Κυπριακό

Και τώρα ντέρμπι με διαιτητή τον Γκουτέρες

Στο Βερολίνο βρίσκεται από σήμερα ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας και όλα τα βλέμματα είναι στραμμένα στην αυριανή τριμερή συνάντηση με Ακιντζί – Γκουτέρες. Όλα στον αέρα, μικρές προσδοκίες, πολλά τα ρίσκα

Κρίσιμη, από κάθε άποψη, για την περαιτέρω πορεία του Κυπριακού θεωρείται η αυριανή κοινή συνάντηση του Προέδρου Αναστασιάδη με τον Μουσταφά Ακιντζί υπό τον Γ.Γ. του ΟΗΕ, Αντόνιο Γκουτέρες, στο Βερολίνο.

Μία τριμερής συνάντηση, συνέχεια προηγούμενων είτε κατ’ ιδίαν είτε εκ του σύνεγγυς συναντήσεων, που είτε θα επιβεβαιώσει τα προβλήματα είτε θα δώσει ώθηση στις εξελίξεις, με πιθανές, όμως, παράπλευρες απώλειες.

Τούτων δεδομένων θα πρέπει να επισημανθεί ότι με την Τουρκία αμετακίνητη στις αδιάλλακτες και απαράδεκτες θέσεις της και τον Μουσταφά Ακιντζί να το παίζει σε μεγάλο βαθμό «πειθαρχημένος μαθητής», ενδεχόμενη αποφασιστικότητα του Αντόνιο Γκουτέρες να βοηθήσει θα σημαίνει ταυτόχρονα και συγκεκαλυμμένη διαιτησία. Με την ε/κ πλευρά να είναι και σε αυτήν την περίπτωση η πιο ευάλωτη και υποψήφιο θύμα για νέα υποχώρηση. Και όλα αυτά, για τους λεγόμενους όρους αναφοράς τους οποίους ζήτησε ο Γενικός Γραμματέας «προ αμνημονεύτων χρόνων» και τους οποίους η ε/κ πλευρά ανήγαγε, ορθώς ή λανθασμένα, σε σημαία πολιτικής.

Θέλει τσαγανό…

Είναι δεδομένο, όσα και αν λέγονται περί του αντιθέτου, ότι το αυριανό κοινό δείπνο θα είναι δύσκολο. Ανήγαγαν μεν αυτό ως «διαδικαστικού χαρακτήρα συζήτηση για τα επόμενα βήματα», μα ένας γνώστης του Κυπριακού δεν μπορεί να αμφιβάλλει ότι η εμπλοκή του Γενικού Γραμματέα ίσως κρύβει εκπλήξεις.

Ως προς τούτο, λοιπόν, χρειάζεται μεν αποφασιστικότητα που δεν θα εξαντλείται, όμως, σε υποβοήθηση της διαδικασίας στο πλαίσιο της δεδομένης πάντα βούλησης της ε/κ πλευράς για συνομιλίες. Αλλά και αποφασιστικότητα, ακόμη και ενώπιον του Γενικού Γραμματέα να κτυπήσει το χέρι στο τραπέζι και να κόψει κάθε συζήτηση για εκ των προτέρων δεσμεύσεις σε επιμέρους θέματα της ουσίας του Κυπριακού, π.χ. πολιτική ισότητα και αποτελεσματική συμμετοχή.

Ό,τι γράφεται, δεν ξεγράφεται και οποιαδήποτε μετακίνηση από την, δημοσίως επαναληφθείσα, πολλάκις, θέση, ότι δεν μπορεί να προκαταβάλλεται το αποτέλεσμα της διαπραγμάτευσης, θα συνιστά ήττα.

Ασπίδα της ε/κ πλευράς θα πρέπει να είναι το πλαίσιο του Γενικού Γραμματέα, όπως αυτό ξεδιπλώθηκε από τον ίδιο στο Κραν Μοντανά. Ακόμη και αν ο ίδιος το έχει εν μέρει ξεχάσει ή βάλει στο ράφι. Η εμμονή και επιμονή σε εκείνες της έξι παραμέτρους που ο ίδιος έθεσε οικοδομεί μια επαρκή, σε πρώτο χρόνο, ασπίδα για αποφυγή της περαιτέρω επιδείνωσης της διαπραγματευτικής θέσης της Κυπριακής Δημοκρατίας. Και λέμε σε πρώτο χρόνο, γιατί, αν και εφόσον υπάρξουν επί του πλαισίου νέες διαπραγματεύσεις, θα πρέπει η Λευκωσία να κάνει το παν για βελτίωση των παραμέτρων του που ενέχουν αρνητικά στοιχεία, με πρώτο και κρισιμότερο το ζήτημα των δύο τάξεων περιουσιών.

