Η κατάσταση στον γειτονικό Λίβανο

Η περιοχή μας, δυστυχώς, είναι γεμάτη από αναφλέξεις. Πολεμικά πλοία πολλών χωρών διασχίζουν την Ανατολική Μεσόγειο, με επίκεντρο τη Μέση Ανατολή, που είναι από τις περισσότερο ταραχώδεις περιοχές στον πλανήτη.

Έχουμε το αιματηρό πρόβλημα της Συρίας που συνεχίζεται, τη διαμάχη μεταξύ του Ισραήλ και των Παλαιστινίων, τις φιλοδοξίες της Σαουδικής Αραβίας και των χωρών του Κόλπου, τη θέση του Ιράν ως Μεγάλης Δύναμης στην περιοχή και βεβαίως τις ενέργειες της Τουρκίας, που κάτω από τον κ. Ερντογάν φιλοδοξεί τουλάχιστον να πάρει ηγετική θέση στην περιοχή.

Η χώρα μας είναι η περισσότερο «ήσυχη» στην περιοχή, δεχόμενη συνεχώς επεμβάσεις από την Τουρκία.

Ο Λίβανος, μια μικρή και εύπορη χώρα στην περιοχή, με το στοιχείο των αρχαίων Φοινίκων, προσπαθούσε και προσπαθεί να συναλλαγεί και να προοδεύσει οικονομικά. Είναι γενικά μια κάπως διαφορετική χώρα από τους γείτονές της, τουλάχιστον φαινομενικά. Είναι όμως στην περιοχή και δεν μπορεί να απουσιάσει από τα γεγονότα που την περιστοιχίζουν. Στους εμφυλίους πολέμους του Λιβάνου η Κύπρος έδωσε χείρα βοηθείας και υποδέχθηκε πολλές φορές τους Λιβάνιους πρόσφυγες, κατατρεγμένους από την αγριότητα των γεγονότων.

Δυστυχώς, από ενός μηνός τώρα ο Λίβανος πάλι ζει στην αναταραχή και στις διαδηλώσεις των δρόμων. Εκατοντάδες χιλιάδες κάτοικοι όλων των «πιστεύω» ξεχύθηκαν στους δρόμους ζητώντας μια χώρα με ίσες ευκαιρίες, δίκαιη και, κυρίως, μια κοινωνία λιγότερο διεφθαρμένη. Συγκεντρώσεις και διαδηλώσεις έγιναν σε όλες τις μεγάλες πόλεις, όπως η Βηρυτός, η Τρίπολις, η Σαΐτα και άλλες. Όλες οι πολιτικές αποχρώσεις διαδηλώνουν πλάι πλάι. Το

πρόβλημα είναι κοινό: μια γενική διαμαρτυρία εναντίον του καθεστώτος, το οποίο οι πολίτες θεωρούν διεφθαρμένο και πελατειακό. Απόδειξη της δυσαρέσκειας των πολιτών εναντίον των κομμάτων ήταν η νίκη του ανεξάρτητου υποψηφίου στις εκλογές για τον δικηγορικό σύλλογο επί του υποψηφίου που υποστηριζόταν από τα κόμματα που είναι στην εξουσία.

Η γαλλική Le Monde καταλήγει στο κύριο άρθρο της για τον Λίβανο με τις λέξεις: “Ο Λίβανος αλλάζει-σε βάθος, χωρίς βία. Είναι ένα μοντέλο στη Μέση Ανατολή” (Le Monde, 20/11/2019).

Ίσως αυτό να είναι πολύ αισιόδοξο. Ας ελπίσουμε ότι θα βρεθεί μια ικανοποιητική λύση χωρίς βία και αιματοχυσία. Θα είναι, όμως, αυτό δυνατό;

*Δικηγόρος, Διδάκτωρ Πολιτικών Επιστημών & Διεθνών Σχέσεων (Η.Ε.Ι., Γενεύης Ελβετίας), Πρόεδρος του Ιδρύματος Θεοδούλου, πρώην Μέλος της Γραμματείας του ΟΗΕ στο Τμήμα Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων