Με αυτήν την Τουρκία: Η φοβερή απόγνωση

ΕΚΤΟΞΕΥΣΕ και τη νέα πολεμική της εισβολή η Τουρκία. Στα υπό συριακή κυριαρχία εδάφη του ευρύτερου Κουρδιστάν, των εκεί ανυπότακτων Κούρδων. Μόνιμος προγεννητικός φόβος του τουρκικού κράτους το Κουρδιστάν. Εξαιτίας της Συνθήκης των Σεβρών της 28ης Ιουλίου 1920 των νικητριών δυνάμεων του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου, επί της ηττημένης και διαλυμένης Οθωμανικής αυτοκρατορίας. Συνθήκη η οποία προέβλεπε και τη δημιουργία ξεχωριστού ανεξάρτητου κουρδικού κράτους. Φόβος, ο οποίος εξελίχθηκε σε εφιάλτη για την Τουρκία από το 1984: Αφ’ ότου το Κουρδικό Εργατικό Κόμμα (ΡΚΚ), με επικεφαλής τον Αμπντουλάχ Οτσαλάν, ξεκίνησε τον ένοπλο απελευθερωτικό αγώνα στα υπό τουρκικήν κυριαρχία εδάφη του βόρειου Κουρδιστάν...

ΓΙΑ ΝΑ ΔΙΑΠΡΑΞΕΙ τη νέα, και από καιρού προαναγγελθείσα urbi et orbi εισβολή της, η Τουρκία αξιοποίησε την τρέχουσα συγκυρία. Την οποία, όμως, και η ίδια η Τουρκία φρόντισε εγκαίρως, μεθοδικά κι επίμονα να συνδιαμορφώσει για τους δικούς της σχεδιασμούς.

- Ως ένας εκ των ακούραστα δρώντων της περιοχής και του σχετιζομένου με την περιοχή διεθνο-πολιτικού παράγοντα.

- Έχουσα, από χρόνια, σχεδιασμένη συγκεκριμένη στρατηγική «Στρατηγικού Βάθους». Για την υλοποίηση των διακηρυγμένων από την ίδια, νεο-οθωμανικών μακροπρόθεσμων επιδιώξεών της. Με ποικιλία επικαιροποιημένων, για τις εκάστοτε μεταβολές, εναλλακτικών τακτικών στα εφεδρικά της σχέδια.

- Αξιοποιώντας πρωτίστως την κορυφαία «κατάσταση εκκρεμούς», που η ίδια πέτυχε επιδέξια, ανάμεσα στις υπερδυνάμεις των ΗΠΑ και της Ρωσίας, που την καλοκρατούν αμφότερες. Επειδή ούτε η μια ούτε η άλλη - για γνωστούς ανέκαθεν γεωστρατηγικούς λόγους - δεν θέλει η Άγκυρα να εναγκαλισθεί την άλλη.

- Αξιοποιώντας συνάμα και την κατάσταση εκβιαζόμενου μέχρι γονυκλισίας προσπίπτοντος νάνου, που επίσης η Άγκυρα πέτυχε, ώστε έτσι να καταντήσει απέναντί της ο... γίγαντας ονόματι Ευρωπαϊκή Ένωση, με τη γεωπληθυσμιακή στρατηγική της Άγκυρας στο μεταναστευτικό - προσφυγικό πρόβλημα.

ΒΕΒΑΙΩΣ, για την Ελλάδα και την Κύπρο, το ερώτημα που προκαλεί πραγματική απόγνωση δεν είναι, πια, οι αξιοθρήνητες προφάσεις εν αμαρτίαις, των εν Λευκωσία και εν Αθήναις κυβερνώντων και των ισχυροτέρων κομματικώς πολιτευόντων, οι οποίοι αναζητούν - λένε - να μάθουν και να δουν τις «πραγματικές προθέσεις της Τουρκίας»,

- άλλοι στις Πενταμερείς διαπραγματεύσεις που της προσέφεραν για το Κυπριακό,

- άλλοι στις λεγόμενες από το 1977 Διακοινοτικές συνομιλίες,

- άλλοι στις συναντήσεις κορυφής με τον Ερντογάν,

- άλλοι αυτοπροσώπως στην Κωνσταντινούπολη και στην Άγκυρα με τον Τσαβούσογλου,

- άλλοι με τις ψευδαισθήσεις τους περί «ορθολογικά σκεπτόμενης Τουρκίας»,

- άλλοι με τις προσφορές τους για συμμετοχή και της Τουρκίας στον υποθαλάσσιο ενεργειακό πλούτο της κυπριακής ΑΟΖ,

- άλλοι με τις προσφορές τους για «συνδιαχείριση» του Αιγαίου από την Τουρκία,

- άλλοι με τις «επαναπροσεγγίσεις» τους και τα όνειρα θερινής νυκτός για... απογαλακτισμό από την Τουρκία του δικού της κατοχικού ψευδοκράτους στην Κύπρο κ.λπ., κ.λπ....

