Ο εκφυλισμός της κατοχής και η αυτοενοχοποίηση των κυπριακών κυβερνήσεων

H τουρκική ανάμειξη στο κυπριακό πρόβλημα ξεκίνησε πριν από το τέλος του αγώνα της ΕΟΚΑ και θα μπορούσαν να τεθούν τα ακόλουθα σημεία-σταθμοί.

1 Εκθέσεις Νιχάτ Ερίμ, 1956, για τον ολοκληρωτικό έλεγχο της Κύπρου.

2 Εφαρμογή του Σχεδίου Ανάκτησης Κύπρου, εξοπλισμός και εκπαίδευση Τουρκοκυπρίων (ΤΚ) από την Τουρκία από το 1956, όπως αναλυτικά τα περιγράφει με ονόματα στο βιβλίο του, με τίτλο IN REALITY NO ONE WAS ASLEEP, ο υπεύθυνος αξιωματικός Ισμαήλ Τάνσου.

3 Δράση Κεμάλ Γιαμάκ, διαδόχου του Ισμαήλ Τάνσου στο Γραφείο Ειδικού Πολέμου το 1966, συγγραφέα του βιβλίου με τίτλο «Ίχνη που Έμειναν στη Σκιά και Εμείς που Επισκιαστήκαμε» (2006). Ο στρατηγός Κεμάλ-Γιαμάκ μεθόδευσε την υλοποίηση του υπολοίπου σχεδίου «Ανάκτησης Κύπρου», κυρίως την επιτυχία της εισβολής του 1974.

4 Δημιουργία τ/κ οργάνωσης Βουλκάν.

5 Δημιουργία τ/κ τρομοκρατικής οργάνωσης ΤΜΤ, με τοποθετήσεις βομβών, δολοφονίες και άλλα εγκλήματα.

6 Τ/κ ανταρσία τον Δεκέμβριο 1963 και αποχώρηση όλων των ΤΚ από τους θεσμούς της Κυπριακής Δημοκρατίας.

7 Σταδιακός αυτοεγκλεισμός των ΤΚ στους θύλακες ύστερα από εντολές της Άγκυρας προς τον Ραούφ Ντενκτάς (οι ΤΚ δεν καταβάλλουν καμιά υποχρέωσή τους προς την ΚΔ, ήτοι φόρους, διάφορες άδειες κ.λπ).

8 Επιχειρήσεις 1964, βομβαρδισμοί Τηλλυρίας.

9 1967 Προκλήσεις ΤΚ και γεγονότα Κοφίνου με επακόλουθο την ανάκληση της Ελληνικής Μεραρχίας από την Κύπρο με πλήρη αποδυνάμωση της άμυνας του νησιού.

10 Τουρκική εισβολή Ιουλίου - Αυγούστου 1974 και εγκλήματα τουρκικού στρατού και Τουρκοκυπρίων (αιχμαλωσία, βασανισμοί, βιασμοί, εν ψυχρώ δολοφονίες, ληστείες, χρήση περιουσιών Ελλήνων, εποικισμός και άλλα πολλά).

11 1983 Ανακήρυξη του ψευδοκράτους.

12 Μη αναγνώριση του ψευδοκράτους από τον ΟΗΕ.

13 Μη τήρηση των ψηφισμάτων του ΣΑ και της Ολομέλειας του ΟΗΕ, καθώς και άλλων συμφωνιών όπως της Τρίτης Βιέννης, όπως και αποφάσεων της ΕΕ για την Κύπρο, από την Τουρκία και το ψευδοκράτος.

14 Παραβιάσεις από τις Τουρκικές Ένοπλες Δυνάμεις στη Νεκρή Ζώνη, στην ΑΟΖ και στον εναέριο χώρο της ΚΔ, με πειρατικές ενέργειες και κλοπές από Έλληνες αγρότες στη Νεκρή Ζώνη.

14 Συνεχείς παραβιάσεις στα χωρικά ύδατα και στην ΑΟΖ της ΚΔ με έρευνες και γεωτρήσεις για ανεύρεση υδρογονανθράκων, κατά παράβαση της Συμφωνίας για το Δίκαιο της Θάλασσας.

Κατόπιν όλων των επιγραμματικά αναφερθέντων σταθμών στην ιστορία των 65 τελευταίων χρόνων του Κυπριακού, είναι αξιοπερίεργον αλλά παράλληλα και μνημείο ανικανότητας όλων σχεδόν των πολιτικών και κρατικών αξιωματούχων της ΚΔ, πώς έφθασε σήμερα η ΚΔ να έχει εξουδετερώσει αφ’ εαυτής όλα τα υπέρ της ψηφίσματα του ΣΑ και της Ολομέλειας του ΟΗΕ, της ΕΕ και άλλων διεθνών οργανισμών και να συζητά για μια λύση που στερείται των βασικών χαρακτηριστικών ενός στοιχειώδους δημοκρατικού κράτους με αποδοχή και νομιμοποίηση εγκλημάτων πολέμου, με ισότητα του 18% με το 82%, αποδοχή των τετελεσμένων της εισβολής, αποδοχή εποίκων, τη στιγμή μάλιστα που η Τουρκία παραβιάζει την ΑΟΖ με έρευνες και γεωτρήσεις για ανεύρεση υδρογονανθράκων. Πού πήγαν οι δηλώσεις της ελληνικής πλευράς για επανέναρξη των συνομιλιών μετά την αποχώρηση από την ΑΟΖ της ΚΔ των τουρκικών ερευνητικών πλοίων;

Δυστυχώς, αναλύοντας τα παραπάνω, αποδεικνύεται περίτρανα ότι κατάφεραν οι Έλληνες Κύπριοι πολιτικοί να είναι σε θέση αμυντική, αυτοενοχοποίησης και συνεχώς απολογητική, κλασική περίπτωση χαμένων και ανίκανων να διαχειριστούν τα νομικά όπλα που έχουν στα χέρια τους. Με δυο λέξεις, ΦΟΒΙΚΑ ΣΥΝΔΡΟΜΑ.

Ένα πολύ μεγάλο ερωτηματικό, που θα εκπλήξει πολύ αρνητικά τις χώρες μέλη της ΕΕ, είναι η χλιαρή και επιπόλαιη στάση που τηρούν οι θεσμοί της ΕΕ για την εφαρμογή του ευρωπαϊκού κεκτημένου στους Τούρκους κατοίκους της ΚΔ και η δυνατότητα της Τουρκίας μέσω του τρόπου λήψης αποφάσεων στο νέο κράτος που θα δημιουργηθεί στη θέση της ΚΔ και η οποία θα δύναται να επηρεάζει τις αποφάσεις της ΕΕ και θα στερεί στο νέο κράτος την άσκηση μιας ανεξάρτητης και κυρίαρχης εξωτερικής πολιτικής.

Το χειρότερον όλων, όμως, είναι ότι η Τουρκία, σε πολλά από τα σχέδιά της αλλά και στη λύση του τύπου της Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας, που επιδιώκει, βρίσκει διαπρύσιους υποστηρικτές από πολλά πολιτικά κόμματα της ΚΔ με προεξάρχοντα το ΑΚΕΛ και τον ΔΗΣΥ, τα οποία ασκούν συνεχώς πιέσεις στον Πρόεδρο της ΚΔ για περαιτέρω υποχωρήσεις και τραβούν το χαλί κάτω από τα πόδια του με παράλληλες διακηρύξεις για υποστήριξη της θέσης της Τουρκίας για μεταφορά του φυσικού αερίου της Κύπρου στην Τουρκία.