Η τουρκοδιζωνική είναι η διά της υπογραφής μας σίγουρη κατάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας

Γιατί ο Μακάριος, ο Κυπριανού, ο Βασιλείου, ο Κληρίδης, ο Τάσσος, ο Χριστόφιας και ο Αναστασιάδης δεν κατάφεραν να λύσουν το Κυπριακό; Η απάντηση είναι απλή στην τραγική εκτύλιξη της ωμής πραγματικότητας, την οποία ΟΛΟΙ οι ηγέτες του τόπου αρνούνται να αντιμετωπίσουν: Η Τουρκία δεν θέλει λύση! Αντίθετα, απαιτεί την κατάλυση και εξαφάνιση της Κυπριακής Δημοκρατίας ως υποκείμενο του Διεθνούς Δικαίου, τον πλήρη έλεγχο της νήσου και την αρπαγή των υδρογονανθράκων της.

Ξανά προς ανιστόρητους, ημιμαθείς και πανάσχετους: Η Τουρκία από το 1956, διά των γνωστών εκθέσεων του Νιχάτ Ερίμ (Νοέμβριος-Δεκέμβριος) ξεκαθάρισε και έκτοτε με επιμονή και συνέπεια υλοποιεί τους, κατ’ εναντίον της Κύπρου και της Κυπριακής Δημοκρατίας, στόχους της. Χουντικοί, κεντρώοι, σοσιαλιστές (ο σοσιαλιστής Ετζεβίτ εξαπέλυσε την τουρκική εισβολή στην Κύπρο), δεξιοί, κεμαλιστές, όλοι εμμένουν αδιατάρακτα στους από 63 ετών τεθέντες κατακτητικούς στόχους.

Το 2003, ο Ταγίπ Ερντογάν ανέλαβε Πρωθυπουργός της Τουρκίας. Ο μέντορας και σύμβουλός του, μετέπειτα Υπουργός Εξωτερικών και Πρωθυπουργός, Νταβούτογλου, στο γνωστό βιβλίο του: «Στρατηγικό Βάθος. Η διεθνής θέση της Τουρκίας», κωδικοποίησε με ακραία λεπτομέρεια τους επεκτατικούς στόχους της χώρας, ιδιαίτερα κατά της Ελλάδος και της Κυπριακής Δημοκρατίας. Ήδη, ο σουλτάνος, με αμείωτη επιθετικότητα υλοποιεί όσα σχεδόν καθημερινά εξαγγέλλει κατά του Ελληνισμού.

Στις 23 Ιουνίου 2014, ο ΥπΕξ της Τουρκίας, Τσαβούσογλου, με εξ 105 σελίδων επίσημο έγγραφο (κατά την 52η σύνοδο του Συμβουλίου Σύνδεσης ΕΕ-Τουρκίας-Λουξεμβούργου), χαρακτήριζε την Κυπριακή Δημοκρατία ως «εκλιπούσα». Έκτοτε, η Άγκυρα και οι εδώ πράκτορες της κατοχής, Τ/κ ηγέτες, μηρυκάζουν την ίδια ηλιθιότητα.

Σε αυτήν την τουρκική αθλιότητα, δυστυχώς, συνηγορεί και ο Πρόεδρος Αναστασιάδης. Πώς; Διά της αποδοχής, την 1η Δεκεμβρίου 2016, της τουρκικής διαχρονικής απαίτησης για πενταμερή, την οποία ΟΛΟΙ οι προκάτοχοί του ορθά απέρριπταν. Στις 20.12.2016, ο πρέσβης, Τάσος Τζιωνής, σε άρθρο του με τίτλο: «Η κατά την Τουρκία ‘εκλιπούσα Κυπριακή Δημοκρατία’», με εμβρίθεια και τεκμηριωμένη ανάλυση-απάντηση στον τουρκικό ισχυρισμό περί «εκλιπούσας» Κυπριακής Δημοκρατίας, υποστήριξε:

«Είναι πλέον φανερό πως η Συμφωνία που διαμορφώθηκε και συμφωνήθηκε τη νύχτα της 1ης του Δεκέμβρη (2016), στη διάρκεια ενός δείπνου, ανάμεσα στους ‘δύο ηγέτες’, θα αποδειχθεί μεγάλης ιστορικής σημασίας γιατί, αν εφαρμοστεί ως ανακοινώθηκε και όπως προδιαγράφεται, και οδηγήσει σε συμφωνία, η οποία δεν θα παρεμποδιστεί ή ανατραπεί από δημοψήφισμα (αναλόγως του χρόνου που θα «πέσουν» οι υπογραφές), θα σημάνει το τέλος της Κυπριακής Δημοκρατίας• το δε μέλλον άδηλον».