ΑΠΟΓΝΩΣΗ - πραγματική απόγνωση - προκαλεί το φοβερότερο ερώτημα:

Απέναντι σε ΑΥΤΗΝ την Τουρκία, την πασίγνωστων προθέσεων και παγκοσμίως ολοφάνερων στρατηγικών στόχων και τρόπων που προαναγγέλλει και υλοποιεί διαδοχικά η Τουρκία, ποια είναι - αν υπάρχει - και πού βρίσκεται (αθέατη, ανέκφραστη, άπρακτη και ανήμπορη) η στρατηγική της Ελλάδας και της Κύπρου;

ΠΩΣ Θ’ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΕΙ η Ελλάς και η Κύπρος αυτήν την Τουρκία, η οποία έχει προ πολλού διακηρυγμένη στην ατζέντα της και στο πρόγραμμά της και στις καθημερινά επιδεικνυόμενες μεθοδεύσεις της και στις πολεμικές προετοιμασίες της και στις διπλωματικές επιχειρήσεις της και στις διεθνο-πολιτικές μανούβρες της, και στην εθνικιστική έξαψη των όπου γης Τούρκων και των κηδευομένων από την Άγκυρα τζιχαντιστών, και των υπό της Τουρκίας κατευθυνομένων μεταναστευτικά και προσφυγικά ισλαμικών πληθυσμών, και των ελεγχομένων ασφυκτικά από την Άγκυρα Τουρκοκυπρίων του ψευδοκράτους της στην Κύπρο και μουσουλμάνων της Δυτικής Θράκης, όταν η ίδια η Τουρκία, με την αυτοπεποίθηση που απέκτησε, παίζοντας στα δάκτυλά της τις ΗΠΑ, τη Ρωσία, την ΕΕ, τον ΟΗΕ, κρίνει ότι συνδιαμόρφωσε επαρκώς τη συγκυρία για να υλοποιήσει τη βουλιμία της στο Αιγαίο, στην Κύπρο, στην Ανατολική Μεσόγειο, στα Βαλκάνια για να... διορθώσει τα λάθη που έχει εντοπίσει ο κ. Ερντογάν στη γενέθλια της Τουρκίας Συνθήκη της Λωζάννης του 1923;

Η ΑΝΥΠΑΡΞΙΑ σαφούς και πειστικής και ελπιδοφόρας ελληνικής στρατηγικής (Ελλάδας και Κύπρου) απέναντι σε αυτήν την Τουρκία, αποτελεί την πηγή της απόγνωσης.

Είναι η ίδια απόγνωση την οποία εναργώς περιέγραψε και στα βιβλία του ο Ουίνστον Τσώρτσιλ, όταν 30 Σεπτεμβρίου 1938 οι επικεφαλής της Αγγλίας Άρθουρ Νέβιλ Τσάμπερλεν και της Γαλλίας Εντουάρ Νταλαντιέ, παρόντος και του της Ιταλίας φασίστα ηγέτη Μπενίτο Μουσολίνι, προσέφεραν στον Αδόλφο Χίτλερ της ναζιστικής Γερμανίας το Σύμφωνο του Μονάχου, εξ αιτίας του οποίου ο επικεφαλής της Σοβιετικής Ένωσης Ιωσήφ Στάλιν έσπευσε να προσφέρει και εκείνος στον Χίτλερ 23 Αυγούστου 1939 το Σύμφωνο Ρίμπεντροπ - Μολότωφ. Με τόσα στην τσέπη ο Χίτλερ, μία βδομάδα μετά, 1η Σεπτεμβρίου 1939, ξεκίνησε την εισβολή της ναζιστικής Γερμανίας στην Πολωνία, που αποτέλεσε την έναρξη του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου...