Στον αστερισμό της τ/κ ψήφου
Ευρωεκλογές... διαφορετικές από τις προηγούμενες
Κυριακή 26 Μάι 2019
Με τα θέματα της εσωτερικής επικαιρότητας να κυριαρχούν πλήρως των «ευρωπαϊκών» και μέσα σε κλίμα πρωτοφανούς πόλωσης πραγματοποιούνται, σήμερα, οι τέταρτες ευρωεκλογές στην Ιστορία της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Ωστόσο, λίγες μόλις ώρες πριν από την κάλπη, οι περισσότεροι πολίτες αισθάνονται συγχυσμένοι ως προς τα ουσιαστικά διακυβεύματα των ευρωεκλογών - που δεν αφορούν ούτε στο ποιο θα έρθει πρώτο κόμμα και με πόση διαφορά, ούτε ποιοι θα είναι οι εκλεκτοί που θα καταλάβουν τις 6 έδρες της Κύπρου στην Ευρωβουλή, ούτε τις πολιτικές «συνεκβολές» των εγχώριων κομματικών αντιπαραθέσεων.
Σύγχυση και προβληματισμός που θα καταγραφούν, ακόμη μια φορά, στο πολύ υψηλό ποσοστό της αποχής από τις κάλπες, όπως αναμένεται, η οποία έχει, καταστεί, πλέον, ως στάση αποστασιοποίησης ή και «αποπολιτικοποίησης», εδραία δομική παράμετρος του πολιτικού μας συστήματος.
Αυτά (τα διακυβεύματα), έχουν να κάνουν, πρωτίστως, με τον βαθμό ενεργού πολιτότητας των Κυπρίων, ως Ευρωπαίων πολιτών, αλλά και με την (μελλοντική) παρουσία της Κύπρου στο ρευστό και ασταθές ευρωπαϊκό γίγνεσθαι, σε μια ιστορική συγκυρία πολυεπίπεδων γεωπολιτικών μετατοπίσεων και ανακατατάξεων στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου, αλλά και ριζικών αμφισβητήσεων του ίδιου του σχεδίου της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης, που με κύρια, ευθύνη, βεβαίως, των Βρυξελλών, εμφανίζεται εγγενώς ανολοκλήρωτο.
Ενδεικτικό του κλίματος πόλωσης που επικράτησε, είναι το γεγονός ότι τα περισσότερα κόμματα επιχείρησαν να προσδώσουν στην εκλογική τους απεύθυνση έναν υπερτονισμένο αρχηγικό χαρακτήρα, με τις κομματικές ηγεσίες να προβαίνουν στην πρώτη γραμμή του προεκλογικού αγώνα, εκτοπίζοντας από την κεντρικότητα της εκλογικής σκηνής τους υποψήφιους ευρωβουλευτές, που είναι, υποτίθεται, οι κύριοι πρωταγωνιστές της σημερινής εκλογικής μάχης.
Καθοριστικές... ιδιαιτερότητες
Οι σημερινές εκλογές, λοιπόν, λόγω της ιδιάζουσας σημαντικότητας που τους προσδίδουν τα ίδια τα κόμματα, παρουσιάζουν ορισμένες ιδιαιτερότητες που δεν χαρακτήριζαν τις αντίστοιχες προηγούμενες και οι οποίες ενδέχεται να αποβούν καταλυτικές για τη μετεκλογική διάταξη του πολιτικού σκηνικού.
Α) Για πρώτη φορά, έπειτα από πολλά χρόνια, τίθεται εν αμφιβόλω η, αδιαφιλονίκητη, μέχρι σήμερα, εκλογική πρωτοκαθεδρία του Δημοκρατικού Συναγερμού, ο οποίος κατήγαγε αλλεπάλληλες εκλογικές επιτυχίες σε όλες τις εκλογικές αναμετρήσεις της τελευταίας δεκαετίας, αλλά και πιο πριν, εξαιρέσει της εκλογικής ήττας στις προεδρικές εκλογές του 2008 και του 2003.
Αν επαληθευθούν, δε, οι δημοσκοπήσεις, ενδεχομένως να καταγράψει τη μεγαλύτερη εκλογική «βύθιση» της ιστορίας του, τουλάχιστον στις ευρωεκλογές.
