Η μεταρρύθμιση του κράτους στη δίνη των ιδιοτελών συμφερόντων
Η ατυχής διαχείριση εκ μέρους των κρατικών υπηρεσιών της περίπτωσης του θανάτου ενός 15χρονου παιδιού σε συνάρτηση με το πόρισμα-καταπέλτης της Επιτρόπου Διοικήσεως επαναφέρει επιτακτικά στο προσκήνιο την ανάγκη για ριζική μεταρρύθμιση του κράτους. Αποκρυπτογραφώντας τις κρίσιμες γραμμές του πορίσματος αντιλαμβάνεται κανείς ότι η ουσία δεν έγκειται στην επίρριψη ευθυνών σε ολιγωρούντες υπαλλήλους μιας «βαριά ασθενούσας» Υπηρεσίας Κοινωνικής Ευημερίας, ούτε στον καταλογισμό πολιτικών ευθυνών στη νυν πολιτική προϊσταμένη. Η ουσία αγγίζει το διαχρονικά ανεύθυνο και ανεπαρκές κράτος πρόνοιας ετών 59, που ποτέ δεν θέλησε να επενδύσει σοβαρά σε ευαίσθητους τομείς, όπως των Υπηρεσιών Κοινωνικής Ευημερίας και της Ψυχικής Υγείας. Αποτέλεσμα, τα μαύρα μας τα χάλια, που πιστοποιούν, κατά κάποιον τρόπο, ότι μόνον κατ’ ευφημισμόν είμαστε χώρα ευρωπαϊκή. Το θλιβερό της όλης υπόθεσης είναι ότι κάποιοι πολιτικοί άρχοντες, αντί να βάλουν τον δάκτυλον εις τον τύπον των ήλων, επιχειρούν ανερυθρίαστα να πυροβολήσουν εν ψυχρώ τη νυν πολιτική προϊσταμένη των Υπηρεσιών Κοινωνικής Ευημερίας, χωρίς να λαμβάνουν υπ’ όψιν τους ότι, επί δικής τους διακυβέρνησης, τα πράγματα ήταν τρισχειρότερα. Με την εκλογή του το 2013, ο Πρόεδρος Αναστασιάδης μίλησε για μεταρρύθμιση του δημόσιου τομέα μέχρι το 2016, σκιαγραφώντας τους πέντε κινητήριους άξονες της μεταρρυθμιστικής πολιτικής της διακυβέρνησής του, διατυπώνοντας, μάλιστα, την αποφασιστικότητά του να πατάξει τυχόν γραφειοκρατικά εμπόδια, κατεστημένα και απαρχαιωμένες αντιλήψεις. Δυστυχώς, ο περίφημος εκσυγχρονισμός του κράτους, που εξαγγέλθηκε πολλές φορές στο παρελθόν και από άλλους προέδρους, σκόνταψε στο κομματικό κόστος, σε ιδιοτελή συμφέροντα και ποικιλόμορφες παθογένειες του πολιτικού βίου. Πριν από λίγες ημέρες ο κ. Αναστασιάδης εξέφρασε δημόσια τη βούλησή του να συνεχισθεί και να ολοκληρωθεί χωρίς άλλη καθυστέρηση η μεταρρύθμιση στο Δημόσιο. Μάλιστα, κάλεσε «όλους τους πολιτικούς αρχηγούς, μέσα από κλίμα συναίνεσης, να επιδείξουμε την απαραίτητη αποφασιστικότητα, έτσι ώστε να επιτύχουμε τον συνολικό εκσυγχρονισμό του κράτους, προς όφελος, πρώτα και πάνω απ’ όλα, των πολιτών».
Δυστυχώς, λυπούμαστε να παρατηρήσουμε ότι στον πρόσφατο ανασχηματισμό επικράτησαν λογικές που θέτουν τις κομματικές, πολιτικές και άλλες σκοπιμότητες υπεράνω του κοινωνικού συμφέροντος. Χαρακτηριστικό παράδειγμα το φάγωμα μιας άξιας Υπουργού, της Βασιλικής Αναστασιάδου, η οποία, ως καθ’όλα πετυχημένη τεχνοκράτης, ασκούσε με ζήλο, υπευθυνότητα και αποφασιστικότητα τα καθήκοντά της ως Υπουργού Μεταφορών. Όπως ακριβώς έπραττε και ως γενική διευθύντρια της Βουλής. Παρά ταύτα, ήταν η μόνη Υπουργός που αντικαταστάθηκε στον πρόσφατο ανασχηματισμό. Στην πραγματικότητα, η Β. Αναστασιάδου θυσιάστηκε στον βωμό των κομματικών σκοπιμοτήτων και όχι μόνο. Με αυτές, λοιπόν, τις πολιτικές πρακτικές, ο τόπος δεν πάει εύκολα μπροστά, δυσχεραίνοντας την όποια πολιτική βούληση για να αλλάξει πρόσωπο «το κράτος χάους στο οποίο ζούμε», όπως παραδέχθηκε τις προάλλες πολιτικός αρχηγός.
Καταληκτικά, στέλνουμε το μήνυμα προς κάθε κατεύθυνση πως, ενόσω η εφαρμοζόμενη πολιτική λογική θα θέτει το κομματικό / ιδιοτελές συμφέρον υπεράνω του κοινωνικού, η Κύπρος θα παραμένει τριτοκοσμική χώρα, έστω και αν νομικά θεωρείται ευρωπαϊκή.
*Δημοσιογράφος
