Ποια… ακούνητα στρατιωτάκια!

Πρέπει όλοι να έχετε παρακολουθήσει το video από το περιστατικό με την παρέμβαση των 10 "μαθητριών", στην παρέλαση στην Ν. Φιλαδέλφεια, στους εορτασμούς για την 28η Οκτωβρίου 1940.

Τι να πει κανείς; Διάβασα την επιστολή τους, με την οποία επεξηγούν την πράξη τους αυτή. Εκνευρίστηκα τόσο, που μου ανέβηκε η πίεση!.. Και τι γράφουν οι... αντιμιλιταρίστριες αυτές δεσποινίδες;

Θα σχολιάσω ένα μέρος από τις ανοητολογίες που έγραψαν. Αναφέρονται, μεταξύ άλλων, σε ακούνητα -μέρα ή νύχτα- αλλά και σε κουρδισμένα στρατιωτάκια...

Και θα απαντήσω, όπως εγώ το νιώθω. Η λέξη: ακούνητα (ακίνητα) στρατιωτάκια θα μπορούσε να παραπέμπει στους δύο ευσταλείς, με ωραίο παράστημα, λεβέντες ευζώνους της Προεδρικής Φρουράς, εκεί στο μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη, στην πλατεία Συντάγματος. Ζώντας στην Αθήνα για 3 δεκαετίες, θυμάμαι, έπαιρνα το μακαριστό παιδάκι μου, τον Μανώλη μου, από το χεράκι, και πηγαίναμε να καμαρώσουμε τον υπέροχο εκείνο βηματισμό τους κατά την αλλαγή φρουράς. Σίγουρα θα τους έχετε δει, φίλοι μου, συν-Κύπριοι, σε επισκέψεις σας στην ελληνική πρωτεύουσα. Θα προσέξατε και τον ήχο που δημιουργείται από τα τσαρούχια τους, όταν βαδίζουν καμαρωτοί. Σημειώστε ότι, το κάθε τσαρούχι έχει περί τα 50 καρφιά από κάτω και ζυγίζει περί τα 3 κιλά!..

Αυτά είναι τα... ακούνητα στρατιωτάκια, κυρίες μου; Που στέκουν μέσα στο κρύο, τον χειμώνα, και σκάνε από τη ζέστη το καλοκαίρι, τιμώντας τον απανταχού πεσόντα ήρωα Έλληνα φαντάρο; Που θυσιάστηκε, για να είστε εσείς σήμερα ελεύθερες να τον διακωμωδείτε; Σαν δεν ντρέπεστε!..

Μιλάτε στην επιστολή σας και για κουρδισμένα στρατιωτάκια. Εκφράζοντας την αντίθεσή σας στον μιλιταρισμό!.. Χα! Αναφέρεστε, πιο κάτω, σε στρατούς που κάνουν βομβαρδισμούς, πολέμους και επεμβάσεις!

Έτσι θα χαρακτηρίσουμε τον Έλληνα φαντάρο, που με αυτοθυσία και θάρρος αμύνθηκε κατά του φασισμού και του ναζισμού στα χιονισμένα βουνά της Πίνδου και στα οχυρά Ρούπελ και Ιστίνμπεη, εκεί πάνω στο παγωμένο Σιδηρόκαστρο το 1941; Κουρδισμένο στρατιωτάκι; Έλεος!..

Και δεν περιορίζεστε σε αυτά. Ως "έξυπνες" και ψαγμένες, τρομάρα σας, αναφέρεστε και στον Άγγλο κωμωδιογράφο (;) John Cleese και στους Monty Python!.. Μη παραλείποντας να διερωτηθείτε: "Τι κοινό μπορεί να έχει ο μιλιταρισμός -που εκφράζεται με παρελάσεις- με την ιδέα της ελευθερίας;". Ε, να σας απαντήσω, με το γνωστό, που χρησιμοποιούν οι Ελλαδίτες αδελφοί: "Το μυαλό σας και μια λίρα και του μπογιατζή ο κόπανος"!

Τι να πει κανείς; Θα συμφωνήσω με τον δήμαρχο της Ν. Φιλαδέλφειας, τον εξαίρετο ηθοποιό, Γιάννη Βούρο, που χαρακτήρισε γελοία την ενέργειά σας αυτή.

Και θα κλείσω με μια φράση που, ως αγγλομαθείς που είστε, χρησιμοποιείτε, επίσης, στην επεξηγηματική επιστολή σας. Λέτε: "Με τον ρυθμό του silly walk, εκφράζουμε τη διαφωνία μας στη διεξαγωγή παρελάσεων, κ.λπ!..".

Ε, όσοι σας παρακολούθησαν, αντελήφθησαν ποιος είναι... silly και ποιος όχι!..

Περαστικά σας!..

*Συνταξιούχος εκπαιδευτικός Αγγλικών