Ματαιοπονούν οι γραικύλοι

Η πολιτική είναι όπως το ποδόσφαιρο. Σημασία, δηλαδή, έχει το τελικό αποτέλεσμα. Σαράντα λοιπόν και πλέον χρόνια «συνομιλιών/διαπραγματεύσεων» (ή όπως χαρακτηριστικώς ανέφερε ο Άγγλος δημοσιογράφος Robert Fisk πριν από αρκετά χρόνια στην εφημερίδα Independent «κουβέντες του καφενείου») και το μόνο αποτέλεσμα είναι η εδραίωση των τετελεσμένων της εισβολής και κατοχής και η δημιουργία νέων.

Συνεπώς, αυτοί που θέλουν να επαναρχίσουν αυτές οι συνομιλίες, «ουσιαστικές και σοβαρές», και κάνουν λόγο για «όρους αναφοράς» κ.λπ., ισχυριζόμενοι ότι η μη διεξαγωγή τους δίνει την ευκαιρία στην Τουρκία να δημιουργεί νέα τετελεσμένα, είναι εκτός πραγματικότητας.

Αναλλοίωτος σκοπός και στόχος της Τουρκίας είναι η επανάκτηση και ο ολοκληρωτικός έλεγχος της Κύπρου και ουδέν άλλο και όσοι δεν το αντιλαμβάνονται και επικρίνουν τη δική μας πλευρά, ουσιαστικά δυσκολεύουν τα σχέδιά της.

Και αν ακόμη αύριο επαναρχίσουν, ποια θα είναι τα αποτελέσματα, όταν η Τουρκία εισέβαλε στην Κυπριακή ΑΟΖ και επιδίδεται σε πειρατικές ενέργειες, όταν προχωρεί σε σταδιακό εποικισμό της Αμμοχώστου και εκτοξεύει καθημερινά νέες απειλές σε βάρος της Κύπρου και της Ελλάδας; Εάν προσέλθουμε σε «ουσιαστικές και σοβαρές» συνομιλίες υπό αυτές τις συνθήκες είναι σαν να ομοιάζουμε με γυναίκα, η οποία, ύστερα από πολλούς βιασμούς, όχι μόνον τους απολαμβάνει, αλλά τους επιζητεί (να με συγχωρήσουν, διότι πλειστάκις αναφέρθηκα σε αυτό).

Σε αρκετές περιπτώσεις στο παρελθόν ανέφερα ότι με τις ούτω καλούμενες «συμφωνίες υψηλού επιπέδου» (συμφωνίες κορυφής, όπως συνήθως

αποκαλούνται) απενοχοποιήσαμε την Τουρκία και θέσαμε τη θηλιά του σχοινιού γύρω από τον λαιμό μας και της δώσαμε την άλλη άκρη για να την τεντώνει όποτε επιθυμεί (εισβολή στην Κυπριακή ΑΟΖ, ο εποικισμός της Αμμοχώστου και δημιουργία συνεχώς νέων τετελεσμένων επί του εδάφους).

Εάν είχαμε πεφωτισμένη και χαρισματική πολιτική ηγεσία, με εθνικό ανάστημα, μετά το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος και την πανηγυρική απόρριψη του Σχεδίου Ανάν θα έπρεπε να διαγραφεί οριστικά ό,τι προηγήθηκε και να επανατοποθετήσει το Κυπριακό στη βάση ενός αντικατοχικού απελευθερωτικού αγώνα με ενότητα σκοπού και δράσης.

Εξακολουθούν μερικοί να ομνύουν πίστη στην ούτω καλούμενη «Διζωνική, Δικοινοτική Ομοσπονδία (Δ.Δ.Ο.)» όταν το κατεχόμενο τμήμα της Κύπρου έχει πλήρως εκτουρκιστεί και καταστεί νομός-επαρχία της Τουρκίας και τώρα

βρίσκεται σε προκεχωρημένο στάδιο η ισλαμοποίησή του.

Ταυτόχρονα, η «πέμπτη φάλαγγα» στις ελεύθερες περιοχές, αποτελούμενη από γραικύλους τουρκοπροσκυνημένους, αγγλόδουλους και άλλους εθνικώς

ασπόνδυλους και ξενοκίνητους επιχειρεί τον αφελληνισμό των ελεύθερων

περιοχών με ποικίλους τρόπους, επιχειρώντας, μάλιστα, να επιρρίπτει ευθύνες για όλα στη δική μας πλευρά για τη μη επίλυση του Κυπριακού. Αφήνουν, δηλαδή, την Τουρκία στο απυρόβλητο και συστηματικά την απενοχοποιούν.

Ανέλαβαν πρόσφατα και εκστρατεία να μας διαφωτίσουν τι εστί Δ.Δ.Ο., ως εάν μας θεωρούν «κούελλους» και «ζοππόβορτους» (ως συνήθιζε να λέει ο αείμνηστος Θεμιστοκλής Δέρβης), χωρίς να αναφέρουν σε ποιο άλλο σύνταγμα χώρας υπάρχει Δ.Δ.Ο., όταν μάλιστα όλες οι διεθνικές και πολυεθνικές

ομοσπονδίες διελύθησαν στα εξ ων συνετέθησαν, μερικές μάλιστα μέσα σε

ποταμούς αίματος (π.χ. η Γιουγκοσλαβία), με εξαίρεση το «βελούδινο

διαζύγιο» της Τσεχοσλοβακίας.

Όμως, οι λογής-λογής «τουρκοπροσκυνημένοι» δεν θα περάσουν. Η Κύπρος πολλούς αφέντες άλλαξε, δεν άλλαξε καρδιά. Ματαιοπονούν, λοιπόν, οι γραικύλοι.

Υ.Γ. Γραικύλος: Έλληνας που είναι ανάξιος της εθνικής του παραδόσεως, ο ξεπεσμένος, ο παρηκμασμένος Έλληνας, συνήθως ο δουλοπρεπής προς τους ξένους.

*Πρώην συνδικαλιστής