ΙΩΣΗΦ ΜΟΥΤΗΡΗΣ Ο γιατρός των εγκλωβισμένων

«Για τις υπηρεσίες μου στους εγκλωβισμένους, δεν δέχτηκα αμοιβή από το Λογιστήριο της Δημοκρατίας, παρά ζήτησα όπως θεωρηθεί προσφορά προς τους εγκλωβισμένους».
Ύστερα από ομηρία πολλών μηνών στο ξενοδοχείο «Dome» στην Κερύνεια, μετά τη βάρβαρη τουρκική εισβολή, ο γιατρός Ξάνθος Χαραλαμπίδης εκδιώχθηκε, το 1975, από τους Τούρκους. Ήταν ο τελευταίος γιατρός των κατεχομένων εδαφών. Έκτοτε, οι εγκλωβισμένοι κάτοικοι της Καρπασίας και των Μαρωνίτικων χωριών της περιοχής Κορμακίτη αναγκάζονταν να έλθουν στις ελεύθερες περιοχές για την ιατρική τους περίθαλψη. Οι εκεί ιατρικές συνθήκες δεν ενέπνεαν εμπιστοσύνη στους ασθενείς των κατεχόμενων περιοχών.

Το κατοχικό καθεστώς δεν επέτρεπε την ελεύθερη διακίνηση Ελλήνων γιατρών στις κατεχόμενες από τον τουρκικό στρατό περιοχές, μέχρι το 1994, όταν, με ειδική διευθέτηση των Ηνωμένων Εθνών, ο Μαρωνίτης κυβερνητικός γιατρός Ιωσήφ Μουτήρης θα μπορούσε να επισκέπτεται τα Μαρωνίτικα χωριά της επαρχίας Κερύνειας, με τους ανάλογους περιορισμούς που επέβαλλε ο τουρκικός στρατός κατοχής.

Ο καρδιολόγος Ιωσήφ Μουτήρης, Βοηθός Διευθυντής της Καρδιολογικής Κλινικής στο Γενικό Νοσοκομείο Λευκωσίας, μας εξιστόρησε τη διευθέτηση:

«Το 1994 άρχισα να επισκέπτομαι τους εγκλωβισμένους των χωριών της περιοχής Κορμακίτη (Κορμακίτης 175 άτομα, Καρπασία 35 άτομα και Ασώματος 12 άτομα). Οι επισκέψεις γίνονταν 2 φορές τον μήνα, ημέρα Σάββατο, αφού η τουρκοκυπριακή (Τ/Κ) “Αρχή” δεν έδωσε άδεια για καθημερινή, εργάσιμη μέρα. Η διάρκεια ήταν συνήθως από τις 8 το πρωί, μέχρι τις 6 το απόγευμα, οπότε έκλεινε το οδόφραγμα μπροστά στο ξενοδοχείο “Ledra Palace”. Το 1996 η Τ/Κ “Αρχή” έκλεισε το ιατρείο του Κορμακίτη, αλλά εγώ συνέχισα να εξετάζω τους ασθενείς με επισκέψεις μου στα σπίτια τους.

»Τον Φεβρουάριο 1997 η Τ/Κ “αστυνομία” με συνέλαβε ενώ εξέταζα ασθενή στο σπίτι του, με την κατηγορία της “παράνομης άσκησης της ιατρικής” στην υπό τον έλεγχό τους περιοχή και με “απέλασαν”.

»Τον Νοέμβριο 1997 παρουσίασα το θέμα της ιατρικής φροντίδας των εγκλωβισμένων στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων στο Στρασβούργο και το 1998 μού επετράπη να ξαναρχίσω τις επισκέψεις, μέχρι και το 2003, οπότε η Τ/Κ “Αρχή”, με τη δικαιολογία της διάνοιξης των οδοφραγμάτων και της άρσης του περιορισμού στη διακίνηση των εγκλωβισμένων, ανέστειλε τις επισκέψεις μου.

»Στη διάρκεια των 9 χρόνων, που διήρκεσαν οι επισκέψεις μου, είχα ζητήσει άδεια από το Υπουργείο Υγείας και για ιατρικές επισκέψεις μου στους εγκλωβισμένους στη χερσόνησο της Καρπασίας. Η άδεια δόθηκε, αλλά μετά τη δεύτερή μου επίσκεψη η Τ/Κ “Αρχή” δεν επέτρεψε να συνεχίσω.

»Για τις υπηρεσίες μου στους εγκλωβισμένους δεν δέχτηκα αμοιβή από το Λογιστήριο της Δημοκρατίας, παρά ζήτησα όπως θεωρηθεί προσφορά προς τους εγκλωβισμένους, η δε Διεύθυνση των Ιατρικών Υπηρεσιών με επιστολή της με επαίνεσε για την προσφορά μου στους εγκλωβισμένους».
Πηγή: «Κυπρίων ιατρών έργα, η ιατρική στην Κύπρο 1950 - 2015», του Λάκη Κ. Αναστασιάδη.
Εκδόσεις Εν Τύποις