Αλλού, διεφθαρμένοι πολιτικοί αυτοκτονούν από ευθιξία. Στην Κύπρο,

Αλλού, διεφθαρμένοι πολιτικοί αυτοκτονούν από ευθιξία. Στην Κύπρο, ξαναψηφίζονται!
Στην Κύπρο δεν έχουμε δημοκρατία ποιότητας, αλλά ανικανοκρατία και κακιστοκρατία αθλιότητας, προϊόν της αδίστακτης κομματοκρατίας. Κανείς δεν παραιτείται. Κανείς δεν απολογείται. Οι αχρείοι αποθρασύνονται και τσιμεντώνονται! Ξαναψηφίζονται! Ως ανταμοιβή για το μέγεθος του καταντήματος και του τραγικού εκπτώματος κράτους και λαού!
Ρωτήστε οποιονδήποτε πολίτη να σας πει τη γνώμη του για την κατάσταση πραγμάτων στην Κύπρο. Θα σας την διαζωγραφίσει με τα μελανότερα χρώματα, λέγοντας ότι «τίποτε δεν λειτουργεί σε αυτόν τον τόπο, όλοι κλέβουν, αρπάζουν, λεηλατούν, δεν υπάρχει τιμωρία, παρά μόνο ασυδοσία και παρανομία». Θα σας πει ακόμη ότι η διαφθορά, η συγκάλυψη και η μη καταδίωξη των διεφθαρμένων οδηγεί τους πολίτες στην απελπισία και στην αποχή από τα κοινά, επειδή «είναι όλοι οι ίδιοι, κλέφτες, απατεώνες, με τη συνέργεια κομμάτων και κυβερνήσεων».

Μετά τη δημοσιοποίηση του Πορίσματος της Ερευνητικής Επιτροπής για τον Συνεργατισμό, η απελπισία των σκεπτόμενων και νομοταγών πολιτών ξεπέρασε τα όρια της αντοχής. Οι αντιδράσεις του Προέδρου της Δημοκρατίας, του προέδρου του ΔΗΣΥ και του Υπουργού Οικονομικών προκάλεσαν θύελλα αντιδράσεων και καταιγισμό αρνητικών σχολίων, τα οποία εστιάζονται σε μία τραγικά αποτυπωμένη πρόταση: «Αυτός ο τόπος δεν σώζεται με τίποτε. Πάμε ολοταχώς προς καταστροφή».

Γιατί; Πρώτον, το λεγόμενο «σύστημα» -πολιτικό, κομματικό, οικονομικό, κοινωνικό- κατασπαράζει κάθε υγιή αντίδραση και προσπάθεια. Η κομματοκρατία, ως αδίστακτη κρεατομηχανή, αλέθει όσους άξιους, ικανούς και αδιάφθορους ακόμα υπάρχουν και είτε τους αποβάλλει είτε τους μεταποιεί σε ανδράποδα και αχυρανθρώπους. Δεύτερον, η ατιμωρησία εκτρέφει την ασυδοσία, η οποία αιμοδοτεί την παρανομία και την αλαζονεία. Με τη σειρά τους, αυτές οι μέγαιρες ανδρώνουν την απατεωνιά, την κλεψιά, την ιδιοτέλεια και την ξεδιάντροπη διαφθορά, η οποία επιδεικνύεται εμετική και προκλητική απέναντι στους Νόμους, στους Θεσμούς και στις Αρχές.

Τρίτον, η απάθεια και η αδιαφορία των πολιτών έναντι της εκάστοτε εξουσίας, των κυβερνώντων και των κομμάτων ενθαρρύνουν την ξετσιπωσιά και την προστυχιά τους σε βαθμό πολιτικού και ηθικού κακουργήματος, το οποίο εκδηλώνεται με καθύβριση της αξιοπρέπειας, του φιλότιμου και της ευπρέπειας των πολιτών και των Θεσμών. Παράδειγμα: Το Πόρισμα για τον Συνεργατισμό αποδίδει «βαρύτατες ευθύνες» στον Υπουργό Οικονομικών, Χάρη Γεωργιάδη, καθώς και στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και στα κόμματα.

Ο Χ. Γεωργιάδης, με αλαζονεία, επιχείρησε να δώσει... μάθημα περί «πολιτικής ευθύνης και πολιτικής υπευθυνότητας». Ο Ν. Αναστασιάδης και ο Αβ. Νεοφύτου, αντί να τον εξαποστείλουν, τον στήριξαν. Δηλαδή, τον επαίνεσαν, επειδή συνέβαλε διά πράξεων και παραλείψεων στο ξεπούλημα του Συνεργατισμού!