Τις τελευταίες ημέρες γίναμε μάρτυρες μιας τραγικά γελοιώδους πλην φρενιτιώδους επιμονής εκ μέρους του Προέδρου, του ΥπΕξ, του Κυβ. Εκπροσώπου και του προέδρου του ΔΗΣΥ σε λύση διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας. Σε τέτοιο σημείο έφτασε ο παροξυσμός τους (με ευεξήγητη σιωπή του ΑΚΕΛ), ώστε προσπαθούν απεγνωσμένα να πείσουν ότι η αγγλοτουρκοδιζωνική τους είναι πλέον το σωσίβιο για λειτουργική και βιώσιμη, δημοκρατική και ευρωπαϊκή λύση στο Κυπριακό.

Παρατηρείται, όμως, το απίστευτο και σχιζοφρενικό: Στην ομιλία του ενώπιον της Γεν. Συνέλευσης του ΟΗΕ (26.9.2019), ο Πρόεδρος κατήγγειλε την τουρκική εισβολή και κατοχή του 44% της κυπριακής ΑΟΖ και την επέκταση του Αττίλα στην ξηρά, στιγμάτισε τις παράνομες τουρκικές ενέργειες, αλλά… Την ίδια στιγμή κυριολεκτικά ξελιγώθηκε να επαναρχίσουν συνομιλίες «από εκεί που σταμάτησαν στο Crans Montana», με τη συνομολόγηση των λεγόμενων όρων αναφοράς.

Ποιοι είναι αυτοί; Είναι η ολέθρια Κοινή Δήλωση Αναστασιάδη-Έρογλου (11.2.2014), διά της οποίας εξαφανίζεται η «μετεξέλιξη της Κυπριακής Δημοκρατίας». Στην παρ. 4. αναφέρεται ρητά: «Η ενωμένη κυπριακή ομοσπονδία θα προκύψει από τη λύση μετά την έγκριση της διευθέτησης σε χωριστά ταυτόχρονα δημοψηφίσματα». Είναι οι ολέθριες συγκλίσεις που επιτεύχθηκαν στις συνομιλίες στο Crans Montana. Και τέλος, το εξ 6 σημείων πλαίσιο Γκουτέρες της 30ής Ιουνίου 2017 (όπως επέμενε ο κατοχικός Ακιντζί), το οποίο για δύο χρόνια ο Ν. Αναστασιάδης, ψευδόμενος, απέρριπτε διαρρήδην.

Είναι εμφανές ακόμα και σε διανοητικά καθυστερημένους ότι, αν ο Πρόεδρος μεταβεί ξανά σε συνομιλίες, πρώτον, δεν θα πάει με ένα πιστολάκι στον κρόταφο, αλλά με ολόκληρο τον τουρκικό στόλο και τον Αττίλα. Δεύτερον, οι επαχθείς όροι τους οποίους οι Τούρκοι απαιτούν να ικανοποιηθούν, είναι η ασφαλέστερη συνταγή για την κατάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Τρίτον, ο Πρόεδρος γιατί αρνείται να εξηγήσει ότι η τουρκοδιζωνική ΔΕΝ ταυτίζεται με το Διεθνές Δίκαιο, ούτε με ένα «κανονικό, ευρωπαϊκό και δημοκρατικό κράτος»; Τέταρτον, ενώ απορρίπτει προτεκτορατοποίηση της Κύπρου, διά της πολιτικής του αστοχίας ενισχύει αυτήν την τουρκική αξίωση. Προκαλείται ξανά και δημόσια: Θα τολμήσει με την υπογραφή του να προκαλέσει τον θάνατο και την κατάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας, ενώ γνωρίζει πολύ καλά ότι η τουρκοδιζωνική που ανυμνεί, είναι η σίγουρη μέθοδος για την τουρκοποίηση της Κύπρου και του κυπριακού Ελληνισμού;