Οι Δύο Δρόμοι

Ποια είναι τα κραυγαλέα γεγονότα που η Τουρκία πέτυχε σε βάρος της ΥΠΑΡΞΗΣ και Ασφάλειας των Ελλήνων; (1) Η σφαγή της Σμύρνης και ο εξανδραποδισμός του Μικρασιατικού Ελληνισμού το 1922 ήταν ένα τέτοιο τραγικό γεγονός. (2) Η εξαφάνιση του Ελληνισμού της Κωνσταντινούπολης είναι ένα άλλο δραματικό γεγονός το 1956. (3) Η κατάληψη της Κύπρου το 1974 ήταν ένα άλλο γεγονός εθνικής συμφοράς εις βάρος του Κυπριακού Ελληνισμού. (4) Οι Γκρίζες ζώνες στο Αιγαίο είναι ένα πρόσθετο εθνικά θλιβερό γεγονός. (5) Οι τουρκικές εισβολές στις κυπριακές θάλασσες είναι ένα άλλο πρόσφατο εκκωφαντικό κατακτητικό γεγονός. (6) Οι χαρτογραφήσεις της αυθαίρετης Τουρκικής Οικονομικής Ζώνης σε βάρος της Ελλάδος είναι άλλο ένα ψηλαφητό και πολύπλοκο γεγονός.

Αυτά τα (ενδεικτικώς αναφερόμενα) γεγονότα δεν είναι τα μόνα και δεν είναι τα τελευταία. Η Τουρκία σχεδιάζει τις επόμενες κινήσεις που θα δημιουργήσουν νέα τετελεσμένα εις βάρος και της Ελλάδος και της Κύπρου. Σε όλα αυτά τα γεγονότα αντιτάσσονται διαχρονικά, εκ μέρους της ελληνικής πλευράς, ρητορικές φλυαρίες για «σύνεση» και «ψυχραιμία» και «διεθνές δίκαιο»…

Ο εμπαιγμός των ηγετών προς τους Λαούς και της Ελλάδος και της Κύπρου συνεχίζεται. Πώς; Με τη βολική ρητορική ότι «η Τουρκία δεν θα τολμήσει να…», την ώρα που όχι μόνο τολμά, αλλά και επιτυγχάνει άνετα και ανέξοδα νέα τετελεσμένα εις βάρος μας και υπέρ της. Ο Ελληνικός Λαός και ο Κυπριακός Ελληνισμός συνεχίζουν να ακούουν από τους ηγέτες τους ότι δεν διατρέχουν οποιοδήποτε κίνδυνο από τις έμπρακτες επιθέσεις της Τουρκίας. Τουναντίον, λέγουν επιπόλαια οι ηγέτες στον Λαό ότι η Τουρκία δεν μπορεί να υλοποιήσει τις απειλές της, γιατί έχει ήδη μεγάλα προβλήματα με τις διπλωματικές, επιτυχείς, δραστηριότητες της Ελληνικής Διπλωματίας που την… απομόνωσαν διεθνώς.

Μετά από τόσες δεκαετίες πολλαπλών εμπαιγμών, αιματηρών εμπειριών και Εθνικών δραμάτων, οι ηγέτες συνεχίζουν την τακτική τους. Ο εμπαιγμός του Λαού με συνεχιζόμενες ανόητες ρητορικές ευφορίες… Η Κυριαρχία και της Ελλάδος και της Κύπρου είναι ήδη επικίνδυνα διάτρητες. Είναι η ύστατη ώρα οι ηγέτες να μιλήσουν και να ΠΡΑΞΟΥΝ καθαρά και απλά στον Λαό. Να μοιρασθούν την Ιστορική τους ευθύνη με τον Λαό. Είναι η τελευταία ώρα να ζητήσουν από τον Λαό συνειδητή βοήθεια και εντεύθεν συγκεκριμένες θυσίες... Τα Αδιέξοδα είναι ήδη ασφυκτικά.

Θα πρέπει οι ηγέτες να μη φοβηθούν να πουν καθαρά στον Λαό ότι μόνο ΔΥΟ ΔΡΟΜΟΙ υπάρχουν. Ο πρώτος είναι η αναίμακτη παράδοση στον Τούρκο με την υπογραφή μας σε σχετική Συμφωνία. Ο δεύτερος είναι η στρατιωτική αντίσταση στα εξελισσόμενα κατακτητικά Σχέδια της Τουρκίας. Ο τρίτος δρόμος, δηλαδή το status quo, έχει ήδη κλείσει. Η κατάσταση στην Κύπρο δεν πρόκειται να παραμείνει ως έχει. Όχι μόνο γιατί επί 45 χρόνια δεν μπόρεσε να αλλάξει. Κυρίως γιατί η Τουρκία έμπρακτα θέλει έλεγχο εφ’ όλης της Κύπρου.

Ο Λαός επιτέλους πρέπει να ενημερωθεί και ν’ αποφασίσει αν θέλει να αντισταθεί στρατιωτικά επιτυχώς (και να προετοιμασθεί δεόντως) για την ασφάλεια και την ύπαρξή του ή αν επιλέγει να υπογράψει «ειρηνικά» την υποταγή του. Λαός και Ηγέτες βρίσκονται ήδη πολύ κοντά στον Σταυρό της Ιστορικής τους Απόφασης. Οι στήλες αυτές δεν έχουν άλλα σχετικά, πλέον, να επαναλάβουν, να αναλύσουν και να υποβάλουν είτε προς τα ΑΝΩ είτε προς τα ΚΑΤΩ. Με φορτικές επαναλήψεις έχουν καταγραφεί ΕΓΚΑΙΡΩΣ όσα είχαν να πουν.