«Τέρμα στην πολιτική των υποχωρήσεων»

Κοροϊδεύουν τον λαό για να μην καταρρεύσουν κομματικά
Οι πιέσεις θα αυξηθούν και ένα βολικό πιστόλι θα καρφωθεί στον κρόταφό μας, θέτοντάς μας το εξής δίλημμα: Ή το φυσικό αέριο ή τη λύση που επιθυμεί η Άγκυρα

Αυτή η συγκλονιστική δήλωση του ΔΗΣΥ, που έγινε στην επετειακή διακήρυξη της 25ης Μαρτίου, θα μπορούσε να ανατρέψει όλα όσα γνωρίζαμε μέχρι σήμερα για την πορεία «των γνωστικών και ρεαλιστών» στις προσπάθειες επίλυσης του Κυπριακού. Βεβαίως πρόκειται για βόμβα κρότου-λάμψης, ενόψει ευρωεκλογών.


Ανάλογες δηλώσεις γίνονται και από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, ενώ μερίδα της πολιτικής ηγεσίας της Λευκωσίας, η οποία περίμενε εναγωνίως σαρωτική νίκη του Ερντογάν στις δημοτικές εκλογές στην Τουρκία, έμεινε ενεή.


Παράλληλα καραδοκούσε και η Τζέιν Χολ Λουτ συνομιλώντας τηλεφωνικά -κρυφά ή φανερά- είτε με τον Μουσταφά Ακιντζί είτε με τον Τσαβούσογλου. Το «κρυφά» πάει σε τούρκικη ιστοσελίδα. Η Τζέιν Χολ Λουτ θα έλθει στην Κύπρο προσεχώς για να έχει επαφές με τον Πρόεδρο Αναστασιάδη. Προφανώς για να τον πείσει ότι θα πρέπει να δεχθεί τους τουρκικούς όρους. Γι' αυτό ο Πρόεδρος προληπτικά διακηρύττει κι αυτός «τέρμα οι υποχωρήσεις». Με στήριγμα τον ΔΗΣΥ.


Τονίζουμε εμφαντικά ότι στόχος της Λουτ είναι να μας υποχρεώσει σε αποδοχή των απαιτήσεων του ηγετίσκου των κατεχομένων, όστις ήταν σαφής όταν συνομίλησε με την Ειδική Απεσταλμένη του ΓΓ του ΟΗΕ. Ο Ακιντζί ισχυρίζεται ότι ο Αναστασιάδης δεν «δέχεται την πολιτική ισότητα», οπότε δεν υπάρχει λόγος συνάντησης μεταξύ τους. Εκπληκτική εξέλιξη, με δεδομένο ότι ο Πρόεδρός μας είχε παντιέρα της πρακτικής του για επίλυση του προβλήματος την πολιτική ισότητα.


Ο Ακιντζί ισχυρίστηκε, ακόμη, ότι μια νέα σειρά συνομιλιών θα πρέπει να έχει ημερομηνία λήξης. Αυτό σημαίνει ότι: Ή θα δεχθούμε αυτά που απαιτεί η Τουρκία ή θα φορτωθούμε την ευθύνη μιας νέας αποτυχίας. Οι Τούρκοι, βέβαια, έχουν βρει τη φόρμουλα και την εφαρμόζουν με επιτυχία, όπως ακριβώς έπραξαν και στο Κραν Μοντανά. Όπου όλοι θυμόμαστε ότι η κυπριακή ηγεσία μάς έλεγε πως πάμε είτε για λύση είτε για να καταλογισθούν ευθύνες στην Τουρκία. Ούτε το ένα έγινε, ούτε το άλλο. Όσον αφορά τη λύση, ευτυχώς βέβαια που δεν επετεύχθη, γιατί αυτό θα σήμαινε την πλήρη αποδοχή των όρων της Τουρκίας.


Τώρα όλοι οι οπαδοί της όποιας λύσης αγωνιούν για να συνεχιστούν οι συνομιλίες από εκεί όπου έμεινε ατελείωτο το έργο για τη διάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας. Άλλωστε ούτε ο Πρόεδρος ούτε ο ΔΗΣΥ έχουν εναλλακτικό σχέδιο δράσης. Αν και όπως έγραψα ήδη μερικούς τους ξάφνιασε η ανακοίνωση του ΔΗΣΥ, η ενδεδυμένη με φουστανέλα και τσαρούχια για την αναγκαιότητα διακοπής της πολιτικής των συνεχών υποχωρήσεων.


