Φλερτ με τον κίνδυνο

ΔΙΑΣΠΑΡΤΗ ΜΕ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΕΣ ΟΙΚΟΔΟΜΕΣ ΕΙΝΑΙ Η ΛΕΜΕΣΟΣ, ΜΕ ΤΗΝ ΕΥΘΥΝΗ ΝΑ ΒΑΡΑΙΝΕΙ ΤΟΥΣ ΙΔΙΟΚΤΗΤΕΣ
Η ΑΠΟΥΣΙΑ ΝΟΜΟΘΕΣΙΑΣ ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΣΤΑΣΗ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΙΚΩΝ ΕΠΙΤΡΟΠΩΝ ΩΣ ΝΟΜΙΚΩΝ ΟΝΤΟΤΗΤΩΝ ΕΝΔΕΧΟΜΕΝΩΣ ΝΑ ΔΙΟΓΚΩΣΕΙ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΑ ΕΠΟΜΕΝΑ ΧΡΟΝΙΑ
Το θέμα ήρθε ξανά στην επιφάνεια στην Επιτροπή Εσωτερικών, όταν ο τμηματάρχης Λεμεσού των εθελοντών διάσωσης της Πολιτικής Άμυνας, Χριστάκης Πιερή, προειδοποίησε για «πάρα πολλά θύματα στον παραλιακό δρόμο της πόλης, αν συμβεί σεισμός πάνω από 5 Ρίχτερ»
Καθημερινό «φλερτ» με το κίνδυνο έχουν εκατοντάδες ιδιοκτήτες και ένοικοι διαμερισμάτων και οικοδομών στη Λεμεσό, τα υποστατικά των οποίων βρίσκονται σε κτήρια που είναι επικίνδυνα και ακατάλληλα για να χρησιμοποιούνται ως χώροι διαμονής τους. Ο Δήμος της πόλης έχει καταγράψει τα κτήρια αυτά, 60 περίπου, και έχει ενημερώσει τους ιδιοκτήτες τους πως πρέπει να προβούν σε όλα τα απαραίτητα μέτρα, ώστε να αρθεί η επικινδυνότητα των υποστατικών τους. Νοείται ότι δεν είναι όλα πολύ επικίνδυνα άλλα πολλά από αυτά χρήζουν άμεσης συντήρησης.

Σε δηλώσεις του στη «Σημερινή» της Κυριακής, ο Δήμαρχος Λεμεσού Νίκος Νικολαΐδης ανέφερε πως «έχουμε σαφή γνώση και των επικίνδυνων οικοδομών και των επιπέδων επικινδυνότητας που υπάρχουν και των σταδίων της διαδικασίας που βρισκόμαστε», προσθέτοντας πως ο αριθμός πριν από χρόνια ήταν τριπλάσιος απ' ό,τι σήμερα.

Το θέμα ήρθε ξανά στην επιφάνεια στην Επιτροπή Εσωτερικών, όταν ο τμηματάρχης Λεμεσού των εθελοντών διάσωσης της Πολιτικής Άμυνας, Χριστάκης Πιερή, προειδοποίησε για «πάρα πολλά θύματα στον παραλιακό δρόμο της πόλης, αν συμβεί σεισμός πάνω από 5 Ρίχτερ». Εξηγώντας τη νομοθεσία για τις επικίνδυνες αυτές οικοδομές, ο Δήμαρχος της πόλης τόνισε πως με Βάση τον Πέρι Δήμων Νόμο, και τον Περί Οδών και Οικοδομών, μια τοπική Αρχή, ένας Δήμος, έχει την υποχρέωση να φροντίζει ούτως ώστε οι οικοδομές αυτές να μην είναι επικίνδυνες για τη δημόσια ασφάλεια. Την ευθύνη για την άρση της επικινδυνότητας, ξεκαθάρισε ο κ. Νικολαΐδης, «την έχουν οι ιδιοκτήτες, ωστόσο ο Δήμος, στην προσπάθειά του να διασφαλίσει συνθήκες ασφαλείας των πολιτών του, ασκεί πιέσεις για να προχωρήσουν στην επιδιόρθωση και άρση οποιωνδήποτε στοιχείων».
Προβληματικά και άλλα κτήρια

Αναφορικά με τις περιπτώσεις που οι ιδιοκτήτες δεν ανταποκρίνονται στις υποχρεώσεις τους, ο Δήμος προχωρεί από μόνος του, στο πλαίσιο της Νομοθεσίας, στην άρση των επικίνδυνων στοιχείων μιας οικοδομής, την επιδιορθώνει και φροντίζει με άλλες διαδικασίες, όπως βάζοντας μέμο στις περιουσίες τους, να αντλήσει τα χρήματα που έχει ξοδέψει. Ήδη ο Δήμος Λεμεσού έχει ξοδεύσει πέραν των 400 χιλιάδων ευρώ για την άρση επικινδυνότητας οικοδομών και προγραμματίζει στον προϋπολογισμό του 2019-2020 άλλα τόσα χρήματα περίπου.