Ενόψει αυτού του ενδεχομένου, η Πινδάρου έχει ενεργοποιήσει πλήρως τον κομματικό μηχανισμό, σε μια προσπάθεια αναστροφής του κλίματος, ελπίζοντας πως η ολοκληρωτική συνέγερση της τελευταίας βδομάδας θα διασφαλίσει την πρώτη θέση και, μάλιστα, με ποσοστό «ασφαλείας» από τον δεύτερο. Η ανησυχία, ωστόσο, για την προσέλευση χιλιάδων Τ/κ ψηφοφόρων υπέρ της υποψηφιότητας του κ. Νιαζί Κιζιλγιουρέκ παραμένει διάχυτη στους επιτελείς του κυβερνώντος κόμματος, καθώς, όπως εκτιμούν, μπορεί να αποτελέσει έναν «αστάθμητο» τελεστή μείωσης της ψαλίδας με το ΑΚΕΛ, καθιστώντας ανοικτή ακόμα και τη μάχη για την πρώτη θέση.
Το κόμμα της αριστεράς, από την άλλη, παρά τα δικά του προβλήματα, εκμεταλλευόμενο τη συσσωρευόμενη φθορά του κυβερνώντος κόμματος, λόγω των συνεχών κυβερνητικών αστοχιών και παλινωδιών σε διάφορα θέματα, αλλά και τα επιγενόμενα μιας εφ’ όλης της ύλης αντιπολιτευτικής τακτικής απέναντι στην Κυβέρνηση, εμφανίζεται σε τροχιά ανασύνταξης και ανάκαμψης, αν και, η εκλογική του επίδοση, δεν θα εξαρτηθεί μόνον από το ίδιο, αλλά και από άλλες παραμέτρους, που πρώτη φορά προβάλλουν στο κυπριακό πολιτικό γίγνεσθαι (ίδε συμμετοχή Τουρκοκυπρίων στις ευρωεκλογές, κ.λπ.).
Β) Η μάχη για την 6η έδρα, που, για πρώτη φορά, εξελίσσεται σε θρίλερ, ανάμεσα σε τρία, βάσει «στατιστικού λάθους», κόμματα, τα οποία, έστω με περισσότερες ή λιγότερες πιθανότητες, διεκδικούν την είσοδό τους στην Ευρωβουλή. ΕΛΑΜ και Συνεργασία Κινήματος Οικολόγων - Συμμαχίας Πολιτών, που ευελπιστούν πως για πρώτη φορά θα καταλάβουν έδρα στο Ευρωκοινοβούλιο, και ΕΔΕΚ, η οποία επιδιώκει διατήρηση των «κεκτημένων».
Η μάχη προβλέπεται να κριθεί οριακά, πιθανόν ακόμη και με μερικές εκατοντάδες ψήφους, σύμφωνα με κάποιες εκτιμήσεις.
Πολλά θα εξαρτηθούν από την αντοχή του ΕΛΑΜ στην «κολοσσιαία» οργανωτική επίθεση που υπέστη τις τελευταίες ημέρες εκ μέρους του ΔΗΣΥ, ο οποίος εμφανίζει τις περισσότερες διαρροές ψηφοφόρων του προς την πλευρά των Κυπρίων εθνικιστών.
Όπως επισημαίνουν έγκυροι εκλογολόγοι, αυτή η παράμετρος ίσως αποβεί καθοριστική, τόσο για την έκβαση της εκλογικής μάχης για την πρώτη θέση όσο και για την κατάληψη της έκτης έδρας.
Αν το «Μέτωπο» διατηρήσει την επιδειχθείσα, μέχρι σήμερα, οργανωτική του συμπάγεια, τότε, «θα διατηρήσει τις βασικές προϋποθέσεις για την κατάληψη της τέταρτης θέσης, που θα του δώσει την έδρα. Εάν όχι, τότε η ΕΔΕΚ αυξάνει τις πιθανότητές της να είναι εκείνη που θα κερδίσει την έκτη έδρα», όπως σημειώνουν.
Από την πλευρά της, η Συνεργασία Οικολόγων - Συμμαχίας Πολιτών, η οποία παρουσίασε σταθερή άνοδο το τελευταίο διάστημα, ανεξαρτήτως τού αν κατορθώσει να εισέλθει στην Ευρωβουλή, θεωρείται βέβαιον ότι θα καταγράψει ένα αρκετά ικανοποιητικό ποσοστό, που μπορεί να χρησιμοποιήσει ως υποθήκη για την επόμενη μέρα και, ενδεχομένως, για διεύρυνση και εμβάθυνση της συνεργασίας.
