Πιο κοντά στην επικίνδυνη «πακετοποίηση»

Κερδίζει επικίνδυνα έδαφος, έστω και αν η Λευκωσία ορθώς το απορρίπτει a priori, ο μέγιστος στόχος της Τουρκίας για πακετοποίηση του Κυπριακού με τα ενεργειακά. Η διά της ισχύος επιβολή της θέσης πως η λύση στην κρίση της Ανατολικής Μεσογείου πρέπει να είναι ριζική και τέτοια δεν μπορεί να υπάρξει στην απουσία λύσης του κυπριακού προβλήματος, όπως την εξέφρασε ο Τσαβούσογλου, φαίνεται να μην απορρίπτεται από τον διεθνή παράγοντα, που το μόνο που δείχνει να θέλει αυτήν τη στιγμή είναι να μειωθεί η ένταση, ώστε να μην υπάρξει επικίνδυνη διάχυσή του και στο Αιγαίο.

Οι κίνδυνοι δε που ελλοχεύουν αυτήν την περίοδο δεν διασκεδάζονται καθόλου όταν διαρρέει είδηση για νέα τηλεφωνική επικοινωνία της Ειδικής Απεσταλμένης του Γενικού Γραμματέα Τζέιν Χολ Λουτ με τον κατοχικό ηγέτη Μουσταφά Ακιντζί. Οι απορίες που δημιουργούνται είναι τι και γιατί συζητά αυτήν την περίοδο δεδομένου πως η ε/κ πλευρά δεν έχει επιλογή αυτήν τη στιγμή να συρθεί στο τραπέζι μιας κοινής συνάντησης, εν μέσω επιθετικών ενεργειών στην Κυπριακή ΑΟΖ.
«Στοπ» ένθεν και ένθεν

Η Τουρκία φροντίζει να κάνει όλα όσα λέγει. Και οι δηλώσεις Τσαβούσογλου (και όχι μόνο) θα πρέπει να λαμβάνονται σοβαρά υπόψη. Όχι μόνο να θεωρούνται απειλές αλλά να κινητοποιούν τις υπηρεσίες για εκ των προτέρων ενέργειες. Και αυτό αφορά και στο Κυπριακό πέρα από τα κρίσιμα θέματα ενέργειας. Ο επικεφαλής της τουρκικής διπλωματίας, που παραδίδει μαθήματα αποφασιστικότητας (να λέμε τις αλήθειες), φρόντισε να ομολογήσει τους στόχους της Τουρκίας, και στη Λευκωσία πρέπει να έχουν όλοι ευήκοα ώτα. Και αυτοί δεν έχουν να κάνουν τόσο με τη συμμετοχή της μέσω παραβιάσεων στην ενεργειακή εξίσωση της περιοχής, αλλά να πείσει τη διεθνή κοινότητα για πακετοποίηση του Κυπριακού με τα ενεργειακά ζητήματα, ώστε να δοθεί μια λύση που θα την φέρνει στο προσκήνιο, θα την μετατρέπει σε ενεργειακό κόμβο και, μέσω των Τουρκοκυπρίων, να επιβάλει τη μεταφορά του φυσικού αερίου στην Ευρώπη, διά μέσου των δικών της αγωγών.

Στη Λευκωσία τα καμπανάκια κτυπούν ήδη πολύ δυνατά και η δήλωση, απαράδεκτη κατά τα άλλα, του σερ Άλαν Ντάνκαν, Υπουργού Ευρώπης του Ηνωμένου Βασιλείου, περί υπό αμφισβήτηση κυριαρχίας της Κυπριακής Δημοκρατίας στην ΑΟΖ, πρέπει να διαβαστεί στην ολότητά της. Δηλαδή ουδείς πρέπει να διαγράφει την αρχική του τοποθέτηση, ότι δηλαδή είχε μια πολύ εποικοδομητική συνάντηση με τον τούρκο Πρέσβη στο Λονδίνο, αλλά και ότι θα πρέπει όλοι οι εμπλεκόμενοι στο Κυπριακό να κάτσουν στο τραπέζι για μια εφικτή λύση.

Με λίγα λόγια, το Λονδίνο πείστηκε για την ανάγκη πακετοποίησης. Ομοίως θα μπορούσαν να έχουν πεισθεί και άλλοι πρέσβεις, που έτυχαν ενδελεχούς ενημέρωσης (έστω με την τουρκική παρερμηνεία) για το πώς η Άγκυρα ερμηνεύει τις κινήσεις της και γιατί τις θεωρεί εντός νομιμότητας. Υπάρχει κάποιος που μπορεί να το αποκλείσει; Κανείς.
Τι κάνει η Λουτ;

Μια μεγάλη απορία, που μέχρι σήμερα δεν έτυχε απάντησης, παρά τις πόρτες που κτύπησε η «Σημερινή» για απαντήσεις. Το γεγονός ότι το τελευταίο δεκαήμερο και εν μέσω τόσο έντονης κρίσης είχε δύο τηλεφωνικές επικοινωνίες με τον Μουσταφά Ακιντζί, δεν κάνει κάτι άλλο παρά να εντείνει τους φόβους για πακετοποίηση των ζητημάτων. Η θέση της Κυβέρνησης ότι η κυρία Λουτ γνωρίζει πως η ε/κ πλευρά διάκειται από την πρώτη στιγμή θετικά στις ιδέες είτε για προπαρασκευαστική διάσκεψη είτε για τριμερή μεταξύ των ηγετών -με την προϋπόθεση ότι θα αρθούν οι τουρκικές επιθετικές ενέργειες- δεν απαντά στις εύλογες ανησυχίες ότι η Αμερικανίδα εμπλέκεται στην προσπάθεια εκτόνωσης της κρίσης με τρόπο που να δημιουργεί προβλήματα.

Ακόμη και αν απλά, έχοντας δεδομένη τη θετική απάντηση της Λευκωσίας, προωθεί την πραγματοποίηση τριμερούς διάσκεψης, τι θα κάνει το Προεδρικό σε περίπτωση που πείσει και τον Ακιντζί; Θα είναι ή δεν θα είναι δύσκολη απόφαση η συμμετοχή σε μια τέτοια συνάντηση εν μέσω προκλήσεων; Και το αντίστροφο. Αν η Λευκωσία αρνηθεί μέχρι να αποχωρήσει ο «Πορθητής», διακινδυνεύει ή όχι να στιγματιστεί με άρνηση σε μια πρόταση που θα καταπολεμούσε το παρατεταμένο αδιέξοδο; Ερωτήματα που πρέπει να στριφογυρίζουν στο μυαλό των εχόντων την εξουσία για λήψη αποφάσεων.