που ασχολούνται με τις τέχνες αποκτούν ευαισθησίες... Δεν θα τα δεις ποτέ να εμπλέκονται σε καυγάδες ή να κάνουν μπούλινγκ. Η τέχνη εξευγενίζει την ψυχή, αυτό πρέπει όλοι οι γονείς να το γνωρίζουν και να ωθούν τα παιδιά τους να ασχοληθούν με οποιαδήποτε μορφή τέχνης.
«Sifonia Magistrale»
“Sifonia Magistrale” είναι επίσης μια δικιά σου δημιουργία. Μίλησέ μας γι' αυτό το σχήμα που διαχειρίζεσαι με το τόσο όμορφο όνομα...
Εδώ και δύο χρόνια σκεφτόμουν ότι πρέπει να δημιουργήσω ένα εναλλακτικό φωνητικό σύνολο, το οποίο πρέπει να είναι ευέλικτο. Να μπορεί να παρουσιάζεται, δηλαδή, και σε μουσικές σκηνές και σε θέατρα και οπουδήποτε, κάτι το οποίο είναι δύσκολο να γίνει με τη χορωδία που είναι 55 άτομα. Επίσης, να είναι εναλλακτικό... Εκεί όπου χρειάζεται να έχει και κίνηση, δηλαδή να μην είναι στατικό, και να δουλέψουμε πάνω σε ένα έντεχνο ρεπερτόριο, άλλα να κάνουμε και διάφορες πρωτότυπες διασκευές.
Έτσι γεννήθηκε το σχήμα Sifonia Magistrale, το οποίο απαρτίζεται αποκλειστικά και μόνο από μουσικούς κάτω των τριάντα ετών, εγώ έχω την καλλιτεχνική διεύθυνση, κάνω τις εναρμονίσεις και τις διασκευές. Στο σύνολο είναι 12 άτομα και, αν και νεοσύστατο, διότι δημιουργήθηκε φέτος τον Ιανουάριο, πολλοί είναι οι μουσικοί που ζητούν να μπουν στο σχήμα, και αυτό με τιμά ιδιαίτερα, όμως, η απόφασή μου είναι να μείνει ως έχει, για να μπορεί να είναι ευέλικτο και πρακτικό. Τώρα κάνει τις πρώτες του παρουσίες στον χώρο και σιγά-σιγά θα το γνωρίσει και το ευρύ κοινό. Ήδη έχουμε συνεχώς προτάσεις για να παρουσιαστούμε, και αυτό με χαροποιεί ιδιαίτερα.
Ως μουσικός, ως μαέστρος της Μεικτής Χορωδίας της «Αδούλωτης Κερύνειας» και ως επικεφαλής του σχήματος «Sifonia Magistrale» τι δρομολογείς για το εγγύς μέλλον καλλιτεχνικά;
Πάρα πολλά ωραία πράγματα και σημαντικές συνεργασίες είναι στα σκαριά, που θα γνωστοποιηθούν εν καιρώ. Μόλις είμαστε έτοιμοι, θα τις ανακοινώσουμε. Να ομολογήσω ότι μια συνεργασία μαζί σου, αγαπητέ Πόλυ Κυριάκου, θα με τιμούσε και θα με χαροποιούσε ιδιαίτερα!
Από μας, καλή επιτυχία σε όλα τα καλλιτεχνικά σου όνειρα και ταξίδια!
Σε ευχαριστώ ιδιαίτερα για την τιμή που μου έκανες και ανταποδίδω τις ευχές, αφού ξέρω ότι κι εσύ είσαι συνέχεια στη δημιουργία και την αναζήτηση.
Βιογραφικό
Η Ρούλα Τυρίμου γεννήθηκε στη Λευκωσία το 1980. Σε ηλικία 5 ετών ξεκίνησε να παρακολουθεί μαθήματα πιάνου, ενώ παράλληλα σε ηλικία 11 ετών ξεκινά μαθήματα θεωρίας της μουσικής, αρμονίας, σολφέζ και φωνητικής.