Σημαντικό αναφοράς είναι το γεγονός ότι το πρόβλημα δεν άφορα μόνο τη Λεμεσό αλλά ολόκληρη την Κύπρο και, όπως ανέφερε ο κ. Νικολαΐδης, εμφανίζεται κυρίως στα κτήρια που κτίστηκαν πριν από 30 χρόνια, αφού δεν υπήρχε πρόνοια στη νομοθεσία για αντισεισμική προστασία. «Πριν από το 1987, όλες οι οικοδομές κτίζονταν χωρίς να υπάρχει πρόνοια στη νομοθεσία για αντισεισμική προστασία», τόνισε ο Δήμαρχος Λεμεσού, προσθέτοντας πως «εξ αντικειμένου μπαίνει ένα ζήτημα στατικής αντισεισμικής επάρκειας όλων των κτηρίων πριν από το 1987, που πρέπει να βρεθεί τρόπος και θεσμικά να αντιμετωπιστεί αυτό το ζήτημα, το οποίο δεν αφορά μόνο τη Λεμεσό αλλά όλη την Κύπρο».
Κακή συντήρηση και έλλειψη πρόνοιας

Η έρευνα της «Σ» για το θέμα δείχνει πως οι κατά καιρούς πτώσεις μπαλκονιών, η υποχώρηση ολόκληρων οικοδομικών τμημάτων και τα φαινόμενα υποχώρησης τυχοποιίας από παλιές κυρίως πολυκατοικίες οφείλονται κατά κύριο λόγο στην κακή συντήρηση των κτηρίων αλλά και στα υλικά που χρησιμοποιήθηκαν σε παλιές οικοδομές που κτίστηκαν τη δεκαετία 1975-1985. Την τελευταία 20ετία μόνο στη Λεμεσό στάλθηκαν για περίπου 250 περιπτώσεις επικίνδυνων οικοδομών, προειδοποιητικές επιστολές προς ιδιοκτήτες και διαχειριστικές επιτροπές πολυκατοικιών για συντήρηση και επιδιόρθωση των οικοδομών τους. Σε μερικές περιπτώσεις δεν υπάρχει ανταπόκριση και αυτό είτε λόγω έλλειψη ενδιαφέροντος από τους ιδιοκτήτες ή και δυσκολίας συντονισμού / ανταπόκρισης λόγω μεγάλου αριθμού συνιδιοκτητών.

Παγκύπρια έχουμε ένα γερασμένο και σε κακή κατάσταση κτηριακό απόθεμα (450.000 και πλέον μονάδες), αριθμός που οφείλεται πρώτον στο γεγονός ότι είχαμε βίαιη και εκτενή οικοδόμηση συνοικισμών και ολόκληρων οικισμών για να καλύψουμε τις στεγαστικές ανάγκες μετά το '74. Σημειώνεται πως τότε ο έλεγχος ήταν σχεδόν ανύπαρκτος, αφού έπρεπε λόγω αναγκών η οικοδόμηση να ήταν ταχεία και με τη χρήση αμφιβόλου ποιότητας υλικών.

Δεύτερον, το κράτος μας ρύθμισε την αντισεισμική μελέτη μόλις το 1994, με αποτέλεσμα πέραν των 230 χιλιάδων μονάδων να μην έχουν αντισεισμικές πρόνοιες. Αξιοσημείωτο είναι και το γεγονός ότι σαν κράτος εισήγαμε την επίβλεψη ως υποχρέωση στον Νόμο μόλις το 1999. Το τρίτο στοιχείο, που ίσως έχει να κάνει με την κουλτούρα μας, αναφέρει, και αποδεικνύεται και με στοιχεία, ότι έχουμε ως κοινωνία μια νοοτροπία να μη συντηρούμε τις οικοδομές.
Ανυπαρξία νομοθεσίας

Στα πλην και το γεγονός ότι η κρίση, που έπληξε και τον χρηματοπιστωτικό τομέα, επέφερε τεράστιες δυσκολίες στην παροχή στεγαστικών δανείων, κάτι που οδήγησε σε πιέσεις για τη χρήση των οικοδομών στα ηλικιακά τους όρια, καθώς ο ρυθμός ανέγερσης νέων οικοδομών έχει μειωθεί αισθητά. Τέλος, πρέπει να τονισθεί ότι η ανυπαρξία νομοθεσίας για τη σύσταση διαχειριστικών επιτροπών, ως νομικών οντοτήτων, είναι ένα θέμα που επιβάλλεται να απασχολήσει τη Βουλή, λαμβάνοντας υπόψη και τη νέα τάξη πραγμάτων που αφορά, ειδικά, τα ψηλά κτήρια που ανεγείρονται στις πόλεις. Αν δεν θεσπιστεί νομοθεσία, σε μερικά χρόνια, το πρόβλημα θα μεγιστοποιηθεί τόσο σε αριθμό αλλά κυρίως σε όγκο, αφού ο κίνδυνος μη συντήρησης των ψηλών κτηρίων θα επιφέρει σωρεία προβλημάτων.