Η σημασία των δημοσκοπήσεων στις ΗΠΑ και ο δημοσκοπικός πολιτισμός

Η Εθνική Επιτροπή των Δημοκρατικών ανακοίνωσε πρόσφατα ότι 12 υποψήφιοι πληρούν τα προσόντα για να συμμετέχουν στο debate της 15ης Οκτωβρίου στο Westerville, Ohio. Σε αντίθεση με προηγούμενα debates, όπου τη σκηνή μοιράστηκαν 10 υποψήφιοι σε δύο διαδοχικές νύχτες, τη σκηνή του 4ου debate θα μοιραστούν 12 υποψήφιοι. Αυτό αποτελεί το μεγαλύτερο debate που έγινε ποτέ στις ΗΠΑ σε επίπεδο είτε Δημοκρατικών είτε Ρεπουμπλικανών. Αυτό όμως που χρήζει επισήμανσης είναι ο ρόλος των δημοσκοπήσεων και πώς αυτές συνδράμουν στα debates αλλά και γενικότερα. Για να λάβει ένας υποψήφιος μέρος στα αρχικά debates, δηλαδή αυτά του Ιουνίου και Ιουλίου, θα πρέπει είτε να έχει καταγράψει 1% ή περισσότερο σε τέσσερεις εθνικές ή πολιτειακές δημοσκοπήσεις, ή να έχει λάβει δωρεά από τουλάχιστον 65.000 μοναδικούς δωρητές σε τουλάχιστον 20 πολιτείες. Σε μεταγενέστερα debates τα κριτήρια αυτά γίνονται αυστηρότερα, για παράδειγμα στα debates του Σεπτεμβρίου και Οκτωβρίου. Συγκεκριμένα, ένας υποψήφιος θα πρέπει πλέον είτε να έχει καταγράψει 2% τουλάχιστον σε τέσσερεις εθνικές δημοσκοπήσεις ή σε δημοσκοπήσεις που έχουν διεξαχθεί στις τέσσερεις πολιτείες στις οποίες διεξάγονται οι πρώτες ψηφοφορίες σε επίπεδο προκριματικών. Κάθε δημοσκόπηση θα πρέπει να είχε δημοσιοποιηθεί μεταξύ 28 Ιουνίου και 28 Αυγούστου, δηλαδή ακριβώς πριν από το debate του Σεπτεμβρίου και να έχει χρηματοδοτηθεί από έναν ή περισσότερους οργανισμούς οι οποίοι έχουν εγκριθεί από την Εθνική Επιτροπή των Δημοκρατικών, για παράδειγμα τηλεοπτικά/ραδιοφωνικά/έντυπα ΜΜΕ, Πανεπιστήμια κ.λπ. Οι τέσσερεις επιλέξιμες δημοσκοπήσεις θα πρέπει να έχουν διεξαχθεί από διαφορετικούς οργανισμούς ή, εάν έγιναν από τον ίδιο οργανισμό, πρέπει να έχουν διεξαχθεί σε διαφορετικές περιοχές. Επιπλέον, ένας υποψήφιος θα πρέπει να έχει λάβει δωρεά από τουλάχιστον 130.000 μοναδικούς δωρητές στη διάρκεια των προκριματικών σε τουλάχιστον 20 πολιτείες. Αντιλαμβάνεται κανείς ότι η παρέμβαση των δημοσκοπήσεων με την πιο πάνω μορφή ενδεχομένως να εκλέξει και Πρόεδρο. Απλό παράδειγμα αποτελεί το γεγονός ότι αυτήν τη στιγμή στα προκριματικά των δημοκρατικών οι δημοσκοπήσεις καταγράφουν πρωτοπορία του Joe Biden, πρώην αντιπρόεδρου επί προεδρίας Obama, την ίδια ώρα που φαίνεται η γερουσιαστής της Μασαχουσέτης Elizabeth Warren να έχει καταγράψει άνοδο μετά και το 3ο debate. Σημαντικό όμως είναι το γεγονός ότι οι ίδιες δημοσκοπήσεις δείχνουν τον Biden να είναι το φαβορί να κερδίσει τον Donald Trump εάν περάσει από τα προκριματικά, κάτι που ο ίδιος επικαλείται συνεχώς. Συνεπώς, αυτό το δημοσκοπικό εύρημα και μόνο ενδεχομένως να τον εκλέξει και Πρόεδρο.

Αυτό προφανώς ανοίγει τη συζήτηση του πώς αντιμετωπίζονται οι δημοσκοπήσεις στην Κύπρο την ίδια ώρα που θα πρέπει να σημειωθεί ότι η επιτυχία των δημοσκοπήσεων στην Κύπρο έχει καταγράψει παγκόσμιο ρεκόρ. Τα τελευταία χρόνια οι δημοσκοπήσεις στην Κύπρο καταγράφουν συνεχόμενη επιτυχία σε εθνικό αλλά και σε προσωπικό επίπεδο, κάτι που δεν παρατηρείται σε άλλες χώρες σε τέτοιο μέγεθος. Γενικότερα, τα επιτυχημένα αποτελέσματα τόσο των προεκλογικών δημοσκοπήσεων αλλά και των exit polls απαντούν σε όσους ασκούσαν ή ασκούν κριτική κατά των δημοσκοπήσεων και σαφέστατα δίδουν μια ξεκάθαρη απάντηση σε τυχόν αμφισβητήσεις. Ότι δηλαδή οι δημοσκοπήσεις εξακολουθούν να αποτελούν σημαντικότατο εργαλείο προς χρήση, του οποίου οι τάσεις και εκτιμήσεις μπορούν να καταστούν επικίνδυνα βοηθητικές, εάν όμως κάποιος τις πιστεύει και τις συμβουλεύεται. Παρόλα αυτά, όμως, οι δημοσκοπήσεις δεν τυγχάνουν του απαιτούμενου σεβασμού και αναγνώρισης. Σε αντίθεση λοιπόν με τις ΗΠΑ, θα έλεγε κανείς ότι η Κύπρος έχει να διανύσει αρκετά μέχρι να αποκτήσει τον απαιτούμενο δημοσκοπικό πολιτισμό.

*Εκλογικός Αναλυτής