Πότε συντελέστηκαν ξανά αυτά τα πρωτοφανή; Την ίδια μέρα που ο Πρωθυπουργός της Φινλανδίας, Γιούχα Σίπιλα, υπέβαλε την παραίτηση της Κυβέρνησής του μετά την αποτυχία να περάσει ένα πρόγραμμα κοινωνικών μεταρρυθμίσεων και μεταρρυθμίσεων στο σύστημα υγείας. Στην Κύπρο της διαφθοράς και της ατιμωρησίας, δεν κουνιέται... φύλλο! Επειδή γίνεται πολύς λόγος για ευθιξία, ιδού τι συμβαίνει σε σοβαρές χώρες:

Την 1η Μαΐου 1993, ο Πιέρ Μπερεγκοβουά, πρώην Πρωθυπουργός της Γαλλίας, αυτοκτόνησε, διότι δεν άντεχε να ζήσει με τη ρετσινιά άτοκου δανείου ύψους ενός εκατομμυρίου φράγκων, που έλαβε από φίλο του βιομήχανο. Στη Σουηδία, μέσα σε τρία 24ωρα παραιτήθηκαν δύο γυναίκες υπουργοί (2006). H μία, γιατί δεν δήλωνε τα χρήματα για την νταντά των παιδιών της. H άλλη, επειδή δεν πλήρωνε τέλη τηλεόρασης. Eν μιά νυκτί, παραιτήθηκαν οι υπουργοί Δικαιοσύνης και Oικισμού της Oλλανδίας, διότι θεωρούσαν εαυτούς υπευθύνους για προβλήματα ασφάλειας στο αεροδρόμιο Σίπχολ.

Το 2002, η υπό τον Πρωθυπουργό Βιμ Κοκ, κυβέρνηση της Ολλανδίας, υπέβαλε την παραίτησή της μετά από πόρισμα ερευνητικής επιτροπής για τις ευθύνες του ολλανδικού αποσπάσματος κατά τη σφαγή στη Σρεμπρένιτσα (πρώην Γιουγκοσλαβία), η οποία έγινε το... 1995! Στην Ιαπωνία, ένας διευθυντής σχολείου αυτοκτόνησε, επειδή οι μαθητές του σχολείου του δεν μπόρεσαν να ανταποκριθούν στις εξετάσεις για εισαγωγή στο πανεπιστήμιο.

Το 2014, ο Πρωθυπουργός της Νότιας Κορέας παραιτήθηκε μετά τη βύθιση πλοίου, που είχε ως τραγικό αποτέλεσμα να χάσουν τη ζωή τους εκατοντάδες επιβάτες, κυρίως νεαροί μαθητές. Ο Πρώην Πρωθυπουργός της Σλοβενίας καταδικάστηκε σε διετή φυλάκιση για διαφθορά. Στη Βρετανία, υπουργός, που καθυστέρησε μία ώρα να πάει στη Βουλή των Λόρδων, αισθάνθηκε τέτοια ντροπή και υπέβαλε την παραίτησή του!

Ο γνωστός κοινωνιολόγος Ραλφ Ντάρεντορφ υπογράμμισε (σε συνέντευξη στους «New York Times») ότι «η ποιότητα μιας δημοκρατίας αποτελεί μέτρο για την ευθιξία των πολιτικών. Αυτή καθορίζει και τον τρόπο που οι εκλεγμένοι ηγέτες της αντιλαμβάνονται τα δύο βασικά συστατικά της πολιτικής, την πολιτική υπευθυνότητα και την προσωπική ακεραιότητά τους. Yπευθυνότητα σημαίνει ότι, με τον διορισμό του, ο υπουργός γίνεται αυτόματα υπόλογος για οτιδήποτε σχετίζεται με τη σφαίρα των καθηκόντων του. Είναι ο μοναδικός υπεύθυνος για τις πράξεις ή τις παραλείψεις και του τελευταίου υπαλλήλου στο υπουργείο του».
Στην Κύπρο δεν έχουμε δημοκρατία ποιότητας αλλά ανικανοκρατία και κακιστοκρατία αθλιότητας, προϊόν της αδίστακτης κομματοκρατίας. Κανείς δεν παραιτείται. Κανείς δεν απολογείται. Οι αχρείοι αποθρασύνονται και τσιμεντώνονται! Ξαναψηφίζονται! Ως ανταμοιβή για το μέγεθος του καταντήματος και του τραγικού εκπτώματος κράτους και λαού!