Ήταν βεβαίως κι αυτό μια επετειακή και προεκλογική πομφόλυγα, διότι στην πραγματικότητα προτιμούν να βαδίζουν στην αδιέξοδη πορεία μιας αποτυχημένης πολιτικής. Κοροϊδεύουν τον λαό για να μην καταρρεύσουν κομματικά. Θέτουν τα δικά τους συμφέροντα πάνω από την Κύπρο.


Αλλά μεγίστη ευθύνη φέρει και ο Πρόεδρος. Οι απαντήσεις που κατά καιρούς δίνει στις ακραίες θέσεις του εντολοδόχου της Άγκυρας δεν συνιστούν άλλοθι για τα δικά του λάθη, που τώρα θέλει να τα καλύψει με έναν νέο, όψιμο και πιο επικίνδυνο «ρεαλισμό», αυτόν της μεγαλύτερης αποκέντρωσης εξουσιών, για την αποφυγή τριβών! Ψέγει τον κατοχικό ηγέτη για την αδιάλλακτη θέση του περί της πολιτικής ισότητας, αλλά είναι έτοιμος να αναγνωρίσει το ψευδοκράτος ως ισότιμο της ΚΔ κράτος.


Πρόκειται για εμπαιγμό του λαού και πλήρη έλλειψη σεβασμού προς την αλήθεια. Και ναι μεν δεν ακούσαμε πανηγυρισμούς για τη «νέα μεγάλη νίκη» του προοδευτικού Ερντογάν (ασχέτως αν έχασε τους μεγάλους δήμους χωρίς να χάσει την πλειοψηφία και ταυτόχρονα ανέβηκαν οι Κεμαλιστές σε συνασπισμό με το κόμμα εθνικιστών), αλλά οι κυβερνώντες ανέμεναν ότι κάτι θα άλλαζε στην εξωτερική πολιτική της Τουρκίας, ειδικά όσον αφορά το Κυπριακό.


Αλλά, η τουρκική πολιτική στα Ελληνοτουρκικά και στο Κυπριακό δεν αλλάζει. Ακόμη δε και αν οδηγηθούν οι Τούρκοι σε εκλογές και κερδίσουν οι Κεμαλιστές, αυτοί θα είναι πιο σκληροί από τον Ερντογάν, διότι οι τουρκικοί στρατηγικοί στόχοι δεν αλλάζουν.


Επιπλέον, το εκλογικό αποτέλεσμα είναι πιθανό να οδηγήσει τον Ερντογάν σε ακόμη πιο σκληρές πολιτικές στην Κύπρο, το Αιγαίο, την Ανατολική Μεσόγειο και τη Συρία. Χωρίς να αποκλείεται κάποια κίνηση εντυπωσιασμού στο Κυπριακό, οπόταν η κατάσταση θα εξελιχθεί σε τραγωδία. Οι πιέσεις θα αυξηθούν και ένα βολικό πιστόλι θα καρφωθεί στον κρόταφό μας θέτοντάς μας το εξής δίλημμα: Ή το φυσικό αέριο ή τη λύση που επιθυμεί η Άγκυρα. Στην οποία, βεβαίως, θα ανήκει πλέον και ο έλεγχος του φυσικού αερίου.


Το «προφήτεψε» άλλωστε και ο Κατρούγκαλος, που θέλει απεγνωσμένα να βάλει την Τουρκία στο παιχνίδι της ενέργειας, ξεκινώντας προφανώς από την Κύπρο. Ο Κατρούγκαλος, απερίσπαστος μετά την επίλυση του Σκοπιανού, επιδίδεται σε εργολαβική προσπάθεια παρόμοιας επίλυσης και των ελληνοτουρκικών ζητημάτων.
ΕΛΕΝΗ ΘΕΟΧΑΡΟΥΣ
Πρόεδρος του Κινήματος Αλληλεγγύη,
υποψήφια ευρωβουλευτής