Ο τόπος τουρκοποιείται και αυτοί επιδίδονται σε ξέπλυμα και συγκάλυψη των πομπών τους

Ο τόπος οδηγείται προς τουρκοποίηση. Όμως κομματικοί, πολιτικοί συν μια αδίστακτη οικονομική ελίτ ασχολούνται με το πλύσιμο, το στέγνωμα και την απόλαυση εκατομμυρίων από τα «χρυσά διαβατήρια» της διαπλοκής, της μίζας και της αρπαχτής με συγκάλυψη των πομπών και των εξαρτήσεών τους. Και η κυπριακή γαία, πυρί μιχθήτω!

Δείτε τους! Ως νεαροί μολοσσοί αλληλοδάκνωνται και αλληλοβρίζονται. Για πολλοστή φορά είμαστε μάρτυρες ενός ξετσίπωτου θεάτρου πολιτικού και κομματικού παραλογισμού αλλά επενδυμένου, ξανά, με την Αβερώφεια επίκληση ενός δήθεν «πολιτικού ρεαλισμού». Και επαυξημένου με την τουρκολαγνεία ενός ΑΚΕΛ, που κατήντησε το αντηχείο της τουρκικής πολιτικής κατά της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Στη μέση, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, ο οποίος καθημερινά ομνύει, τάχα, σεβασμό στο ΟΧΙ του 76% αλλά… Με Αναν-ική επιμονή συζητά στη βάση και στις πρόνοιες εκείνου του απορριφθέντος ανοσιουργήματος, για να επιβάλει την αγγλοτουρκοδιζωνική τερατουργία. Κατάντημα μιας ανεπαρκούς ηγεσίας;

Χειρότερα! Είναι η οδυνηρή τεκμηρίωση της τραγωδίας του κυπριακού Ελληνισμού, που δεν ευτύχησε ακόμα να έχει ηγέτες άξιους των απαιτήσεων της δούλης πατρίδας και ικανούς να αντιμετωπίσουν την επερχόμενη τουρκοποίηση του τόπου. Τώρα, Κυβέρνηση και ΔΗΣΑΚΕΛ έχουν άλλες έγνοιες: Να συγκαλύψουν τις πομπές τους, τις συναλλαγές και τις βρομιές τους με αφορμή, ξανά, τα «χρυσά διαβατήρια».

Γιατί άνοιξε ξανά αυτό το δυσώδες απόστημα; Να υποθέσουμε ότι πρόκειται για ενέργεια αποπροσανατολισμού αλλά με ευδιάκριτους εκβιασμούς ώστε ο ευάλωτος, πολλαπλώς, Αναστασιάδης να συρθεί σε νέες συνομιλίες, ενώ η Κύπρος υφίσταται τρίτον Αττίλα, πολιορκείται από τον τουρκικό στόλο, κατέχεται μέγα τμήμα της ΑΟΖ της και εκβιάζεται να αποδεχτεί λύση τουρκικών προδιαγραφών;

Είναι εμφανές ότι η Κύπρος διέρχεται περίοδο περισσότερο κρίσιμη και επικίνδυνη από εκείνην του 1974. Ποιοι σύρουν κυριολεκτικά τον τόπο προς υποδούλωση και μετατροπή του σε τουρκικό προτεκτοράτο; Πέρα από μιαν αδίστακτη οικονομική-επιχειρηματική ελίτ είναι, πρώτον, ο Ν. Αναστασιάδης. Τους τελευταίους μήνες, προς τιμήν του, έδωσε την εντύπωση – και το είπε πολλές φορές – ότι δεν πρόκειται να δεχθεί λύση που να καθιστά τον κυπριακό Ελληνισμό προτεκτοράτο στην Τουρκία.

Όμως φαίνεται πως, οι όποιες αντιστάσεις του λυγίζουν κάτω από τους εκβιασμούς και την πίεση του διδύμου Αβέρωφ Νεοφύτου - Άντρου Κυπριανού. ΔΗΣΥ και ΑΚΕΛ ανέκαθεν επιμένουν από κοινού σε μιαν ολέθρια πολιτική: Επιβολή της αγγλοτουρκικής διζωνικής τερατουργίας. Ο Αβέρωφ καθημερινά ψαλμωδεί σε όλους τους τόνους: «Δεν υπάρχει άλλη επιλογή, παρά η διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία».