Γ) Η συμμετοχή των Τουρκοκυπρίων στις σημερινές ευρωεκλογές, η οποία ενδέχεται, αναλόγως του εύρους και της δυναμικής της, να αποβεί σε ρυθμιστή του εκλογικού αποτελέσματος.
Πρόκειται για ένα γεγονός/τομή στα εκλογικά χρονικά της Κυπριακής Δημοκρατίας, που ενδεχομένως να διαφοροποιήσει άρδην την εικόνα του κυπριακού πολιτικού σκηνικού στα επόμενα χρόνια, καθώς και τους ισχύοντες συσχετισμούς δυνάμεων.
Μία πιθανή, δε, εκλογή Τουρκοκύπριου υποψηφίου, με τη συμμετοχή, μάλιστα, μεγάλου αριθμού Τουρκοκύπριων εκλογέων, αναμένεται να προκαλέσει σεισμικού χαρακτήρα μετατοπίσεις στο πολιτικό σκηνικό, εμβάλλοντας την πολιτική ζωή του τόπου σ’ ένα νέο αστερισμό.
Βεβαίως, βάσει των ρυθμίσεων του Κυπριακού Συντάγματος, οι Τ/κ δεν έχουν δικαίωμα συμμετοχής στη διαδικασία εκλογής Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας (καθότι εκλέγουν τον Αντιπρόεδρο), ούτε στη διαδικασία εκλογής των 56 Ελληνοκυπρίων μελών της Βουλής των Αντιπροσώπων (καθώς εκλέγουν τους 24 Τ/κ βουλευτές του Σώματος), αν και μπορεί, κάποιος Τ/κ, να συμμετέχει στο ψηφοδέλτιο κάποιου κόμματος, όπου μπορεί να λάβει μόνον ε/κ ψήφους.
Ωστόσο, με όλα αυτά τα δεδομένα υπ’ όψιν, οι σημερινές ευρωεκλογές προοιωνίζονται, εφεξής, μια διαφοροποίηση του σχεσιακού πλαισίου μεταξύ Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων, η οποία, εξ αντανακλάσεως, θα έχει σημαντικές επιδράσεις και στο ίδιο το κυπριακό πολιτικό σκηνικό.
Ειδικότερα, για το ΑΚΕΛ, μια ενδεχόμενη εκλογή του κ. Νιαζί Κιζιλγιουρέκ, αν επιτευχθεί με την πριμοδότηση, κυρίως, τ/κ ψήφων, δεν αποκλείεται να προκαλέσει εσωκομματικές αναταράξεις, αφού ένα από τα πρωτοκλασάτα στελέχη του κόμματος στο ψηφοδέλτιο θα μείνει εκτός (Ν. Συλικιώτης, Γ. Γεωργίου), ενώ ο τρόπος που θα πολιτευθεί στην Ευρωβουλή, εάν εκλεγεί ο κ. Κιζιλγιουρέκ, θα αποτελεί, ipso facto, μια συνεχή «δοκιμασία» για την ορθότητα της επιλογής του, αλλά και για το μέλλον παρόμοιων ε/κ και τ/κ συνεργασιών... Όλα αυτά, βεβαίως, θα τα κρίνει η κάλπη και θα τα δείξει η ιστορία.
Καθοριστική η αδιευκρίνιστη ψήφος
Ένας άλλος, «άγνωστος» όσο και αστάθμητος τελεστής των εκλογών παραμένει, μέχρι την τελευταία μέρα, η αδιευκρίνιστη ψήφος, η οποία, σύμφωνα και με δημοσκοπήσεις της τελευταίας βδομάδας, κυμαίνεται στο αρκετά υψηλό ποσοστό του 30%. Η κατανομή της οποίας είναι ικανή να ανατρέψει άρδην όλα τα υφιστάμενα, μέχρι στιγμής, εκλογικά δεδομένα.
Συχνά, η αδιευκρίνιστη ψήφος δεν ευνοεί το πρώτο, ούτε το δεύτερο, αν και σε μικρότερο βαθμό, κόμμα, διαχεόμενη προς τα μικρότερα κόμματα.
