Παραπολιτικά

Κι αρχή καλός μας... πόνος

Αρχιμηνιά κι αρχιχρονιά,

κι αρχή καλός μας χρόνος,

πλην όμως η Κυπρούλα μας

ανησυχεί εντόνως.

Οι απειλές του Ερντογάν

θα ενταθούν και πάλι,

αφού αποδεικνύεται

αγύριστο κεφάλι.

Μεσ’ στη δική μας την ΑΟΖ

συνέχεια θα τρυπάει

μέχρι να βρει αέριο

κι αρχίσει να ρουφάει.

Δεν λογαριάζει τίποτε,

έχει δικούς του νόμους,

το διεθνές το δίκαιο

το ρίχνει σε υπονόμους.

Η διεθνής κοινότητα,

όμως, αλλού κοιτάζει

κι εκείνος ανενόχλητος

τους γείτονες βιάζει.

Είμαστε μόνοι μας εδώ

κι εμείς και η Ελλάδα,

δεν θα μας σώσει, αν χρειαστεί,

μια γαλλική φρεγάδα.

Το ελληνικό το Ναυτικό

στην Κρήτη ας σαλπάρει

για να θυμίσει στον Ταγίπ

Μιαούλη και Κανάρη.

Πάει ο χρόνος ο παλιός

και έρχεται ο νέος,

ο χρόνος πριν τις εκλογές

για τη Βουλή, βεβαίως.

Τουτέστιν προεκλογικός,

με τις γνωστές φανφάρες,

με τα ανέξοδα τα «θα»,

τις φραστικές παπάρες.

Το Είκοσι μάς έρχεται,

τα κόμματα ήδη βράζουν,

γεμίζουν τις φαρέτρες τους

και λάγνα μας κοιτάζουν.

Θα έρθουν για την ψήφο μας,

θα μας αναζητήσουν,

όπως τους... Καλικάντζαρους

«τιτσίν» θα μας ζητήσουν!

Φεύγει η παλιά μας η χρονιά

κι έρχεται η καινούργια
κι ας φύγουνε μαζί μ’ αυτήν

όλα μας τα κουσούρια.

Ας ευχηθούμε το Είκοσι,

στα αιματηρά τροχαία,

να μην είναι χειρότερο

απ’ το Δεκαεννέα...

ΚΥΠΡΟΦΡΕΝΗΣ