ΜΕ ΝΙΚΗ (19.30) ΕΠΙ ΤΗΣ ΓΙΟΥΝΑΪΤΕΝΤ Η ΣΙΤΙ ΚΑΤΑΚΤΑ ΤΟ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ. ΤΟ ΝΤΕΡΜΠΙ ΟΜΩΣ ΕΧΕΙ ΚΙ ΑΛΛΕΣ ΠΑΡΑΜΕΤΡΟΥΣ Στην έδρα της, κόντρα στη συμπολίτισσα και παραδοσιακή αντίπαλο, έχοντας 16 βαθμούς διαφορά και με τη δυνατότητα να στεφθεί πρωταθλήτρια 6 αγωνιστικές πριν από το τέλος. Ιδανικό το σενάριο για τη Μάντσεστερ Σίτι, που έχει απόψε (19.30) την ευκαιρία να πανηγυρίσει το πρωτάθλημα, σε μία χρονιά στην οποία απολαμβάνει τον καθολικό θαυμασμό. Φυσικά, ο τίτλος στην Αγγλία έχει κριθεί εδώ και καιρό. Η πορεία της Σίτι ξεπέρασε κάθε προηγούμενο και κάθε προσδοκία.
Η Γιουνάιτεντ καταφέρνει να διατηρείται στη 2η θέση, κάτι που πρακτικά θεωρείται πρόοδος σε σχέση με τις προηγούμενες χρονιές. Άρα βαθμολογικά, είτε έρθει η στέψη είτε όχι, δεν έχει και πολύ σημασία. Απλά θα πάρει αναβολή. Αν δε η Γιουνάινεντ χάσει, ο κίνδυνος να μείνει εκτός 4άδας είναι εξαιρετικά απομακρυσμένος.
Όμως, το ματς έχει σήμερα πολλές παραμέτρους. Η κόντρα Γκουαρντιόλα-Μουρίνιο κρατά χρόνια. Μετά την ενώπιος ενωπίω συνάντησή τους στην Ισπανία, όπου ο Πεπ με την Μπάρτσα είχε αρχικά το πάνω χέρι και ο Ζοσέ απάντησε στη συνέχεια, βρέθηκαν σε νέο τετ-α-τετ στην Αγγλία και στην ίδια πόλη. Σε μία εποχή που η Σίτι έγινε, από κομπάρσος της πόλης, ίσος και αν όχι μεγαλύτερος πρωταγωνιστής από τη Γιουνάιτεντ.
Από τότε που στη γαλάζια πλευρά έπεσαν άφθονα τα πετροδόλαρα, η Σίτι άλλαξε άρδην τη ροή της ιστορίας της. Τα καλοκαίρι του 2016, η Σίτι αποφάσισε πως για να πάει σε άλλο επίπεδο, έπρεπε να κάνει κίνηση- ματ σε επίπεδο προπονητή. Δεν υπήρχε καλύτερη επιλογή από τον Γκουαρντιόλα. Η Γιουνάιτεντ από την άλλη απέτυχε στη διαδοχή του Άλεξ Φέργκουσον με το πείραμα Μόγιες.
Προσπάθησε να επανέλθει με ένα πιο γερό όνομα, τον Φαν Χάαλ, αλλά ο Ολλανδός δεν... Οπότε κοίταξε και αυτή, πρόπερσι το Καλοκαίρι, στο πάνω πάνω ράφι και στον Μουρίνιο. Η 1η χρονιά ήταν ουσιαστικά αποτυχημένη και για τους δύο. Υπήρξαν αναλύσεις, αλλά η κριτική που δέχτηκε ο Γκουαρντιόλα ήταν πολύ πιο έντονη. Όχι τυχαία. Η Σίτι είχε υποδομές, μονάδες, κορμό. Αλλά δεν έβγαλε στο γήπεδο όσα περίμεναν οι φίλοι της και όχι μόνο. Ο Μουρίνιο είχε περισσότερο χρόνο και ελαφρυντικά. Η Γιουνάιτεντ ήταν σε φθορά. Φέτος όμως, η κατάσταση άλλαξε άρδην.
Η Σίτι μεταμορφώθηκε και έγινε ομαδάρα. Καταπληκτικό ποδόσφαιρο. Η Γιουνάιτεντ αν και έχει κάνει πρόοδο και η συγκομιδή της σε άλλες χρονιές θα ήταν αρκετή για να διεκδικεί το πρωτάθλημα, δεν πείθει. Παρά τις καλές και ακριβές μετεγγραφές, βλέπουμε μία ομάδα συντηρητική, μαγκωμένη, προβλεπτή. Ο Πορτογάλος βάλλεται από παντού για το μοντέλο του. Σίγουρα, ξέρει πως έχει κάνει λάθη, αλλά έχει πάντα τον τρόπο με επικοινωνιακά τρικ να δείχνει τα πράγματα όπως αυτός θέλει και παραπέμπει στη 3η του χρονιά.
Η διαφορά των 16 βαθμών δεν είναι πλασματική. Καθρεφτίζει την πραγματικότητα. Απόψε διακυβεύονται αρκετά πράγματα. Ο τίτλος, το πρεστίζ, η αναμέτρηση των δύο τεχνικών. Ο Γκουαρντιόλα θέλει να πάρει τον τίτλο, δίνοντας άλλο ένα «κτύπημα» και ρεσιτάλ ανωτερότητας στον Μουρίνιο, ο Πορτογάλος θέλει να χαλάσει το πάρτι του Ισπανού και να πάρει μία άτυπη ψυχολογική ρεβάνς. Θα είναι ντέρμπι και θα έχει την ίδια σημασία με αυτήν που θα είχε αν η διαφορά δεν ήταν στους 16 αλλά στους 6 βαθμούς.