Εν τούτοις, παραμένει ένας απρόβλεπτος τελεστής, καθώς ουδείς μπορεί να εκτιμήσει με ακρίβεια προς τα πού θα κατευθυνθούν οι εκλογείς που δηλώνουν ότι θα ψηφίσουν, αλλά δεν αποκαλύπτουν τι.
Ωστόσο, λίγες μόλις ώρες πριν από την κάλπη, οι περισσότεροι πολίτες αισθάνονται συγχυσμένοι ως προς τα ουσιαστικά διακυβεύματα των ευρωεκλογών - που δεν αφορούν ούτε στο ποιο θα έρθει πρώτο κόμμα και με πόση διαφορά, ούτε ποιοι θα είναι οι εκλεκτοί που θα καταλάβουν τις 6 έδρες της Κύπρου στην Ευρωβουλή, ούτε τις πολιτικές «συνεκβολές» των εγχώριων κομματικών αντιπαραθέσεων.
Σύγχυση και προβληματισμός που θα καταγραφούν, ακόμη μια φορά, στο πολύ υψηλό ποσοστό της αποχής από τις κάλπες, όπως αναμένεται, η οποία έχει, καταστεί, πλέον, ως στάση αποστασιοποίησης ή και «αποπολιτικοποίησης», εδραία δομική παράμετρος του πολιτικού μας συστήματος.
Αυτά (τα διακυβεύματα), έχουν να κάνουν, πρωτίστως, με τον βαθμό ενεργού πολιτότητας των Κυπρίων, ως Ευρωπαίων πολιτών, αλλά και με την (μελλοντική) παρουσία της Κύπρου στο ρευστό και ασταθές ευρωπαϊκό γίγνεσθαι, σε μια ιστορική συγκυρία πολυεπίπεδων γεωπολιτικών μετατοπίσεων και ανακατατάξεων στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου, αλλά και ριζικών αμφισβητήσεων του ίδιου του σχεδίου της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης, που με κύρια, ευθύνη, βεβαίως, των Βρυξελλών, εμφανίζεται εγγενώς ανολοκλήρωτο.
Ενδεικτικό του κλίματος πόλωσης που επικράτησε, είναι το γεγονός ότι τα περισσότερα κόμματα επιχείρησαν να προσδώσουν στην εκλογική τους απεύθυνση έναν υπερτονισμένο αρχηγικό χαρακτήρα, με τις κομματικές ηγεσίες να προβαίνουν στην πρώτη γραμμή του προεκλογικού αγώνα, εκτοπίζοντας από την κεντρικότητα της εκλογικής σκηνής τους υποψήφιους ευρωβουλευτές, που είναι, υποτίθεται, οι κύριοι πρωταγωνιστές της σημερινής εκλογικής μάχης.
Καθοριστικές... ιδιαιτερότητες
Οι σημερινές εκλογές, λοιπόν, λόγω της ιδιάζουσας σημαντικότητας που τους προσδίδουν τα ίδια τα κόμματα, παρουσιάζουν ορισμένες ιδιαιτερότητες που δεν χαρακτήριζαν τις αντίστοιχες προηγούμενες και οι οποίες ενδέχεται να αποβούν καταλυτικές για τη μετεκλογική διάταξη του πολιτικού σκηνικού.
Α) Για πρώτη φορά, έπειτα από πολλά χρόνια, τίθεται εν αμφιβόλω η, αδιαφιλονίκητη, μέχρι σήμερα, εκλογική πρωτοκαθεδρία του Δημοκρατικού Συναγερμού, ο οποίος κατήγαγε αλλεπάλληλες εκλογικές επιτυχίες σε όλες τις εκλογικές αναμετρήσεις της τελευταίας δεκαετίας, αλλά και πιο πριν, εξαιρέσει της εκλογικής ήττας στις προεδρικές εκλογές του 2008 και του 2003.
Αν επαληθευθούν, δε, οι δημοσκοπήσεις, ενδεχομένως να καταγράψει τη μεγαλύτερη εκλογική «βύθιση» της ιστορίας του, τουλάχιστον στις ευρωεκλογές.
