Βρισκόμαστε στο παρά πέντε μιας ολοκληρωτικής κατάρρευσης του αξιακού συστήματος, με όλες τις τραγικές επιπτώσεις που συνεπάγεται. Κτυπούμε το καμπανάκι του κινδύνου προειδοποιώντας ότι «Δημοκρατία χωρίς δικαιοκρατία, δεν είναι Πολιτεία». Οι πολίτες καλούνται να αντιδράσουν αξιώνοντας θωράκιση των θεσμών Λίγες ημέρες πριν από τις Ευρωεκλογές, διαπιστώνουμε για μιαν ακόμη φορά, με πόνο ψυχής, πως στη μικρή μας πατρίδα έχει χαθεί σχεδόν παντελώς η εμπιστοσύνη του πολίτη προς τους θεσμούς. Η κομματική ανυποληψία και η ατιμωρησία των ενόχων της οικονομικής τραγωδίας, σε συνδυασμό με τη θλιβερή κατάντια της κοινωνίας μας, προκαλούν ένα εκρηκτικό μείγμα, που υπονομεύει σοβαρά το δημοκρατικό πολίτευμα. Αναντίλεκτα, γενεσιουργός αιτία αυτού του αποκαρδιωτικού φαινομένου είναι η κατακρεούργηση των κανόνων της πολιτικής ηθικής στο καθημερινό γίγνεσθαι. Στον σύγχρονο κόσμο, η συνύπαρξη πολιτικής και ηθικής θεωρείται από πολλούς ως ουτοπία. Το κρίσιμο ερώτημα, λοιπόν, που τίθεται ενώπιόν μας, είναι «κατά πόσον η συνύπαρξη ηθικής και πολιτικής είναι εφικτή ή όχι».
Ο Πλάτωνας έπλασε τους ακέραιους ηθικά πολιτικούς ηγέτες, ως φύλακες της πόλης και του δημοσίου συμφέροντος. Ο Αριστοτέλης, στα «Πολιτικά», υποστηρίζει ότι υπάρχει απόλυτη συνάφεια ηθικής και πολιτικής, καθώς η πόλη είναι προϋπόθεση δημιουργίας ηθικών ανθρώπων. Η πόλη δεν έχει στόχο μόνο την επιβίωση των ανθρώπων, αλλά την οργανωμένη και τελεολογικά προσανατολισμένη συνύπαρξη που εξασφαλίζει το ευ ζην. Υποστήριξε, επίσης, πως οι αρχές της πολιτικής συνύπαρξης υπόκεινται σε εκείνες της ηθικής. Παράλληλα, η παιδεία ορίζεται στην ουσία ως ηθική παιδεία, η οποία προετοιμάζει ηθικά αγαθούς πολίτες.
Δυστυχώς, τα τελευταία χρόνια, τόσο στην Κύπρο, όσο και στην Ελλάδα, γινόμαστε μάρτυρες έντονων φαινομένων ηθικής παρακμής, κοινωνικής καθίζησης και πνευματικού υποσιτισμού, μα κυρίως έλλειψης πολιτικής ηθικής και πολιτικού πολιτισμού, σύροντας τις δύο αδελφές χώρες και το έθνος γενικότερα σε οδυνηρές περιπέτειες. Βρισκόμαστε στο παρά πέντε μιας ολοκληρωτικής κατάρρευσης του αξιακού συστήματος, με όλες τις τραγικές επιπτώσεις που συνεπάγονται. Κτυπούμε το καμπανάκι του κινδύνου προειδοποιώντας ότι «Δημοκρατία χωρίς δικαιοκρατία, δεν είναι Πολιτεία». Με όρους αριστοτελικούς, «η σύγχρονη δημοκρατία χρειάζεται τη δικαιοκρατία για την Πολιτεία, διότι μόνο με εύτακτη και δικαιοκρατούμενη την Πολιτεία, η δημοκρατία καταξιώνεται και μαζί της η πολιτική αναζωογονείται».
Φρονώ ότι, εδώ που φθάσαμε, τα πράγματα είναι πάρα πολύ σοβαρά. Αν δεν αφυπνισθούμε, αν δεν συστρατευτούμε για επαναφορά στην καθημερινότητα των αξιών του Ελληνικού Πολιτισμού, με κορωνίδα την πολιτική ηθική, μαύρες μέρες θα σκιάζουν τον ελληνικό ουρανό, από την Κύπρο μέχρι το Αιγαίο και το Ιόνιο. Προς την κατεύθυνση αυτή, οι ευθύνες των πνευματικών ανθρώπων και των οργανωμένων φορέων είναι τεράστιες. Για αναστροφή της ολέθριας πορείας εισηγούμαστε τους εξής πυλώνες δράσης:
· Επαναφορά της Αγωγής του Πολίτη και κατ’ επέκτασιν της Πατριδογνωσίας, ως πρωτεύοντος μαθήματος στα σχολεία σε όλες τις βαθμίδες της εκπαιδευτικής πυραμίδας.
· Υιοθέτηση νομοθετικών μέτρων, εμπλουτισμένων με ισχυρές δόσεις πρακτικής εφαρμογής για εξυγίανση του πολιτικο-κομματικού συστήματος.
· Σύσταση Σώματος Αδιαφθόρων σε κρίσιμες υπηρεσίες, για αποτροπή της διασπάθισης του δημοσίου χρήματος και εδραίωση των αρχών της Αξιοκρατίας και της Ισοπολιτείας.
· Ενίσχυση στον μέγιστο δυνατό βαθμό της ανεξαρτησίας του Γενικού Εισαγγελέα και θωράκιση του Γενικού Ελεγκτή.
· Ανάληψη συγκροτημένης εκστρατείας εκ μέρους των υγιών κοινωνικών φορέων για διαφώτιση και γενικότερη κινητοποίηση, με σκοπό την προαγωγή των αξιών του Ελληνικού Πολιτισμού σε όλες τις εκφάνσεις της καθημερινότητας.
Λαμβάνοντας αυτά σοβαρά υπ’ όψιν, σε συνδυασμό με τη ρήση του Πλάτωνα ότι η «άγνοια είναι η ρίζα και ο μίσχος όλου του κακού», καλούμε τους ενεργούς πολίτες σε αφύπνιση και κινητοποίηση για εξυγίανση του κομματικού συστήματος, με πρώτο μέτρο την τιμωρία όσων κατά συρροήν κορόιδεψαν τον λαό, επιβραβεύοντας ταυτόχρονα τους τίμιους και τους άριστους, τους οποίους δεν είναι δύσκολο να εντοπίσουμε, αν μελετήσουμε προσεχτικά τον βίο και την πολιτεία των υφιστάμενων κομματικών φορέων του τόπου, που μας χαϊδεύουν τα αφτιά με κίβδηλα οράματα, προκειμένου να υφαρπάσουν για άλλη μια φορά την ψήφο μας. ΞΕΝΗΣ Χ. ΞΕΝΟΦΩΝΤΟΣ Δημοσιογράφος, Πρόεδρος Ινστιτούτου Ελληνικού Πολιτισμού www. iep.org.cy