Ως γνήσιος, καθαρόαιμος ναινέκος, επιμένει ανένδοτα στη διζωνική, την οποία ο κυπριακός Ελληνισμός και το 80% των Συναγερμικών απέρριψαν και ενταφίασαν με το ηχηρό ΟΧΙ, στις 24 Απριλίου 2004. Στην πραγματικότητα, ο Αβέρωφ προειδοποιεί ωμά και εξ αυτού εκβιάζει τον Αναστασιάδη να μην παρεκκλίνει από αναληφθείσες δεσμεύσεις τους…

Από την άλλη, ο ΓΓ του ΑΚΕΛ, από την επομένη του ναυαγίου στο Crans Montana, υπαιτιότητι των Τούρκων, δεν σταμάτησε ούτε μια μέρα να κατηγορεί τον Πρόεδρο ότι παρεκκλίνει από τα σημεία Γκουτέρες, ότι παραγνωρίζει τις συγκλίσεις Χριστόφια-Ταλάτ και ότι θέτει απαράδεκτες προϋποθέσεις. Ο Άντρος κατηγορεί τον Πρόεδρο ότι άλλα λέγει ιδιαιτέρως σε ξένους ή και ντόπιους συνομιλητές του και τελείως διαφορετικά ανάλογα με το ακροατήριο.

Ο ΓΓ του ΑΚΕΛ κατηγορεί ακόμα τον Αναστασιάδη ότι δεν κάνει όσα πρέπει, ότι θέτει συνεχώς όρους και ότι με τις αμφιταλαντεύσεις του οδηγεί τον τόπο στη διχοτόμηση. Είναι προφανές ότι δεν έχει μελετήσει ούτε Νιχάτ Ερίμ ούτε Νταβούτογλου ούτε, προπάντων, ακούει τι ο φίλος του Τσαβούσογλου και όλη η ηγεσία της Τουρκίας εξαγγέλλουν και υλοποιούν κατά της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Σε σημείο που ο Ν. Αναστασιάδης να εκμανεί και να υπενθυμίσει στο ΑΚΕΛ ότι εκπροσωπεί και Ελληνοκύπριους. Ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι της θεατρικής αντιπαράθεσης μεταξύ Προέδρου-ΔΗΣΥ, από τη μια, και ΑΚΕΛ από την άλλη. Στην πράξη, και οι τρεις συμπλέουν και στοχεύουν προς την ίδια καταστροφική κατεύθυνση:

Επιμένουν στην επιβολή της αγγλοτουρκικής διζωνικής τερατουργίας. Με αφορμή τα «χρυσά διαβατήρια», που διασύρουν ξανά διεθνώς την Κύπρο, ο ΔΗΣΥ υποδεικνύει στο ΑΚΕΛ ότι «σήμερα ψάχνει για πλυντήριο ευθυνών. Καλά κάνει, όμως, να μην ξεχνά πως το στεγνωτήριο των δικών του ευθυνών, δεν δουλεύει και δεν τις στεγνώνει», επισημαίνει ειρωνικά.

Όλη αυτή η τοξικότατη περιρρέουσα ατμόσφαιρα παρατηρείται σε μια περίοδο κατά την οποία η πολιτική ηγεσία όφειλε να ενωθεί και με συγκροτημένη στρατηγική να αντιμετωπίσει την τουρκική επιθετικότητα. Αλλά τι; Ο μεν Πρόεδρος και ο ΔΗΣΑΚΕΛ ηγούνται της επιχείρησης υποταγής και παράδοσης της Κύπρου σε μια νέα τουρκοκρατία μέσω της αγγλοτουρκοδιζωνικής ομοσπονδίας, αφού πρώτα ξεπουλήσουν τον τόπο σε ξένους επενδυτές.

Η δε ανύπαρκτη και ανεπαρκής αντιπολίτευση απλώς υποτονθορύζει κάποιες ιδέες, ανίκανη να αντιμετωπίσει την τριμερή Αναστασιάδεια, ΔΗΣΑΚΕΛική λαίλαπα και θεομηνία. Ο τόπος οδηγείται προς τουρκοποίηση. Όμως κομματικοί, πολιτικοί συν μια αδίστακτη οικονομική ελίτ ασχολούνται με το πλύσιμο, το στέγνωμα και την απόλαυση εκατομμυρίων από τα «χρυσά διαβατήρια» της διαπλοκής, της μίζας και της αρπαχτής με συγκάλυψη των πομπών και των εξαρτήσεών τους. Και η κυπριακή γαία, πυρί μιχθήτω!