Ενόψει αυτού του ενδεχομένου, η Πινδάρου έχει ενεργοποιήσει πλήρως τον κομματικό μηχανισμό, σε μια προσπάθεια αναστροφής του κλίματος, ελπίζοντας πως η ολοκληρωτική συνέγερση της τελευταίας βδομάδας θα διασφαλίσει την πρώτη θέση και, μάλιστα, με ποσοστό «ασφαλείας» από τον δεύτερο. Η ανησυχία, ωστόσο, για την προσέλευση χιλιάδων Τ/κ ψηφοφόρων υπέρ της υποψηφιότητας του κ. Νιαζί Κιζιλγιουρέκ παραμένει διάχυτη στους επιτελείς του κυβερνώντος κόμματος, καθώς, όπως εκτιμούν, μπορεί να αποτελέσει έναν «αστάθμητο» τελεστή μείωσης της ψαλίδας με το ΑΚΕΛ, καθιστώντας ανοικτή ακόμα και τη μάχη για την πρώτη θέση.
Το κόμμα της αριστεράς, από την άλλη, παρά τα δικά του προβλήματα, εκμεταλλευόμενο τη συσσωρευόμενη φθορά του κυβερνώντος κόμματος, λόγω των συνεχών κυβερνητικών αστοχιών και παλινωδιών σε διάφορα θέματα, αλλά και τα επιγενόμενα μιας εφ’ όλης της ύλης αντιπολιτευτικής τακτικής απέναντι στην Κυβέρνηση, εμφανίζεται σε τροχιά ανασύνταξης και ανάκαμψης, αν και, η εκλογική του επίδοση, δεν θα εξαρτηθεί μόνον από το ίδιο, αλλά και από άλλες παραμέτρους, που πρώτη φορά προβάλλουν στο κυπριακό πολιτικό γίγνεσθαι (ίδε συμμετοχή Τουρκοκυπρίων στις ευρωεκλογές, κ.λπ.).
Β) Η μάχη για την 6η έδρα, που, για πρώτη φορά, εξελίσσεται σε θρίλερ, ανάμεσα σε τρία, βάσει «στατιστικού λάθους», κόμματα, τα οποία, έστω με περισσότερες ή λιγότερες πιθανότητες, διεκδικούν την είσοδό τους στην Ευρωβουλή. ΕΛΑΜ και Συνεργασία Κινήματος Οικολόγων - Συμμαχίας Πολιτών, που ευελπιστούν πως για πρώτη φορά θα καταλάβουν έδρα στο Ευρωκοινοβούλιο, και ΕΔΕΚ, η οποία επιδιώκει διατήρηση των «κεκτημένων».
Η μάχη προβλέπεται να κριθεί οριακά, πιθανόν ακόμη και με μερικές εκατοντάδες ψήφους, σύμφωνα με κάποιες εκτιμήσεις.
Πολλά θα εξαρτηθούν από την αντοχή του ΕΛΑΜ στην «κολοσσιαία» οργανωτική επίθεση που υπέστη τις τελευταίες ημέρες εκ μέρους του ΔΗΣΥ, ο οποίος εμφανίζει τις περισσότερες διαρροές ψηφοφόρων του προς την πλευρά των Κυπρίων εθνικιστών.
Όπως επισημαίνουν έγκυροι εκλογολόγοι, αυτή η παράμετρος ίσως αποβεί καθοριστική, τόσο για την έκβαση της εκλογικής μάχης για την πρώτη θέση όσο και για την κατάληψη της έκτης έδρας.
Αν το «Μέτωπο» διατηρήσει την επιδειχθείσα, μέχρι σήμερα, οργανωτική του συμπάγεια, τότε, «θα διατηρήσει τις βασικές προϋποθέσεις για την κατάληψη της τέταρτης θέσης, που θα του δώσει την έδρα. Εάν όχι, τότε η ΕΔΕΚ αυξάνει τις πιθανότητές της να είναι εκείνη που θα κερδίσει την έκτη έδρα», όπως σημειώνουν.
Από την πλευρά της, η Συνεργασία Οικολόγων - Συμμαχίας Πολιτών, η οποία παρουσίασε σταθερή άνοδο το τελευταίο διάστημα, ανεξαρτήτως τού αν κατορθώσει να εισέλθει στην Ευρωβουλή, θεωρείται βέβαιον ότι θα καταγράψει ένα αρκετά ικανοποιητικό ποσοστό, που μπορεί να χρησιμοποιήσει ως υποθήκη για την επόμενη μέρα και, ενδεχομένως, για διεύρυνση και εμβάθυνση της συνεργασίας.