Αντεπίθεση διαρκείας…

Την ίδια ώρα, βεβαίως, θα πρέπει κάποιος να είναι αφελής αν πιστεύει ότι στο αυριανό δείπνο δεν θα εγερθεί, από τη στιγμή, μάλιστα, που είναι ανοικτής ατζέντας συζήτηση, το θέμα του φυσικού αερίου. Πολλώ δε μάλλον από τη στιγμή που το ζήτημα απασχόλησε και τα σημειώματα των Αναστασιάδη – Ακιντζί στο Συμβούλιο Ασφαλείας και που συντηρείται στην επικαιρότητα λόγω των τουρκικών προκλήσεων.

Σε αυτό, λοιπόν, το σημείο είναι που θα κριθεί, ίσως αυστηρότερα, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, που καλείται να θέσει το θέμα στην ορθή του διάσταση. Να το αποσυνδέσει, δηλαδή, από το Κυπριακό και να επαναφέρει τον κατοχικό ηγέτη σε τάξη, ενώπιον του Γενικού Γραμματέα. Ομοίως, θα πρέπει, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, να πείσει τον Αντόνιο Γκουτέρες ότι το ζήτημα του φυσικού πλούτου δεν ήταν ποτέ διαφωνία, αφού καλύφθηκε από τις απαραίτητες συγκλίσεις και οι παράνομες γεωτρήσεις δεν αποτελούν παρά επιθετική ενέργεια που δεν επιτρέπει σε καμία περίπτωση σοβαρή σκέψη για ουσιώδεις διαπραγματεύσεις.

Έχει την ευθύνη…

Μπορεί η παρέμβασή του να γίνεται υπό την αποστολή καλών υπηρεσιών, γεγονός που σε μεγάλο βαθμό δεν επιτρέπει τον καταλογισμό ευθυνών, ωστόσο ο κ. Γκουτέρες, έστω και καθυστερημένα, θα πρέπει αύριο να βάλει τον δάκτυλον εις τον τύπον των ήλων. Με την έννοια πως θα πρέπει ως θεματοφύλακας της αποστολής καλών υπηρεσιών να υποδείξει πως οι πλευρές, αν θέλουν συνέχιση των συνομιλιών, θα πρέπει να κινούνται στο πλαίσιο που ο ίδιος έθεσε και αποδέχθηκαν, αλλά και να διορθώσει τα… λάθη. Δηλαδή, να υποδείξει στον κ. Ακιντζί ότι εκείνο που ζητεί εκ των προτέρων καλύπτεται επαρκώς από τις παραμέτρους του και δεν μπορεί να τυγχάνει παρερμηνείας. Δηλαδή στην αποτελεσματική συμμετοχή, όχι όμως σε οριζόντιο δικαίωμα μιας θετικής ψήφου. Μόνον εκεί και όπου πλήττονται ζωτικά συμφέροντα, όπως ο ίδιος είχε πει στο Κραν Μοντανά, και με την προϋπόθεση σύστασης αποτελεσματικού μηχανισμού επίλυσης πιθανών αδιεξόδων. Βεβαίως, ουδείς πρέπει να αμφιβάλλει ότι σε μια τέτοια θετική εξέλιξη θα πρέπει και ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας να επανέλθει στη δέσμευση για τον τρόπο απόφασης του Υπουργικού Συμβουλίου, που έδειξε να αναιρεί με σειρά δημοσίων τοποθετήσεών του.

Σε κάθε περίπτωση, η ευθύνη βαραίνει τον επικεφαλής του Διεθνούς Οργανισμού, ο οποίος θα πρέπει να αντιληφθεί ότι διά της σιωπής του αναπαράγει τις λεκτικές αντιπαραθέσεις και τροφοδοτεί αυτό που ο ίδιος στηλιτεύει στην έκθεσή του. Την αρνητική ρητορική. Ες αύριον, λοιπόν, τα σπουδαία.