«Σήμερα θα μιλήσω για τους κακούς εκπαιδευτικούς. Ω! ναι! Υπάρχουν και το ξέρεις! Εσύ τους χειροκροτείς!» Η δύστηνη Κύπρος είναι παιδευτικά πάμπτωχη και καθυστερημένη, με τα παιδιά μας να είναι τα πειραματόζωα, τα πιόνια και τα μεγάλα θύματα της ανεπάρκειας, της αδιαφορίας και της μικρόνοιας όλων Η επιτεινόμενη διαμάχη μεταξύ εκπαιδευτικών οργανώσεων και υπουργού Παιδείας μας εξοργίζει για έναν κεφαλαιώδη λόγο: Αντί να ασχοληθούν με τα καθαυτό άλυτα, χρόνια και ζέοντα προβλήματα της εκπαίδευσης, συγκρούονται για εργασιακές διαφορές. Όλοι παραδέχονται ότι η Παιδεία έφτασε στο παραπέντε της κατάρρευσης και της διάλυσης. Επικαλούμενοι ως βολικό άλλοθι, φταίει λένε «το σύστημα». Αλλ’ αυτό «το σύστημα» υπάρχει και κατατρώγει την Παιδεία και στραβώνει τα παιδιά μας από την ανεξαρτησία. Η κομματοκρατία, η ανικανοκρατία, η ευνοιοκρατία και ο ασύδοτος αναρχοσυνδικαλισμός, χέρι με χέρι με την πελατειακή συναλλαγή και την αισχρή ψηφοθηρία, κατασπαράσσουν το σώμα της Παιδείας. Και παράγουν αναλφάβητα και ανελλήνιστα Κυπριόπουλα, τα οποία έχουν ασύγγνωστες αδυναμίες και ανεπάρκειες στη μητρική γλώσσα τους και μηδενίζονται σχεδόν στις επιστήμες.
Ποιοι ευθύνονται; Πρώτα οι εκάστοτε κυβερνήσεις και τα άθλια κόμματα, που νομίζουν ότι τα σχολεία και οι εκπαιδευτικοί είναι «κομματικόν λιβάδιον ιδιωτικής βοσκής» για να αγρεύουν ψήφους. Δεν ενδιαφέρθηκαν ποτέ ειλικρινά για τις επόμενες γενιές και για την προκοπή και εκτίναξη του τόπου προς την πρόοδο και την ανάπτυξη. Τους ενδιαφέρουν μόνο οι επόμενες εκλογές και οι καρέκλες της διεφθαρμένης εξουσίας τους. Ως γάγγραινα αυτή η αθλιότητα διαποτίζει την κοινωνία και, φυσικά, όσους εκπαιδευτικούς καθίστανται, αυτόβουλα, κομματόσκυλα για να έχουν μερτικό από τα παραφερνάλια της εξουσίας.
Μέγιστη ευθύνη φέρουν και οι γονείς. Όλα ξεκινούν πρώτα από την οικογένεια. Η ευγένεια, ο σεβασμός, η ανοχή, η αξιοπρέπεια, η αγάπη για μάθηση, η πειθαρχία και η υψηλή αυτοεικόνα, ο διάλογος, η αυτοπεποίθηση και η σκληρή προσπάθεια για πρόοδο, το ελληνικό φιλότιμο, η εντιμότητα, το ήθος, οι αρχές και οι ελληνικές αξίες, συνταιριασμένες με την ορθόδοξη πίστη μας. Πόσοι γονείς επιτελούν το καθήκον τους προς τα παιδιά τους; Ελάχιστοι! Ευθύνες, όμως, φέρουν και εκπαιδευτικοί. Δεν θα μιλήσουμε εμείς. Τα λέγει έξω από τα δόντια γνωστή δασκάλα, η Μαρία Καλλή-Κουντούρη. Σε πρόσφατη ανάρτησή της στο φατσοβιβλίο (30/7/2018), επισημαίνει με πίκρα και οργή:
«Σήμερα θα μιλήσω για τους κακούς συναδέλφους. Ω! ναι! Υπάρχουν! Το ξέρεις. Τους ξέρεις... Τους ξέρεις; Είναι αυτοί που δεν προετοιμάζονται στο σπίτι ποτέ. Είναι αυτοί που στήνουν βιτρίνες δασκάλου-πρότυπο. Είναι αυτοί που απουσιάζουν συνέχεια. Είναι αυτοί που ροκανίζουν τον χρόνο. Είναι αυτοί που μιλούν μα δεν λένε τίποτα. Είναι αυτοί που δεν μεταδίδουν. Είναι αυτοί που δεν είναι 07:30 στο σχολείο ποτέ. Είναι αυτοί που δεν μπήκαν ποτέ σε τάξη μα έχουν πάρει προαγωγές ενώ κάθονταν στα γραφεία. Είναι αυτοί που δεν έχουν από το πρωί μέχρι το βράδυ στο μυαλό τους το παιδί που στενοχώρησαν ή που δεν μαθαίνει ή που κλαίει κάθε μέρα.