Ταυτόχρονα, παρακολουθεί για πολλά χρόνια μαθήματα μπαλέτου δίπλα στην Χλόη Μitletton και χορού δίπλα στον χοροδιδάσκαλο Ντίνο Χριστοδουλίδη.
Το 1997, αποφοιτώντας από το λύκειο και αφού τελειώνει τις σπουδές της στα ανώτερα θεωρητικά της μουσικής, στο πιάνο και την φωνητική στο Ελληνικό Ωδείο Ακροπόλεως, καθώς και τη θεωρία της μουσικής του Royal Academy της Αγγλίας, μεταβαίνει στη Βουδαπέστη, όπου για τρεις μήνες παρακολουθεί μαθήματα κλασικού τραγουδιού από καταξιωμένους καθηγητές της ακαδημίας του List .
Τον Σεπτέμβριο του 1998 ξεκινά της σπουδές της στην Κρατική Μουσική Ακαδημία της Σόφιας, ενώ το 2002 αποφοιτά με άριστα ως μουσικός παιδαγωγός με ειδίκευση στην ιστορία της μουσικής, ενώ η διατριβή της αφορά το έργο του κλασικού Έλληνα συνθέτη Νίκου Σκαλκώτα.
Τον επόμενο χρόνο παίρνει το μεταπτυχιακό της, επίσης με άριστα, από το Κεντρικό Πανεπιστήμιο Σόφιας με ειδίκευση στην ευρωπαϊκή μουσική κουλτούρα.
Τελειώνοντας της σπουδές της επιστρέφει στη Κύπρο και ασχολείται με τη διδασκαλία ανώτερων θεωρητικών, πιάνου και φωνητικής, ενώ μαθητές της έχουν διακριθεί σε διαγωνισμούς στην Κύπρο αλλά και στο εξωτερικό.
Το 2011 αναλαμβάνει τη μεικτή χορωδία της “Αδούλωτης Κερύνειας” ως μαέστρος (η χορωδία απαρτίζεται από 55 μέλη και είναι μια από τις παλαιότερες χορωδίες της Κύπρου), ενώ διδάσκει μουσική και τραγούδι στη θεατρική σχολή Act Studio. Την ίδια χρονιά ξεκινά τη λειτουργιά της δικής της Μουσικής Σχολής με την επωνυμία ‘’Melody Music School’’.
Τον Ιούνιο του 2013 εργάζεται ως μουσικός παραγωγός στο ραδιόφωνο "ΛΟΓΟΣ", κάνοντας την εκπομπή "Του τραγουδιού ο λόγος". Στην εκπομπή ακούγονται τραγούδια μόνο από την έντεχνη και ροκ Ελληνική Σκηνή. Τον Νοέμβριο του 2014 λαμβάνει μέρος ως μαέστρος στο 1ο Διεθνές Φεστιβάλ Ναυπλίου, τον Οκτώβριο του 2015 στο Φεστιβάλ Χορωδιών της Κέρκυρας και τον Ιούνιο του 2017 στο Φεστιβάλ Χορωδιών στη Χαλκιδική.
Το 2018 δημιουργεί το φωνητικό σύνολο "Sifonia Magistrale" το οποίο απαρτίζεται μόνο από μουσικούς. Το φωνητικό σύνολο τραγουδά πολυφωνικά με δικές της εναρμονίσεις και το ρεπερτόριό του κινείται στην έντεχνη μουσική, ροκ, και σε διασκευές ρεμπέτικου κυρίως τραγουδιού.
Ως μαέστρος έχει συνεργαστεί με καταξιωμένους Ελλαδίτες και Κύπριους καλλιτέχνες, όπως: Γλυκερία, Κώστας Μακεδόνας, Δημήτρης Μπάσης, Κούλης Θεοδώρου, Δημήτρης Φανής κ.ά.