Γ) Η συμμετοχή των Τουρκοκυπρίων στις σημερινές ευρωεκλογές, η οποία ενδέχεται, αναλόγως του εύρους και της δυναμικής της, να αποβεί σε ρυθμιστή του εκλογικού αποτελέσματος.
Πρόκειται για ένα γεγονός/τομή στα εκλογικά χρονικά της Κυπριακής Δημοκρατίας, που ενδεχομένως να διαφοροποιήσει άρδην την εικόνα του κυπριακού πολιτικού σκηνικού στα επόμενα χρόνια, καθώς και τους ισχύοντες συσχετισμούς δυνάμεων.
Μία πιθανή, δε, εκλογή Τουρκοκύπριου υποψηφίου, με τη συμμετοχή, μάλιστα, μεγάλου αριθμού Τουρκοκύπριων εκλογέων, αναμένεται να προκαλέσει σεισμικού χαρακτήρα μετατοπίσεις στο πολιτικό σκηνικό, εμβάλλοντας την πολιτική ζωή του τόπου σ’ ένα νέο αστερισμό.
Βεβαίως, βάσει των ρυθμίσεων του Κυπριακού Συντάγματος, οι Τ/κ δεν έχουν δικαίωμα συμμετοχής στη διαδικασία εκλογής Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας (καθότι εκλέγουν τον Αντιπρόεδρο), ούτε στη διαδικασία εκλογής των 56 Ελληνοκυπρίων μελών της Βουλής των Αντιπροσώπων (καθώς εκλέγουν τους 24 Τ/κ βουλευτές του Σώματος), αν και μπορεί, κάποιος Τ/κ, να συμμετέχει στο ψηφοδέλτιο κάποιου κόμματος, όπου μπορεί να λάβει μόνον ε/κ ψήφους.
Ωστόσο, με όλα αυτά τα δεδομένα υπ’ όψιν, οι σημερινές ευρωεκλογές προοιωνίζονται, εφεξής, μια διαφοροποίηση του σχεσιακού πλαισίου μεταξύ Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων, η οποία, εξ αντανακλάσεως, θα έχει σημαντικές επιδράσεις και στο ίδιο το κυπριακό πολιτικό σκηνικό.
Ειδικότερα, για το ΑΚΕΛ, μια ενδεχόμενη εκλογή του κ. Νιαζί Κιζιλγιουρέκ, αν επιτευχθεί με την πριμοδότηση, κυρίως, τ/κ ψήφων, δεν αποκλείεται να προκαλέσει εσωκομματικές αναταράξεις, αφού ένα από τα πρωτοκλασάτα στελέχη του κόμματος στο ψηφοδέλτιο θα μείνει εκτός (Ν. Συλικιώτης, Γ. Γεωργίου), ενώ ο τρόπος που θα πολιτευθεί στην Ευρωβουλή, εάν εκλεγεί ο κ. Κιζιλγιουρέκ, θα αποτελεί, ipso facto, μια συνεχή «δοκιμασία» για την ορθότητα της επιλογής του, αλλά και για το μέλλον παρόμοιων ε/κ και τ/κ συνεργασιών... Όλα αυτά, βεβαίως, θα τα κρίνει η κάλπη και θα τα δείξει η ιστορία.
Καθοριστική η αδιευκρίνιστη ψήφος
Ένας άλλος, «άγνωστος» όσο και αστάθμητος τελεστής των εκλογών παραμένει, μέχρι την τελευταία μέρα, η αδιευκρίνιστη ψήφος, η οποία, σύμφωνα και με δημοσκοπήσεις της τελευταίας βδομάδας, κυμαίνεται στο αρκετά υψηλό ποσοστό του 30%. Η κατανομή της οποίας είναι ικανή να ανατρέψει άρδην όλα τα υφιστάμενα, μέχρι στιγμής, εκλογικά δεδομένα.
Συχνά, η αδιευκρίνιστη ψήφος δεν ευνοεί το πρώτο, ούτε το δεύτερο, αν και σε μικρότερο βαθμό, κόμμα, διαχεόμενη προς τα μικρότερα κόμματα.
Εν τούτοις, παραμένει ένας απρόβλεπτος τελεστής, καθώς ουδείς μπορεί να εκτιμήσει με ακρίβεια προς τα πού θα κατευθυνθούν οι εκλογείς που δηλώνουν ότι θα ψηφίσουν, αλλά δεν αποκαλύπτουν τι.