»Είναι αυτοί που δεν βγαίνουν από την τάξη ανά 80λεπτο εξαντλημένοι. Είναι αυτοί που κάνουν απλά τη δουλειά τους και δεν ασχολούνται με θέματα πέραν του αναλυτικού. Είναι αυτοί που αφήνουν μιαν αναρχία να διοικεί το μάθημα γιατί δεν έχουν όρεξη να τσακώνονται με γονείς και μαθητές. Είναι αυτοί που δεν θυμώνουν ποτέ και λένε συνέχεια, ναι. Είναι αυτοί που δεν βάζουν όρια. Είναι αυτοί που δεν απαιτούν σεβασμό γιατί δεν σέβονται τον εαυτό τους. Είναι αυτοί που σου λένε μόνο τα καλά. Είναι αυτοί που είτε τους βάλεις μία είτε δέκα ώρες στην τάξη θα είναι το ίδιο κακοί. Είτε τους πληρώσεις είτε όχι θα είναι το ίδιο κακοί. Δείξε μου πώς τους έβγαλες από την τάξη των παιδιών σου στηρίζοντας αυτόν που τους αξιολογεί άριστους. Εσύ τους δυναμώνεις... Κι εσύ τους χειροκροτείς...».
Και μια καθηγήτρια, μου έγραψε μεταξύ άλλων: «...Να σου πω ότι δεν υπάρχουν υποδομές; Ότι τα σχολεία βράζουν (από τη ζέστη) το καλοκαίρι; Σχολεία που θα πέσουν να μας πλακώσουν; Φτωχά μωρά για τα οποία δεν ενδιαφέρεται κανένας; Άχρηστοι Διευθυντές; Ποιος τους προάγει; Το σύστημα, τα μέσα, οι επιθεωρητές, οι οποίοι δεν κάνουν σωστή αξιολόγηση. Τίποτε δεν θα κάνουν για την ασφάλεια ούτε για την υγεία του μαθητή. Ούτε θα τον μάθουν γράμματα επειδή το σύστημα είναι ανίκανο...». Ή μήπως «το σύστημα» είναι αήττητο, επειδή βολεύει την εκάστοτε κυβέρνηση, τα κόμματα, τους γονείς και εκπαιδευτικούς. Η Παιδεία είναι ο πλούτος των λαών και των εθνών. Η δύστηνη Κύπρος είναι παιδευτικά πάμπτωχη και καθυστερημένη με τα παιδιά μας να είναι τα πειραματόζωα, τα πιόνια και τα μεγάλα θύματα της ανεπάρκειας, της αδιαφορίας και της μικρόνοιας όλων. Μην ανησυχείτε: Παρά την εξαγγελία μέτρων από τους εκπαιδευτικούς, τα σχολεία θα ανοίξουν σε 20 μέρες. Τον ερχόμενο Μάη έχουμε ευρωεκλογές!
